“…Δύσκολα τα πράγματα για τους διαβητικούς χρονιάρες μέρες…”
Αγαπητέ Άγιε Βασίλη,
Εύχομαι να σε βρίσκω γερό και δυνατό και ελπίζω οι ετοιμασίες σου να πηγαίνουν καλά. Στο θέμα μας τώρα. Θέλω να με βοηθήσεις σε κάτι που με ζορίζει. Όλοι λένε πως οι μέρες των εορτών είναι μέρες αγάπης. Το κοντέρ μου γράφει πάνω από 52 Χριστούγεννα κι ας μη κρυβόμαστε, Άγιε μου άνθρωπε, οι γιορτές είναι βασικά μέρες απόλαυσης και κρεπάλης με το φαγητό και το ποτό να είναι σε πρώτο, δεύτερο και τρίτο πλάνο.
Πρέπει να παραδεχτείς Άγιε Βασίλη πως είναι μια ΠΟΛΥ δύσκολη εποχή για τους διαβητικούς. Δεν ξέρω εσύ πως την παλεύεις προσωπικά με το θέμα, αφού η παχυσαρκία λένε πως είναι πρώτο ξαδελφάκι του διαβήτη.
Άκουσα λοιπόν σήμερα μία ειδικό στο ραδιόφωνο να λέει ‘’Το φαγητό τα Χριστούγεννα είναι μέρος της διασκέδασης και ο διαβητικός, αν είναι ρυθμισμένος, δεν χρειάζεται να απέχει από το γιορτινό τραπέζι. Το παραδοσιακό ελληνικό Πασχαλινό τραπέζι δίνει πιο εύκολα λύσεις συμβατές με μια δίαιτα κατάλληλη για διαβητικούς, αλλά και τα Χριστούγεννα μπορούν με λίγη μελέτη και φαντασία να ευχαριστήσουν τους ουρανίσκους όλης της οικογένειας, όλης της παρέας χωρίς εξαιρέσεις. Μαγειρεύοντας ελαφρά, κάνοντας προσαρμογή ορισμένων συνταγών και επιλέγοντας υγιεινά πιάτα μπορεί ο διαβητικός να μην στερηθεί την γαστρονομική απόλαυση των ημερών… ’’
Μπούρδες και κουραφέξαλα να μην πω καμιά άλλη βαριά κουβέντα Άγιε μου Βασίλη.
Λοιπόν θα πούμε αλήθειες εδώ κι ας ξεκινήσουμε με μία βασική παραδοχή. Οι γιορτές είναι πρώτα απ’ όλα χαρά. Ανεξάρτητα από το φαγητό. Χαμόγελα, αγκαλιές, δώρα και καλαμπούρι παντού. Πάμε παρακάτω. Τα γιορτινά τραπέζια είναι 2 άντε 3. Ένα το μεσημέρι των Χριστουγέννων, ένα την Παραμονή Πρωτοχρονιάς, άντε και ένα ακόμα το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς για το καλό. Αν αρχίσουμε να ψάχνουμε για πειραγμένα πιάτα και παρασπονδίες… εντός πλαισίου για δείπνα, γεύματα, κολατσιά, breakfast και brunch από του Αγίου Νικολάου αρχές Δεκέμβρη έως τα Φώτα τον Γενάρη δεν ξεκινάμε καλά. Καλά τα λέω μέχρι εδώ;
Για να γιορτάσουμε και να ζήσουμε την χαρά των ημερών, αγκαζέ με τον διαβήτη και ψηλά το κεφάλι, έχουμε και λέμε Άι Βασίλη. Τις μέρες των εορτών συνεχίζουμε κανονικά να μετράμε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Ότι δεν μετριέται δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει. Δεν κυλιόμαστε από καναπέ σε καναπέ ανάμεσα στο γεύμα και το δείπνο. Το αντίθετο μάλιστα, περπατάμε κι ασκούμαστε μπας και κρατήσουμε τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, την αρτηριακή πίεση και την χοληστερίνη σε ανεκτά επίπεδά. Τρώμε μπόλικα φρέσκα λαχανικά και σαλάτες στα γιορτινά τραπέζια (σημείωση: η ρωσική σαλάτα δεν είναι σαλάτα) και τρώμε ένα δύο φρούτα κάπως άγουρα κατά προτίμηση την ώρα του γλυκού (μην αρχίστε τις μπανάνες δύο δύο) και γειά σας.
Εεε να μην πιώ Χριστουγεννιάτικα θα σου πει ο άλλος; Να πιείς ρε κουμπάρε, που λένε και στην Κρήτη, να πιείς! Να μη σε πιεί το ποτό είναι το θέμα. Λίγο κρασί και γίναμε. Άσε τα κοκτέιλ και τα περίεργα για τους άλλους! Μη ξεχνάς πως το αλκοόλ μπορεί να προκαλέσει υπογλυκαιμίες σε όσους παίρνουν ινσουλίνη ή ορισμένα φάρμακα για τον διαβήτη. Α, και το ποτό μεγάλε με άδειο στομάχι τέλος, καθώς αυτό μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα υπογλυκαιμίας όταν πίνεις ή και την επόμενη μέρα.
Αυτά μη σε κουράζω και έχεις και δουλειές. Στα λέω ρε Bill (μου επιτρέπεις το Bill έτσι;) να τ’ ακούω κι εγώ, να τ’ ακούσεις κι εσύ μην τυχόν είσαι ένας από τους πολλούς αδιάγνωστους διαβητικούς. Είπαμε θα πούμε αλήθειες εδώ. Δύσκολα τα πράγματα για τους διαβητικούς χρονιάρες μέρες. Όπως κατεβαίνεις στην πόλη, Άγιε μου Άνθρωπε, με την ελκηθράρα σου δώσε δύναμη και φώτιση σε όλους εμάς τους διαβητικούς και να προσέχεις κι εσύ. Καλά μυαλά σε όλους, χρόνια πολλά, τα Χριστούγεννα είναι χαρά και του χρόνου με υγεία!
Νίκος