Σε σύγκρουση η Ινδία με την ΕΕ – Ανοιχτό το ενδεχόμενο για πλήρη απαγόρευση εισαγωγών ζάχαρης από την Ινδία στις αγορές της ΕΕ
Σε εμπορική σύγκρουση βρίσκονται ΕΕ και Ινδία με αφορμή την επιμονή της ινδικής ηγεσίας να διατηρεί υπερβολικές κρατικές επιδοτήσεις της εγχώριας παραγωγής ζάχαρης, παραβιάζοντας τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σε ψήφισμά του που πέρασε στην Ολομέλειά του την προηγούμενη εβδομάδα, στο Στρασβούργο, αποδοκιμάζει τις επιδοτήσεις αυτές, που επιβαρύνουν τη θέση των ευρωπαίων παραγωγών ζάχαρης στην παγκόσμια αγορά, και ζητά από την ηγεσία της ΕΕ να επαναδιαπραγματευτεί την εμπορική συμφωνία ΕΕ- Ινδίας.
Η Ινδία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγός ζάχαρης στον κόσμο, μετά τη Βραζιλία, με τρίτη την ΕΕ. Παράγει περίπου 30 εκατ. τόνους ζάχαρη τον χρόνο, ενώ, παράλληλα, εξάγει πάνω από 7 εκατ. τόνους. Η ΕΕ έχει λίγο πάνω από το μισό της ινδικής παραγωγής και εξάγει λιγότερο από 1 εκατ. τόνους. Αλλά οι Ευρωπαίοι παραγωγοί και εξαγωγείς ζάχαρης κατηγορούν την Ινδία ότι μέσω των επιδοτήσεων κρατάει τεχνητά χαμηλά τις διεθνείς τιμές ζάχαρης και χρησιμοποιούν το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου για να ζητήσουν ακόμη και την πλήρη απαγόρευση εισαγωγών ζάχαρης από την Ινδία στις αγορές της ΕΕ. Η ΕΕ εισάγει περίπου 2 εκατ. τόνους ζάχαρη τον χρόνο, κι ένα μεγάλο μέρος τους έρχεται από την Ινδία.
Ο Τζος Γκάρτλαντ, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Eυρωπαϊκής Ενωσης Παραγωγών Ζάχαρης (CEFS), τονίζει ότι κανονικά η ευρωπαϊκή ζάχαρη μπορεί να ανταγωνιστεί την ινδική, αφού έχει χαμηλότερο κόστος παραγωγής από αυτήν. Ωστόσο, τα μέτρα στήριξης της ινδικής κυβέρνησης στρεβλώνουν τους όρους ανταγωνισμού, ανέφερε στο Food Ingredients First. Αναφέρει, επίσης, πως ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου επιβεβαίωσε πως η παραγωγή όσο και οι εξαγωγές ζάχαρης της Ινδίας επιδοτούνται σε μεγάλο βαθμό, με καταστροφικές επιπτώσεις στην παγκόσμια τιμή. Πράγματι, ο ΠΟΕ αποφάνθηκε πρόσφατα ότι η Ινδία παραβίασε τη γεωργική συμφωνία του οργανισμού, με υπερβολικές επιδοτήσεις για συγκεκριμένα προϊόντα σε παραγωγούς ζαχαροκάλαμου μεταξύ 2014 και 2019. Η Μαρίν – Κριστίν Ριμπέρα, γενική διευθύντρια της CEFS, κάλεσε την Κομισιόν «να διασφαλίσει ότι δεν θα μπει άλλη ινδική ζάχαρη στην αγορά της ΕΕ έως ότου αρθούν τα μέτρα παράνομης επιδότησης».
Στην ίδια κατεύθυνση πιέζουν και οι Ευρωπαίοι παραγωγοί ζάχαρης. Ο πρόεδρος της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας τευτλοπαραγωγών CIBE, o Φρανκ Σάντερ, τονίζει ότι είναι ζήτημα επιβίωσης η άνοδος των τιμών, για να ανακτηθεί μέρος της κερδοφορίας την επόμενη περίοδο. Και σ’ αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει η απαγόρευση εισαγωγής της φθηνής – και επιδοτούμενης- ινδικής ζάχαρης.
Οι Ευρωπαίοι παραγωγοί ζάχαρης προσθέτουν στα επιχειρήματα κατά των εισαγωγών από την Ινδία τις συνθήκες καταναγκαστικής εργασίας ή την εκμετάλλευση παιδιών και μεταναστών στις ινδικές φάρμες παραγωγής ζάχαρης, αλλά και την επιβάρυνση του περιβάλλοντος από τις μεθόδους καλλιέργειας, μεταξύ άλλων και μέσω ψηφίσματος στο Ευρωκοινοβούλιο, στο οποίο αναφέρονται και άλλοι παράγοντες που δεν εμπίπτουν στα διεθνή πρότυπα.
Το πρόβλημα με τη στάση της κυβέρνησης του νυν πρωθυοιυργού Μόντι στην Ινδία για να επηρεάσει τις διεθνείς τιμές της ζάχαρης εντάθηκε με το όριο στις εξαγωγές προς άλλες χώρες προ ολίγων μηνών,τόσο στη ζάχαρη όσο και σε άλλα προϊόντα, όπως το σιτάρι, παρότι τόσο η παραγωγή όσο και τα αποθέματα έχουν αυξηθεί. Ετσι, θύματα της ιδιότυπης προσπάθειας της ινδικής κυβέρνησης να ελέγξει τις διεθνείς τιμές είναι όχι μόνο οι Ευρωπαίοι παραγωγοί, αλλά και οι Ινδοί αγρότες που δεν ξέρουν τι ποσότητες ζάχαρης μπορούν να πουλήσουν στις διεθνείς αγορές το επόμενο διάστημα.
Στο πρόβλημα της παγκόσμιας τιμής της ζάχαρης, που σήμερα είναι στα 19 δολάρια ανά λίβρα, συντελεί και το γεγονός η παραγωγή ζάχαρης στην κορυφαία παραγωγό του κόσμου, τη Βραζιλία, μειώνεται καθώς οι καλλιεργητές έχουν διαθέσει μεγάλες ποσότητες ζαχαροκάλαμου για παραγωγή βιοκαυσίμων.
Ακολουθήστε το Cibum 
