Ένα νέο, φιλικό προς το περιβάλλον πλαστικό από σπέρμα σολομού εφευρέθηκε από επιστήμονες στην Κίνα.
Δύο κοντές αλυσίδες DNA του σπέρματος, συνδυάστηκαν με μια χημική ουσία από φυτικό έλαιο που τις συνδέει. Αυτό που δημιουργείται είναι ένα “ζουληκτό” υλικό γνωστό ως υδρογέλη.
Το πήκτωμα στη συνέχεια μορφοποιείται σε διαφορετικά σχήματα και στεγνώνει για να αφαιρεθεί η υγρασία, γεγονός που το καθιστά στερεό. Οι ερευνητές έχουν ήδη δημιουργήσει ένα κύπελλο, κομμάτια παζλ και ένα μόριο DNA από το φιλικό προς το περιβάλλον πλαστικό.
Αν και η ομάδα των Κινέζων επιστημόνων δημιούργησε τις πρώτες ύλες από σπέρμα σολομού, το DNA φέρει τον γενετικό κώδικα για κάθε ζωντανό πλάσμα στη Γη. Μια μελέτη από το 2015 αναφέρει την εκτίμηση, πως υπάρχουν περίπου 50 δισεκατομμύρια τόνοι DNA στον πλανήτη.
Αυτό σημαίνει ότι θα μπορούσαμε να φτιάξουμε το πλαστικό από άλλες βιώσιμες πηγές, όπως απόβλητα από καλλιέργειες, φύκια ή βακτήρια.
Είναι αυτό το πλαστικό καλύτερο από άλλες εναλλακτικές λύσεις;
Το πλαστικό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για το περιβάλλον, καθώς είναι κατασκευασμένο από πετροχημικά που απαιτούν πολλή θερμότητα και τοξικές ουσίες για την παρασκευή του. Χρειάζονται επίσης αιώνες για να διασπαστεί και πολύ λίγες πλαστικές συσκευασίες ανακυκλώνονται – με τις περισσότερα να καταλήγουν να αποτεφρώνονται ή να αποστέλλονται σε χώρους υγειονομικής ταφής.
Για τον λόγο αυτόν, έχουν γίνει πολλές έρευνες για την εξεύρεση εναλλακτικών λύσεων που είναι λιγότερο επιζήμιες για το φυσικό μας περιβάλλον, όπως αναφέρει το Euronews.
Τα βιοδιασπώμενα πλαστικά έχουν ήδη δημιουργηθεί χρησιμοποιώντας υλικά όπως το καλαμποκάλευρο και τα φύκια, αλλά απαιτούν πολλή ενέργεια για να κατασκευαστούν και μπορεί να είναι δύσκολο να ανακυκλωθούν.
Ο Dayong Yang και η ομάδα του στο Πανεπιστήμιο Tianjin ήθελαν να δημιουργήσουν ένα υλικό που θα έλυνε αυτά τα προβλήματα.
Η δημιουργία πλαστικού με βάση το DNA παράγει 97% λιγότερες εκπομπές άνθρακα από τα πλαστικά πολυστυρένιου, αναφέρουν. Η εμβάπτιση αντικειμένων στο νερό, τα οποία δημιουργούνται από το υλικό αυτό, τα μετατρέπει πάλι σε ένα πήκτωμα που μπορεί να επαναμορφοποιηθεί σε νέα αντικείμενα, κάτι που σημαίνει ότι είναι εύκολο να ανακυκλωθεί επίσης. Το πλαστικό μπορεί να διασπαστεί από ένζυμα που αφομοιώνουν το DNA, εάν δεν είναι πλέον απαραίτητο.
Το νέο υλικό έχει κάποιους περιορισμούς.
Το γεγονός ότι μπορεί να ανακυκλωθεί μόνο με τη χρήση νερού σημαίνει ότι θα πρέπει να παραμείνει στεγνό. Ενώ θα μπορούσαν να προστεθούν αδιάβροχες επιστρώσεις, αυτό θα έκανε πιο δύσκολη την ανακύκλωση.
Θα μπορούσε, ωστόσο, να χρησιμοποιηθεί για αντικείμενα όπως ηλεκτρονικά είδη – που πρέπει να παραμείνουν στεγνά ούτως ή άλλως – και για ορισμένες μορφές συσκευασίας, όπως πιστεύουν οι ερευνητές.
Ακολουθήστε το Cibum 
