Μπορεί να επηρεαστεί και η γεύση του κρασιού.
Η βακτηριακή δραστηριότητα στο έδαφος παίζει κρίσιμο ρόλο στις λειτουργίες ενός αμπελώνα, έδειξε νέα μελέτη με τίτλο Αλλαγές στην ταξινομική σύνθεση των βακτηριακών κοινοτήτων του εδάφους υπό διαφορετικές διαχειρίσεις άροσης μεταξύ των σειρών σε έναν επικλινές αμπελώνα του Balaton Uplands (Ουγγαρία), που δημοσιεύτηκε στο Springer Link νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι βακτηριακές κοινότητες στο έδαφος συμβάλουν στις λειτουργίες των αμπελιών Vitis vinifera: «Οι βακτηριακές κοινότητες του εδάφους μπορούν να διευκολύνουν πολλές φυτικές διεργασίες, για παράδειγμα, έκκριση ορμονών, διαλυτοποίηση σιδήρου ή φωσφόρου, δέσμευση αζώτου και σε εγρήγορση του ανοσοποιητικού συστήματος των φυτών”.
Μια άλλη μελέτη, από το 2019, έδειξε μάλιστα ότι τα βακτήρια της επιφάνειας του εδάφους μπορούν να διαδραματίσουν ρόλο στην έναρξη της παραγωγής ροτόντον, των χημικών ενώσεων που δίνουν στο Syrah και στο Grüner Veltliner το ξεχωριστό «πιπεράτο» άρωμα τους.
Προκειμένου να κατανοήσουν περαιτέρω πώς οι πρακτικές διαχείρισης αμπελώνων επηρεάζουν αυτές τις ζωτικής σημασίας μικροβιακές κοινότητες, οι ερευνητές πήραν δείγματα εδάφους από τον προαναφερθέντα επικλινές ουγγρικό αμπελώνα τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο του 2020. Η βασική μεταβλητή ήταν ότι ένα τμήμα του αμπελώνα είχε καλλιεργηθεί (δηλ. να πούμε ότι το χώμα είχε αναταραχθεί/ανατραπεί σκόπιμα), ενώ το άλλο όχι. Η άροση γινόταν στους αμπελώνες για αιώνες, και πριν τα τρακτέρ τραβούσαν τα άροτρα, χρησιμοποιούσαν άλογα, ένα θέαμα που μπορεί να δει κανείς σε μερικούς πιο γραφικούς αμπελώνες σήμερα.
Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε αλληλουχία αμπλικονίου με βάση το γονίδιο 16S rRNA «επόμενης γενιάς» για να προσδιορίσει την ποικιλομορφία των βακτηριακών κοινοτήτων σε κάθε δείγμα. Συνολικά λήφθηκαν 1.983.467 βακτηριακές αλληλουχίες από 36 δείγματα εδάφους και από αυτά τα 41 βακτηριακά φυλάκια ή ταξινομικές μονάδες σε επίπεδο φυλής ταυτοποιήθηκαν.
«Τόσο στα δείγματα εδάφους που καλλιεργήθηκαν όσο και στα μη καλλιεργημένα, κυριαρχούσαν οι αλληλουχίες που αποδίδονται σε phyla Pseudomonadota, Acidobacteriota, Bacteroidota, Verrucomicrobiota, Actinobacteriota και Gemmatimonadota», κατέληξαν οι ερευνητές. «Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η άροση δεν είχε σημαντική επίδραση σε σύγκριση με τα δείγματα χωρίς άροση στην υπό μελέτη περιοχή. Η απορροή του νερού και οι εποχικές αλλαγές των φυσικών και χημικών ιδιοτήτων του εδάφους επηρέασαν κυρίως τις δομές της βακτηριακής κοινότητας».
Η μελέτη έθεσε την ιδέα ότι η καλλιέργειες, μια τεχνική που χρησιμοποιείται σε πολλούς αμπελώνες για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της κατακράτησης νερού, θα μπορούσε να παίξει ρόλο: «Η επιταχυνόμενη διάβρωση λόγω της συμβατικής άροσης έχει επηρεάσει την ποικιλομορφία των βακτηριακών κοινοτήτων του εδάφους μέσω της αυξημένης συσσώρευσης στο ζώνες εναπόθεσης πρανών. Αν και η συσσώρευση σημειώθηκε επίσης σε περιοχές χωρίς άροση, ο ρυθμός ήταν πιο αργός και η ποσότητα ήταν μικρότερη λόγω της καλυπτικής βλάστησης. Με αυτόν τον τρόπο, η χρήση καλλιεργειών κάλυψης μπορεί να συμβάλει στη μείωση της απώλειας εδάφους μεταξύ των αμπελιών, μειώνοντας επίσης τη μικροβιακή ποικιλότητα».
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ.
Ακολουθήστε το Cibum 
