Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε από την EFSA να παράσχει επικαιροποιημένη ανάλυση της επιδημιολογικής κατάστασης της ASF στα κράτη μέλη της ΕΕ που έχει προσβληθεί από τον γονότυπο ΙΙ του ιού της αφρικανικής πανώλης των χοίρων (ASFV), η οποία δημοσιεύθηκε εχθές 4 Μαΐου.
Η νέα αυτή έκθεση παρέχει μια περιγραφική ανάλυση της επιδημίας γονότυπου ΙΙ της αφρικανικής πανώλης των χοίρων (ASF) στα πληττόμενα κράτη μέλη στην ΕΕ και σε δύο γειτονικές χώρες για την περίοδο από την 1η Σεπτεμβρίου 2020 έως τις 31 Αυγούστου 2021.
Η ASF συνέχισε να εξαπλώνεται σε αγριόχοιρους στην ΕΕ, εισήλθε στη Γερμανία τον Σεπτέμβριο του 2020, ενώ το Βέλγιο απελευθερώθηκε από αυτήν τον Οκτώβριο του 2020.
Από τον Φεβρουάριο του 2020 δεν έχουν αναφερθεί κρούσματα ASF σε οικόσιτους χοίρους ούτε κρούσματα σε αγριόχοιρους στην Ελλάδα. Στα κράτη της Βαλτικής, συνολικά, υπήρξε μια πτωτική τάση των ποσοστών αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR) θετικών δειγμάτων από σφάγια αγριόχοιρων τα τελευταία χρόνια. Στις άλλες χώρες, οι αναλογίες των σφαγίων αγριόχοιρων, θετικών στην PCR, παρέμειναν υψηλές, γεγονός που υποδηλώνει συνεχιζόμενη εξάπλωση της νόσου.
Μια συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας αποκάλυψε ότι οι παράγοντες κινδύνου που συνδέονται συχνότερα με την ASF στους οικόσιτους χοίρους ήταν η πυκνότητα των χοίρων, τα χαμηλά επίπεδα βιοασφάλειας και οι κοινωνικοοικονομικοί παράγοντες. Για τους αγριόχοιρους, οι σημαντικότεροι παράγοντες κινδύνου σχετίζονταν με τους οικοτόπους, τους κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες και τη διαχείριση των αγριόχοιρων.
Η αποτελεσματικότητα των διαφόρων επιλογών ελέγχου στις λεγόμενες λευκές ζώνες, περιοχές όπου οι πυκνότητες των αγριόχοιρων έχουν μειωθεί δραστικά για να αποφευχθεί η περαιτέρω εξάπλωση της ASF μετά από μια νέα εισαγωγή, αξιολογήθηκε με στοχαστικό μοντέλο. Σημαντικά ευρήματα ήταν ότι η δημιουργία μιας λευκής ζώνης είναι πολύ πιο δύσκολη όταν η περιοχή της εισβολής της ASF γειτνιάζει με μια περιοχή όπου εφαρμόζονται περιορισμένα μέτρα ελέγχου.
Η έκθεση αναφέρει πως τα πολύ αυστηρά μέτρα μείωσης του πληθυσμού των αγριόχοιρων στη λευκή ζώνη είναι το κλειδί για την επιτυχία. Η λευκή ζώνη πρέπει να είναι αρκετά μακριά από την πληγείσα περιοχή του πυρήνα, έτσι ώστε ο πληθυσμός να μπορεί να μειωθεί εγκαίρως πριν από την άφιξη της νόσου και το χρονοδιάγραμμα αυτής θα εξαρτηθεί από την πυκνότητα των αγριόχοιρων και τον απαιτούμενο στόχο μείωσης του πληθυσμού στη λευκή ζώνη.
Τέλος, η δημιουργία μιας προδραστικής λευκής ζώνης κατά μήκος της διαχωριστικής γραμμής μιας πληγείσας περιοχής, απαιτεί μεγαλύτερες προσπάθειες θανάτωσης, αλλά έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας για να σταματήσει η εξάπλωση της νόσου από τη δημιουργία αντιδραστικών λευκών ζωνών μετά την είσοδο της νόσου στην περιοχή.
Για να διαβάσετε ολόκληρη την έκθεση της EFSA, πατήστε εδώ
Ακολουθήστε το Cibum 
, η οποία δημοσιεύθηκε εχθές 4 Μαΐου.){kind=link}