Είναι τα άτομα με χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) πιο δραστήρια από αυτά με φυσιολογικά επίπεδα; Σύμφωνα με μια νέα έρευνα…όχι!
Μέχρι σήμερα, οι περισσότερες έρευνες για την παχυσαρκία έχουν επικεντρωθεί στη μελέτη ατόμων με υψηλό δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Ωστόσο, μια ερευνητική ομάδα από την Κίνα ακολουθεί τώρα μια διαφορετική προσέγγιση. Σε μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell Metabolism, η ομάδα εξέτασε άτομα με πολύ χαμηλό ΔΜΣ. Ο στόχος; Να διαπιστώσουν αν πράγματι ο μύθος περί δραστηριότητας και δείκτη μάζ
Στην έρευνα κλήθηκαν να συμμετάσχουν 173 άτομα με φυσιολογικό ΔΜΣ (εύρος 21,5 έως 25) και 150 που κατέταξαν ως «υγιείς λιποβαρείς» (με ΔΜΣ κάτω από 18,5). Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ερωτηματολόγια για να εξετάσουν τα άτομα με διατροφικές διαταραχές, καθώς και εκείνα που δήλωναν πως είχαν περιορίσει την ποσότητα φαγητού που κατανάλωναν και όσους είχαν μολυνθεί από τον ιό HIV. Επίσης, απέκλεισαν άτομα που είχαν χάσει βάρος τους τελευταίους έξι μήνες εξαιτίας κάποιας ασθένειας ή έπαιρναν οποιοδήποτε είδος φαρμάκου.
Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για δύο εβδομάδες. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Science Daily, η πρόσληψη τροφής τους μετρήθηκε με μια τεχνική βασισμένη σε ισότοπα που ονομάζεται μέθοδος διπλής ετικέτας του νερού, η οποία αξιολογεί την ενεργειακή δαπάνη με βάση τη διαφορά μεταξύ των ρυθμών ανακύκλωσης υδρογόνου και οξυγόνου στο νερό του σώματος ως συνάρτηση της παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα. Η σωματική τους δραστηριότητα μετρήθηκε χρησιμοποιώντας έναν ανιχνευτή κίνησης.
Τα αποτελέσματα ξεπέρασαν τις προσδοκίες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου που είχε φυσιολογικό ΔΜΣ, τα υγιή λιποβαρή άτομα κατανάλωναν 12% λιγότερη τροφή. Ήταν επίσης σημαντικά λιγότερο ενεργοί, κατά 23%. Ταυτόχρονα, αυτά τα άτομα είχαν υψηλότερους μεταβολικούς ρυθμούς ηρεμίας, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης ενεργειακής δαπάνης ηρεμίας και της αυξημένης δραστηριότητας του θυρεοειδούς. Συνοπτικά, τα άτομα με χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος είναι, στην πραγματικότητα, λιγότερο δραστήρια από τα άτομα με ΔΜΣ στο φυσιολογικό εύρος, σε αντίθεση με την εικασία ότι έχουν μεταβολισμό που τα κάνει φυσικά πιο δραστήρια, και τρώνε λιγότερο φαγητό.
Παρόλο που υπήρχαν ορισμένοι περιορισμοί στην έρευνα, όπως η μη μέτρηση του τι έτρωγαν ή τα αισθήματα κορεσμού που μπορεί να ένιωθαν, η παρούσα έρευνα αποτελεί μια κατάρριψη ορισμένων στερεοτύπων γύρω από την έννοια ΔΜΣ και δίνει το έναυσμα για επιπλέον συμπληρωματικές μελέτες. Χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Πρόγραμμα Ε&Α της Κίνας και το Εθνικό Ίδρυμα Φυσικών Επιστημών της Κίνας.