Οι επιπτώσεις που προκαλούν στην λειτουργία και την απόδοση μίας εταιρείας, οι απολύσεις – Συμβουλές για την μείωση της “ζημιάς”.
Οι απολύσεις στη βιομηχανία τροφίμων αυξάνονται τα τελευταία χρόνια, σε προσπάθειες εταιριών να εξοικονομήσουν κόστος και να πραγματοποιήσουν αναδιάρθρωση. Η κατάσταση αυτή είναι πιθανό να συνεχιστεί, καθώς οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν απότομες αυξήσεις στο κόστος δανεισμού και συνεχή αύξηση των μισθών, την ίδια στιγμή που οι καταναλωτικές δαπάνες μειώνονται, επηρεάζοντας βιομηχανίες όπως η διαφήμιση και το λιανικό εμπόριο. Αυτό φυσικά έχει άμεσο αντίκτυπο στους εργαζόμενους που χάνουν τη δουλειά τους, ωστόσο οι ειδικοί υποστηρίζουν, πως επηρεάζονται εξίσου και αυτοί που μένουν, κυρίως σε ψυχολογικό επίπεδο.
Η PepsiCo από την τελευταία τριετία, έχει ενταχθεί στις τάξεις των εταιρειών τροφίμων, των λιανοπωλητών και των εταιρειών διανομής που απολύουν υπαλλήλους ή προσφέρουν εξαγορές για να μειώσουν το εργατικό δυναμικό τους και να αντισταθμίσουν τις πληθωριστικές πιέσεις, ακόμη και όταν η βιομηχανία συσκευασμένων καταναλωτικών προϊόντων αγωνίζεται να καλύψει πάνω από 88.000 θέσεις εργασίας. Σύμφωνα με την Wall Street Journal, η PepsiCo ανακοίνωσε την πρόθεσή της να απολύσει εκατοντάδες εργαζομένους στα κεντρικά της γραφεία στη Βόρεια Αμερική στο Σικάγο και το Plano του Τέξας, καθώς και στην επιχείρηση αναψυκτικών της Βόρειας Αμερικής που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, σε μια προσπάθεια «να απλοποιήσει τον οργανισμό “ώστε να μπορούμε να λειτουργούμε πιο αποτελεσματικά” όπως είπαν κύκλοι της εταιρείας.
Την ίδια περίπου περίοδο, η Coca-Cola Co. πρόσφερε σε επιλεγμένους υπαλλήλους στις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Πουέρτο Ρίκο εξαγορές που τέθηκαν σε ισχύ στις αρχές του 2023. Και ενώ η εταιρεία είχε πει ότι η προσφορά δεν είναι μια προσπάθεια μείωσης του κόστους, αλλά μάλλον ως μέρος μιας μεγαλύτερης αναδιάρθρωσης για τη μείωση της πολυπλοκότητας και τη βελτίωση της ταχύτητας, η διάκριση ήταν σαφής από αρκετούς γύρους απολύσεων και προηγούμενες εξαγορές το 2021 και το 2020.
Η General Mills βρέθηκε επίσης στη διαδικασία εξάλειψης εκατοντάδων θέσεων εργασίας έως το 2023 ως μέρος μιας ευρύτερης αναδιάρθρωσης που συνδέεται με τη στρατηγική ανάπτυξης «Επιτάχυνση». Οι περικοπές ανακοινώθηκαν στα μέσα του περασμένου έτους, όταν η εταιρεία κατέθεσε στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς την πρόθεση να πληρώσει 170 έως 220 εκατομμύρια δολάρια σε κόστος αναδιάρθρωσης, κυρίως για την κάλυψη αποζημιώσεων απόλυσης.
Ως αποτέλεσμα των απολύσεων, λέει η Madeleine Stevens, καθηγήτρια Οργανωτικού Μετασχηματισμού και Διδακτικής Καινοτομίας, Πανεπιστήμιο John Moores του Λίβερπουλ, στο TheConversation, υπάρχουν ορισμένες συνέπειες στο πώς επηρεάζονται όλοι καθώς και στο πώς μπορούν οι εργοδότες να βοηθήσουν την κατάσταση.
