Το περιστατικό μιας παγιδευμένης από πλαστικό μπουκάλι Coca Cola, αγριόπαπιας στη Σκωτία, είναι η αφορμή να κάνουμε την αυτοκριτική μας ως ανθρωπότητα για τη στάση μας απέναντι στη χλωρίδα και την πανίδα.
Την επόμενη φορά που πετάξετε σε κάποια θάλασσα ή λίμνη ένα μπουκάλι ή τενεκεδάκι Coca Cola ή οποιουδήποτε άλλου αναψυκτικού, φέρτε στο νου σας αυτές τις εικόνες: ένας πλαστικός δακτύλιος από μπουκάλι του «παγκόσμιου αναψυκτικού» είναι περασμένος στον λαιμό μιας αγριόπαπιας.
Προφανώς, σε μια από της βουτιές της στα νερά του Λιθ, λίγο πιο μακριά από τις προβλήτες του λιμανιού στο Εδιμβούργο της Σκωτίας, για αναζήτηση τροφής, η πλαστική ετικέτα έγινε βρόχος για την αγριόπαπια, δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα για το πώς μπορεί να απειλήσουν τα απορρίμματά μας στα ζώα.
Οι φωτογραφίες με την παγιδευμένη αγριόπαπια στο Εδιμβούργο της Σκωτίας έκαναν τον γύρο του διαδικτύου και προκάλεσαν τις οξύτατες αντιδράσεις φιλοζωικών οργανώσεων, όπως η Σκωτσέζικη Εταιρεία για την Πρόληψη της Σκληρότητας εναντίον Ζώων (SSPCA). Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα τραβήχτηκαν από μέλος της κοινοτικής ομάδας Save our Shore Leith (SOS Leith) που είναι αφοσιωμένη στον καθαρισμό των περιοχών γύρω από τις αποβάθρες του Λίθ, στο Εδιμβούργο. Μέλη των οργανώσεων SOS Leith και SSPCA προσπάθησαν, χωρίς αποτέλεσμα, να πιάσουν την αγριόπαπια για να την απελευθερώσουν από τον πλαστικό βρόχο, ενώ εκφράζουν τον φόβο ότι αυτό μπορεί να αποβεί μοιραίος για το πτηνό.
Η κινητοποίηση των ακτιβιστών, μεταξύ άλλων, προσκρούει στο «πρωτόκολλο» διάσωσης ενός άγριου ζώου από οργανώσεις προστασίας τους. Η Ανέτ, μέλος της SOS Leith, που πίεσε την οργάνωση SSPCA να παρέμβει, πήρε την απάντηση ότι η αγριόπαπια δεν είναι άρρωστη, ούτε τραυματισμένη κι είναι αδύνατο να την κρατήσουν ακόμη κι αν την πιάσουν. Ο υπεύθυνος της υπηρεσίας διάσωσης ζώων της Σκωτίας SPCA, Brian Todd, ανάφερε ότι αφενός δεν υπήρχε τρόπος να πιάσουν το πουλί, αφετέρου η ετικέτα ήταν χαλαρή και δεν υπήρχε άμεσος λόγος ανησυχίας. Όμως, η συνολική εικόνα που μεταφέρει για την απειλή που συνιστούν τα σκουπίδια για την πανίδα προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα.
Ένα επιπλέον πρόβλημα που εμποδίζει το Κέντρο Διάσωσης Αγριας Ζωής της Σκωτίας να πιάσει και να φιλοξενήσει όσο χρειαστεί την παγιδευμένη αγριόπαπια είναι το γεγονός ότι ήδη φροντίζει πάνω από 700 άγρια πτηνά, ενώ λόγω του φόβου μετάδοσης της γρίπης των πτηνών έχει περιορίσει δραστικά τις νέες φιλοξενίες. Γι αυτό οι αρμόδιες αρχές της Σκωτίας προειδοποιούν τους υπερευαίσθητους φιλόζωους να πλένουν αμέσως τα χέρια τους αν έρχονται σε επαφή με το πουλί και να μην το φέρουν στο Κέντρο.
Την ίδια στιγμή με το περιστατικό στο Λίθ, όλα τα στοιχεία αναφορικά με τους ρίπους πλαστικού στο περιβάλλον είναι αρκετά αποθαρρυντικά για το πόσο κοντά είμαστε πράγματι σε ένα περιβάλλον βιώσιμο για ανθρώπους και ζώα. Πάνω από 1 εκατομμύριο θαλασσοπούλια και 100.000 θαλάσσια ζώα πεθαίνουν από πλαστική ρύπανση κάθε χρόνο. Επιπρόσθετα, το ζήτημα των μικροπλαστικών έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις που όλες οι μικρές θαλάσσιες χελώνες έχουν μικροπλαστικά στα στομάχια τους. Και το χειρότερο είναι πως, παρά τις προσπάθειές μας να μειώσουμε το πλαστικό στη ζωή μας, παράγουμε 381 εκατομμύρια τόνους πλαστικών απορριμμάτων κάθε χρόνο εκ των οποίων το 50% είναι μιας χρήσης και μόνο το 9% ανακυκλώνεται.
Το έμμεσο, αλλά σαφές, μήνυμα των οργανώσεων και κρατικών αρχών της Σκωτίας που ασχολούνται με την προστασία της άγριας ζωής είναι ότι ο καλύτερος τρόπος προστασίας δεν είναι να περιμένουμε να κινδυνεύσει κάποιο ζώο για να το σώσουμε. Πρέπει να γίνουν ριζικές αλλαγές στην ανθρώπινη συμπεριφορά, για να σωθούν τα ζώα και οι βιότοποι αλλά και εμείς.
Ακολουθήστε το Cibum 
