Με αφορμή την επιστολή ενός τελειόφοιτου Τεχνολόγου Τροφίμων που θέλει να μπει δυναμικά στον χώρο, το Cibum εγκαινιάζει μία στήλη αποκλειστικά για άρθρα φοιτητών
Το Foodtech είναι ένας όρος σχεδόν άγνωστος στο ευρύ κοινό αλλά σταδιακά λαμβάνει την θέση που του αξίζει για τον απλούστατο λόγο ότι η βιομηχανία τροφίμων είναι μια από τις μεγαλύτερες στον πλανήτη και οι άνθρωποι… πάντα θα τρώνε! Συνεπώς η τεχνολογία τροφίμων είναι κάτι περισσότερο από ένας απλός επαγγελματικός κλάδος.
Πρόκειται για ένα σχετικά νέο και συναρπαστικό επάγγελμα καθώς από την έρευνα του Λουί Παστέρ για την αλλοίωση του κρασιού μέχρι σήμερα, η βιοτεχνολογία των τροφίμων έχει αρχίσει, να ακολουθεί μία εντυπωσιακή διαδρομή και να λαμβάνει μία απίστευτη προοπτική. Το πτυχίο της επιστήμης τροφίμων είναι εγγενώς πολυεπιστημονικό, δημιουργώντας πολλές ευκαιρίες γεγονός που φαίνεται και από το πάθος των φοιτητών που επέλεξαν τις σχετικές σχολές. Με αφορμή λοιπόν την επιστολή ενός τελειόφοιτου Τεχνολόγου Τροφίμων που θέλει να μπει δυναμικά στον χώρο, το Cibum εγκαινιάζει μία στήλη αποκλειστικά για άρθρα φοιτητών με στόχο όχι μόνο την ανάδειξή τους αλλά και την επανατροφοδότηση του οράματός τους για προσφορά στον κλάδο και για μία επιτυχημένη καριέρα.
Ασφάλεια Τροφίμων
Του Δημήτρη Ελευθερίου*
Κατά τις σπουδές μου στο τμήμα Τεχνολογίας Τροφίμων, διαπίστωσα πως ένα από τα αντικείμενα που με «κέρδισαν» ήταν αυτό της Ασφάλειας Τροφίμων. Αυτό οφείλεται στο εύρος γνώσεων που απαιτεί η μελέτη του και στη σπουδαιότητά του. Σχετίζεται άμεσα με τη Δημόσια Υγεία (ιδιαίτερα ευαίσθητες πληθυσμιακές ομάδες), όπου η υγεία ορίζεται ως «η κατάσταση πλήρους φυσικής, διανοητικής και κοινωνικής ευεξίας του ατόμου ή του συνόλου του πληθυσμού».
Με λίγα λόγια, ασφαλές είναι το τρόφιμο που έχει τα αναμενόμενα χαρακτηριστικά (γεύση, οσμή, σύσταση, χρώμα), τηρεί τις νομοθετικές απαιτήσεις και δεν αποτελεί κίνδυνο, εφόσον καταναλωθεί όπως προβλέπεται.
Αντίθετα, μη ασφαλή τρόφιμα μπορεί να είναι (i) επιβλαβή για την υγεία, δηλαδή υπάρχει η πιθανότητα πρόκλησης βλάβης στην ανθρώπινη υγεία, για παράδειγμα εάν περιέχουν ουσίες πάνω από τα προβλεπόμενα – νομοθετημένα όρια και (ii) ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση, εάν για παράδειγμα έχουν αλλοιωθεί.
Υπάρχουν πολλοί κανονισμοί / οδηγίες και οργανωτικές δομές για την ασφάλεια των τροφίμων, όπως η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) και ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) της χώρας μας. Οι πολιτικές των σύγχρονων κρατών αποσκοπούν στην παραγωγή και εμπορία ασφαλών, υγιεινών και κατάλληλων για ανθρώπινη κατανάλωση τροφίμων. Ωστόσο, σε μια παγκόσμια αγορά με τα δεδομένα συνεχώς να αλλάζουν, κατά πόσο είναι αυτό δυνατό; Αυτό αποτελεί τη μεγάλη πρόκληση.
Σε μικρότερη κλίμακα, οι παραγωγοί τροφίμων είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνοι και νομικά υπόλογοι για την παραγωγή ασφαλών τροφίμων και υποχρεούνται να εφαρμόζουν το «HACCP», στο οποίο θα αναφερθώ σε επόμενο άρθρο.
Βιβλιογραφία:
Αρβανιτογιάννης Ι., Σάνδρου Δ., Κούρτης Λ. (2001). ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ: ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΜΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ (HACCP) ΣΤΙΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΚΑΙ ΠΟΤΩΝ. Θεσσαλονίκη: UNIVERSITY STUDIO PRESS
Κυρανάς Ε. (2018). ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ & ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ, 2η Έκδοση. Αθήνα: ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΖΙΟΛΑ
*Ο Δημήτρης Ελευθερίου είναι τελειόφοιτος του τμήματος Τεχνολογίας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και έχει ολοκληρώσει την Πρακτική του άσκηση σε οινοποιείο της Λήμνου. Ακόμα, έχει απασχοληθεί στον χώρο της εστίασης. Το ενδιαφέρουν οι τομείς της Υγιεινής / Ασφάλειας τροφίμων, Διατροφής και Δημόσιας Υγείας. Βασικά κίνητρά του αποτελούν η απόκτηση νέων εμπειριών, ικανοτήτων και η προσφορά. Του αρέσει πολύ η μουσική και η φύση.
Ακολουθήστε το Cibum 