1. Μειωμένη εμπιστοσύνη που οδηγεί σε τοξικό εργασιακό περιβάλλον
Μόλις ανακοινώνονται οι απολύσεις χαλάει το «ψυχολογικό συμβόλαιο» που σκιαγραφεί τη σχέση εργαζομένων και εργοδότη. Ουσιαστικά, η εμπιστοσύνη παραβιάζεται καθώς αμφισβητούνται οι προσδοκίες και οι πεποιθήσεις του εργαζομένου για τον εργοδότη του. Η ιδέα ότι όλοι εργάζονται για έναν κοινό στόχο μπορεί να καταρρεύσει από μια ανακοίνωση απολύσεων. Όταν η εμπιστοσύνη σπάει με αυτόν τον τρόπο, οι εργαζόμενοι μπορεί να αρχίσουν να λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με την πίστη και τη δέσμευσή τους. Η εμπειρία ενός «ανασφαλούς» ψυχολογικού περιβάλλοντος ή υψηλών επιπέδων εργασιακής ανασφάλειας, μπορεί να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να αναζητήσουν νέες ευκαιρίες εργασίας, μερικές φορές πριν καν ανακοινωθούν οι απολύσεις. Κατά συνέπεια, οι οργανισμοί ενδέχεται να χάσουν ταλαντούχο και εξειδικευμένο προσωπικό που μπορεί να είχαν σώσει.
2. Ψυχολογικό στρες που οδηγεί σε αυξημένες απουσίες
Όλοι οι εργαζόμενοι μπορούν να βιώσουν σημαντικά επίπεδα άγχους κατά τη διάρκεια μιας διαδικασίας απόλυσης. Για όσους απολύονται, αυτό το άγχος επιδεινώνεται από τις οικονομικές ανησυχίες για το πώς θα πληρώσουν τους λογαριασμούς τους. Τα αισθήματα αδυναμίας και άγχους για την απώλεια εργασίας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κακή ψυχική και σωματική υγεία. Οι ημιεπιζώντες (αυτοί των οποίων οι θέσεις εργασίας κινδύνευαν αλλά τελικά δεν απολύθηκαν) και οι επιζώντες συχνά βιώνουν επίσης άγχος λόγω αυξημένου φόρτου εργασίας. Ίσως χρειαστεί να αναλάβουν πρόσθετα καθήκοντα που εκτελούνται από τους απολυμένους πλέον υπαλλήλους. Οι ηγέτες μπορούν επίσης να βιώσουν άγχος. Ασχολούνται με δυσαρεστημένους υπαλλήλους, αλλά συνήθως πρέπει επίσης να μεταδώσουν τα δυσάρεστα νέα για την απώλεια θέσεων εργασίας στην πρώτη θέση.
3. Επαγγελματική ανασφάλεια που οδηγεί σε απώλεια ταλέντου
Μόλις οι άνθρωποι βιώσουν το είδος της παραβίασης της εμπιστοσύνης που μπορεί να προκύψει μετά από μαζικές απολύσεις, μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα εργασιακής ανασφάλειας και χαμηλό ηθικό. Ίσως σκεφτείτε: «Μπορεί να προλάβω και να βρω άλλη δουλειά τώρα». Ή: «Γιατί να μείνω σε αυτόν τον οργανισμό; Τα αφεντικά μου ξέρουν τι κάνουν;» Έτσι, είτε άλλοι εργαζόμενοι πρόκειται να χάσουν τη δουλειά τους είτε όχι, μπορεί να αρχίσουν να υποβάλλουν αίτηση για εναλλακτικούς ρόλους. Και στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι πιο ταλαντούχοι υπάλληλοι, και εκείνοι που έχουν υψηλή εξειδίκευση, μπορούν συχνά να βρουν εύκολα νέα απασχόληση. Μια οικειοθελής αποχώρηση εργαζομένων ταυτόχρονα ή μετά από ένα πρόγραμμα απολύσεων μπορεί να προκαλέσει σημαντική ζημιά στην επιχείρηση, εάν οι ειδικευμένοι και ταλαντούχοι υπάλληλοι που είναι επιτακτική ανάγκη για την επιχειρησιακή επιτυχία αποχωρήσουν σε μια περίοδο οργανωτικής ευπάθειας.
