Ερευνητές μελέτησαν την επίδραση της Ιταλικής πίτσας (συγκεκριμένων προδιαγραφών) στη δραστηριότητα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡΑ) είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος που περιλαμβάνει πολλαπλές αρθρώσεις, με πολυπαραγοντική και αυτοάνοση παθογένεση και ο επιπολασμός της έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Τόσο οι ασθενείς με ΡΑ όσο και οι κλινικοί γιατροί, αναζητούν συνεχώς νέες λύσεις και παρεμβάσεις για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της νόσου.
Μαζί με άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες έκθεσης, η διατροφή αποτελεί κατάλληλο υποψήφιο, καθώς η επίδρασή της, στη συστηματική φλεγμονή, την οξείδωση και τη μικροχλωρίδα του εντέρου, θα μπορούσε να διευκολύνει ή να παρεμποδίσει τη δραστηριότητα της νόσου. Πολλές μελέτες έχουν επικεντρωθεί στην επίδραση στη νόσο, θρεπτικών τροφίμων όπως όσα περιλαμβάνει η μεσογειακή διατροφή και ψάρια με ωμέγα 3 λιπαρά, ωστόσο αναγνωρίστηκε ότι πρόκειται για βραχυπρόθεσμες διατροφικές παρεμβάσεις, τα αποτελέσματα των οποίων σταματούν όταν ολοκληρώνεται η παρέμβαση. Δεν έχουν όμως μελετηθεί τρόφιμα που είναι δημοφιλή και καθημερινά.
Ιταλοί επιστήμονες θέλοντας να κάνουν τη διαφορά, αξιολόγησαν την επίδραση της πίτσας στα συμπτώματα ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Σύμφωνα με την ιταλική παράδοση, η πίτσα είναι ένα αυτόνομο γεύμα, που συνήθως παρασκευάζεται από φρέσκα υλικά υψηλής ποιότητας, συμπεριλαμβανομένου του τυριού μοτσαρέλα (από αγελαδινό γάλα, που ονομάζεται “fior di latte” ή από γάλα βουβαλιού, που ονομάζεται “mozzarella di Bufala”), σάλτσα ντομάτας ή/και «pomodorini» (ντοματίνια) και ελαιόλαδο (κυρίως εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ), σε όλη την άπαχη ζύμη (γενικά φτιαγμένη με αλεύρι σίτου τύπου 00, νερό, αλάτι και μαγιά). Αυτό σημαίνει ότι στην Ιταλία η πίτσα είναι ανώτερης ποιότητας διατροφικά καθώς σε άλλες χώρες δεν ακολουθείται αυτή η συνταγή και οι πίτσες έχουν περισσότερο αλάτι και λιπαρά γι’ αυτό και κατατάσσονται στην ίδια κατηγορία με τα γεύματα των Fast food.
Η θρεπτική σύνθεση της Ιταλικής πίτσας γενικά εξισορροπεί καλά τους υδατάνθρακες, τις πρωτεΐνες και τα λίπη, είναι δηλαδή μία «μικρογραφία» της μεσογειακής διατροφής, αρκεί βέβαια να περιέχει τα παραπάνω ποιοτικά υλικά. Καταναλώνεται σε μεγάλο βαθμό στις διάφορες ιταλικές περιοχές, στο σπίτι (58%) (παραδίδεται από πιτσαρίες στο 29% των περιπτώσεων) ή σε πιτσαρίες (42%). Έχει επίσης αναφερθεί ότι το 44% των Ιταλών φτιάχνει πίτσα στο σπίτι.
Στη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό nutrients, στο Ειδικό Τεύχος Αντιφλεγμονώδεις Δίαιτες: Ποιες τροφές πρέπει να τρώτε και να αποφεύγετε, συμμετείχαν 365 εθελοντές με ρευματοειδή αρθρίτιδα μέσης ηλικίας 58 ετών και οι ερευνητές διερεύνησαν εάν η υψηλότερη κατανάλωση πίτσας, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα φθηνού, εύγευστου και εύκολα προσβάσιμου ιταλικού φαγητού, θα μπορούσε να συμβάλει στη βελτιωμένη διαχείριση της δραστηριότητας της νόσου ΡΑ. Επίσης μελετήθηκε και ο ρόλος των υλικών μεμονωμένα στην επίδραση της νόσου.
Tα συμπεράσματα αυτής της πρώτης μελέτης που διερεύνησε την επίδραση της πίτσας στη ρευματοειδή αρθρίτιδα έδειξαν, πως οι συμμετέχοντες που έτρωγαν μισή πίτσα μία η περισσότερες φορές την εβδομάδα (έναντι αυτών που έτρωγαν πίτσα λιγότερο από δύο φορές το μήνα) ανέφεραν ευεργετικές επιδράσεις στη δραστηριότητα της νόσου, με σημαντικές μειώσεις στα συμπτώματα ~70% (συνολική ανάλυση) και 80% (στις σοβαρές περιπτώσεις). Αυτά τα ευεργετικά αποτελέσματα πιθανότατα οφείλονταν στο τυρί μοτσαρέλα και, σε μικρότερο βαθμό, στο ελαιόλαδο, παρόλο που δεν αξιολογήθηκε η πιθανή συμβολή της σάλτσας ντομάτας. Μάλιστα σύμφωνα με τους ερευνητές, καθώς τα αποτελέσματά βασίζονται ως επί το πλείστον σε ασθενείς με βέλτιστο έλεγχο της νόσου, η έκταση της ευεργετικής επίδρασης που παρατηρήθηκε θα μπορούσε να είναι ακόμη μεγαλύτερη εάν συμμετείχαν ασθενείς με μη ελεγχόμενη νόσο ΡΑ. Οι ερευνητές λένε επίσης πως οι ιδιαιτερότητες της κατανάλωσης πίτσας στην Ιταλία ευνοούν περαιτέρω τους ασθενείς με ΡΑ, για δύο επιπλέον λόγους:
-Η πίτσα προορίζεται γενικά ως αυτόνομο γεύμα στην Ιταλία, όπου συνήθως δεν σερβίρονται μικρές, μεσαίες ή μεγάλες παραλλαγές πίτσας. Οι ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα μπορούν να αγοράσουν μία πίτσα και, με αυτόν τον τρόπο, να λύσουν εύκολα προβλήματα μαγειρικής για μεσημεριανό γεύμα/δείπνο.
-Παρά τα υψηλής ποιότητας συστατικά τους, το 96% της Ιταλικής πίτσας σε πακέτο ή σε εστιατόρια κοστίζουν επί του παρόντος από 5 έως 10 ευρώ. Η κατανάλωση μιας πίτσας μία φορά την εβδομάδα είναι επομένως ευρέως προσιτή, ειδικά σε σύγκριση με άλλα τρόφιμα, όπως λιπαρά ψάρια, καρύδια και σπόρους, ή συμπληρώματα διατροφής, όπως ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία συνήθως προτείνονται για την ενσωμάτωση της δίαιτας της ΡΑ ασθενείς.
Για να διαβάσετε τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
Ακολουθήστε το Cibum 
