Η κατανάλωση άγριων ψαριών αντί για τροφή στην εκτροφή σολομού θα επέτρεπε σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια τόνους ψαριών να μείνουν στη θάλασσα, ενώ θα παρέχει επιπλέον έξι εκατομμύρια τόνους θαλασσινών για ανθρώπινη κατανάλωση, σύμφωνα με μια μελέτη.
Οι επιστήμονες που μελετούν τη βιομηχανία εκτροφής σολομού της Σκωτίας λένε ότι η χρήση μόνο υποπροϊόντων ψαριών για τη διατροφή του σολομού, αντί ολόκληρων ψαριών που αλιεύονται άγρια, θα αποφέρει σημαντικά οφέλη για τη διατροφή και τη βιωσιμότητα.
Η εκτροφή σολομού Ατλαντικού δείχνει να έχει προκαλέσει απώλεια εκατομμυρίων τόνων σε σκουμπρί, σαρδέλα και γαύρο, τα οποία χρησιμοποιούνται ως τροφή του, σύμφωνα με νέα έρευνα, με τα πλουσιότερα κράτη να κατηγορούνται από τα φτωχότερα για αυτή την κατάσταση και για γενικότερη απώλεια θρεπτικών συστατικών.
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian υπολογίζεται ότι η διοχέτευση των εν λόγω άγριων ψαριών στην ανθρώπινη κατανάλωση, σε συνδυασμό με εκτροφή περισσότερου κυπρίνου και λιγότερου σολομού, θα μπορούσε να αυξήσει την παγκόσμια παραγωγή θαλασσινών κατά 6,1 εκατομμύρια τόνους, ενώ θα αφήσει 3,7 εκατομμύρια τόνους ψαριών στη θάλασσα.
Η Lia ní Aodha, της Feedback Global, ομάδας με στόχο την αναγέννηση της φύσης, η οποία συμμετείχε στη μελέτη, εξήγησε ότι «η εκτροφή σολομού είναι ένα καλό παράδειγμα του πόσο βαθιά αναποτελεσματικό και άδικο είναι το παγκόσμιο σύστημα τροφίμων. Πολλά από τα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά ψάρια που χρησιμοποιούνται για τη διατροφή του σολομού εκτροφής προέρχονται από περιοχές του παγκόσμιου νότου, όπου η επισιτιστική ανασφάλεια είναι ενδημική, ενώ ο σολομός πωλείται κυρίως σε καταναλωτές σε αγορές υψηλού εισοδήματος στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και σε μέρη της Ασίας».
Η Feedback Global σε συνεργασία με ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Cambridge, του Lancaster και του Liverpool υπολόγισαν ότι σε ένα μόνο έτος, 179.000 τόνοι σολομού που παρήχθησαν σε φάρμες υδατοκαλλιέργειας της Σκωτίας κατανάλωσαν ιχθυάλευρα και ιχθυέλαια που παρήχθησαν από 460.000 τόνους άγριων ψαριών, εκ των οποίων το 76% ήταν βρώσιμο.
Σύμφωνα με τη μελέτη τους, η οποία δημοσιεύτηκε στο ερευνητικό φόρουμ Plos Sustainability and Transformation, «τα περισσότερα βρώσιμα άγρια είδη ψαριών σε ιχθυάλευρα και ιχθυέλαια έχουν υψηλότερες συγκεντρώσεις βασικών μικροθρεπτικών συστατικών από το σολομό εκτροφής και για ορισμένα από αυτά τα μικροθρεπτικά συστατικά, μόλις το 1% διατηρείται στον σολομό εκτροφής».
«Για το ασβέστιο, τον σίδηρο, το σελήνιο και τον ψευδάργυρο, το 1-28% συγκρατείται στον σολομό εκτροφής. Ο σολομός Σκωτίας διατίθεται συχνά στην αγορά ως πλούσιος σε ωμέγα-3 λιπαρά οξέα (EPA και DHA), ωστόσο οι συγκεντρώσεις ωμέγα-3 είναι παρόμοιες στο γαύρο, τη ρέγγα, τη σαρδέλα και την παπαλίνα, ενώ μόνο το 49% και το 39% του DHA που διατίθεται από τα άγρια ψάρια διατηρείται σε σολομό εκτροφής», αναφέρει η έρευνα.
Το 2016, 15 εκατομμύρια τόνοι άγριων ψαριών αλέστηκαν σε ιχθυάλευρα και ιχθυέλαια, τα οποία κατέληξαν στη γεωργία και την υδατοκαλλιέργεια. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία, η αλιεία σολομού αντιπροσώπευε το 60% του ιχθυελαίου και το 23% των ιχθυάλευρων που προορίζονται για την υδατοκαλλιέργεια, ενώ παρήγαγε μόνο το 4,5% της παγκόσμιας παραγωγής του κλάδου.