Τεχνολογικοί γίγαντες, συμπεριλαμβανομένου του X (τότε γνωστός ως Twitter) και του ιδιοκτήτη του Facebook, Meta, ανακοίνωσαν χιλιάδες περικοπές θέσεων εργασίας παγκοσμίως το 2022 και το 2023, όπως και άλλες εταιρείες όπως η εταιρεία ψυχαγωγίας Disney, η εταιρεία συμβούλων KPMG και η τηλεφωνική εταιρεία Vodafone. Και ας μην ξεχνάμε εκείνους που κάνουν απολύσεις ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης εταιρειών, όπως ο λιανοπωλητής Wilko στο Ηνωμένο Βασίλειο. Μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο αριθμός των προγραμματισμένων απολύσεων από εταιρείες αυξήθηκε κατά 54% τον τελευταίο χρόνο, από 153.635 σε 237.017.
Η πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης X (τότε γνωστή ως Twitter) διαπίστωσε ότι αυτό συνέβη μετά τις απολύσεις τον Νοέμβριο του 2022. Περίπου 1.000 εργαζόμενοι παραιτήθηκαν οικειοθελώς μετά τις ανακοινώσεις απολύσεων μετά την πώληση της επιχείρησης στον Elon Mask. Η ισχύς του εργοδότη/εργαζομένου μετατοπίστηκε και η εταιρεία έπρεπε να αρχίσει να επαναπροσλαμβάνει ή να αντικαθιστά πολύτιμους, υψηλά καταρτισμένους υπαλλήλους, έχοντας μόλις κάνει απολύσεις.
Τι μπορούν να κάνουν οι εργοδότες για να περιορίσουν τις απρόβλεπτες συνέπειες του άγχους του εργατικού δυναμικού κατά τις απολύσεις; Η Stevens προτείνει:
Πρώτα απ ‘όλα, η επικοινωνία των απολύσεων με συμπόνια μπορεί να βοηθήσει τους υπαλλήλους να παραμείνουν. Η επικοινωνία θα πρέπει να έρχεται από την κορυφή, με την ηγετική ομάδα που κατέχει το μήνυμα. Αλλά πρέπει επίσης να είναι μια αμφίδρομη διαδικασία, που θα επιτρέπει σε όλους τους εργαζόμενους να έχουν απαντήσεις στις ερωτήσεις τους. “Η έρευνά μου με την Claire Hannibal σχετικά με τους λεγόμενους «απεσταλμένους απολύσεων» (αυτούς που μεταδίδουν το μήνυμα απολύσεων) δείχνει ότι η λογική για τις περικοπές θέσεων εργασίας πρέπει να είναι διαφανής, με σαφήνεια και πλήρως κατανοητή από τους εργαζόμενους”, λέει η Stevens.
Δεύτερον, κάθε επηρεασμένη ομάδα χρειάζεται υποστήριξη που είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες της. Η παροχή πιο γενναιόδωρων πακέτων αποζημίωσης για τα θύματα απόλυσης μπορεί να βοηθήσει στην άμβλυνση των άμεσων οικονομικών ανησυχιών. Οι εργοδότες μπορούν επίσης να τους βοηθήσουν να δικτυωθούν με εταιρείες που προσλαμβάνουν ή να τους συνδέσουν με οργανισμούς που παρέχουν εκπαίδευση και δεξιότητες για νέους ρόλους ή που εκπαιδεύουν τους ανθρώπους σχετικά με την αυτοαπασχόληση ή τη συνταξιοδότηση.
Οι εργοδότες θα πρέπει επίσης να προσφέρουν συμβουλευτική υποστήριξη σταδιοδρομίας και τραυματισμού σε όλους τους εργαζόμενους. Αυτό θα τους βοηθήσει να κατανοήσουν και να διαχειριστούν το εύρος των συναισθημάτων που μπορεί να νιώθουν, από ενοχές, θυμό και αγανάκτηση, μέχρι το άγχος και τη θλίψη.
Τέλος, οι εργοδότες πρέπει να σκεφτούν προσεκτικά τον σχεδιασμό εργασίας για τους υπόλοιπους ρόλους. Λόγω του αυξημένου φόρτου εργασίας και των επιζώντων που συχνά πρέπει να αναλάβουν νέα καθήκοντα, κάθε ρόλος πρέπει να ευθυγραμμιστεί εκ νέου με το αναθεωρημένο όραμα του οργανισμού. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να υποστηρίζονται ώστε να κατανοούν τυχόν νέες εργασίες που πρέπει να δώσουν προτεραιότητα, και ποιες εργασίες δεν χρειάζεται πλέον να εκπληρώσουν. Η παροχή εκπαίδευσης και ανάπτυξης θα βοηθήσει επίσης στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των εργαζομένων στον οργανισμό.
Ακολουθήστε το Cibum 
