Η έρευνα δείχνει σημάδια ότι η εξελικτική μας προέλευση είναι περίπλοκη, και περιλαμβάνει διαφορετικές ομάδες που αναπτύχθηκαν ξεχωριστά για περισσότερα από ένα εκατομμύριο χρόνια και μετά επέστρεψαν για να σχηματίσουν το σύγχρονο ανθρώπινο είδος
Χρησιμοποιώντας προηγμένη ανάλυση που βασίζεται σε πλήρεις αλληλουχίες γονιδιώματος, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ βρήκαν στοιχεία ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι είναι το αποτέλεσμα ενός γεγονότος γενετικής ανάμειξης μεταξύ δύο αρχαίων πληθυσμών που αποκλίνονταν πριν από περίπου 1,5 εκατομμύριο χρόνια. Πριν από περίπου 300.000 χρόνια, αυτές οι ομάδες επανήλθαν μαζί, με τη μία ομάδα να συνεισφέρει το 80% της γενετικής σύνθεσης των σύγχρονων ανθρώπων και η άλλη να συνεισφέρει το 20%.
Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, η επικρατούσα άποψη στην ανθρώπινη εξελικτική γενετική ήταν ότι ο Homo sapiens εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Αφρική πριν από περίπου 200.000 έως 300.000 χρόνια και προήλθε από μια μόνο γενεαλογία. Ωστόσο, αυτά τα τελευταία αποτελέσματα, που αναφέρονται στο περιοδικό Nature Genetics , υποδηλώνουν μια πιο περίπλοκη ιστορία.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Καταγγελία στον ΕΦΕΤ: “Κλειστόν” λόγω… υποστελέχωσης – Ακούστε την αυτοματοποιημένη απάντηση του Φορέα
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Στα “μανταλάκια” βγάζει οργάνωση καταναλωτών τις βιομηχανίες πουλερικών με την περισσότερη σαλμονέλα
«Το ερώτημα από πού ερχόμαστε είναι ένα ερώτημα που γοητεύει τους ανθρώπους για αιώνες», είπε ο πρώτος συγγραφέας Δρ Trevor Cousins από το Τμήμα Γενετικής του Κέμπριτζ. «Για πολύ καιρό, υποτίθεται ότι εξελιχθήκαμε από μια ενιαία συνεχή προγονική γενεαλογία, αλλά οι ακριβείς λεπτομέρειες της προέλευσής μας είναι αβέβαιες».
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Ποιος κινδυνεύει περισσότερο να γίνει παχύσαρκος μετά τον γάμο: Οι άντρες ή οι γυναίκες;
«Η έρευνά μας δείχνει ξεκάθαρα σημάδια ότι η εξελικτική μας προέλευση είναι πιο περίπλοκη, και περιλαμβάνει διαφορετικές ομάδες που αναπτύχθηκαν ξεχωριστά για περισσότερα από ένα εκατομμύριο χρόνια και μετά επέστρεψαν για να σχηματίσουν το σύγχρονο ανθρώπινο είδος», δήλωσε ο συν-συγγραφέας καθηγητής Richard Durbin, επίσης από το Τμήμα Γενετικής.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Εγκεφαλικός τραυματισμός από εκπαιδευτικό παιχνίδι – Ανακαλούνται πάνω από 10.000 κομμάτια
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Δημοφιλή δημητριακά με χημική ουσία που αυξάνει τις πιθανότητες καρκίνου και λευχαιμίας – Ευρήματα μελέτης
Ενώ προηγούμενες έρευνες έχουν ήδη δείξει ότι οι Νεάντερταλ και οι Ντενίσοβαν – δύο πλέον εξαφανισμένοι ανθρώπινοι συγγενείς – διασταυρώθηκαν με τον Homo sapiens πριν από περίπου 50.000 χρόνια, αυτή η νέα έρευνα υποδηλώνει ότι πολύ πριν από αυτές τις αλληλεπιδράσεις — περίπου πριν από 300.000 χρόνια — έλαβε χώρα μια πολύ πιο ουσιαστική γενετική ανάμειξη. Σε αντίθεση με το DNA του Νεάντερταλ, το οποίο αποτελεί περίπου το 2% του γονιδιώματος των μη Αφρικανών σύγχρονων ανθρώπων, αυτό το αρχαίο γεγονός ανάμειξης συνέβαλε έως και 10 φορές αυτό το ποσό και βρίσκεται σε όλους τους σύγχρονους ανθρώπους.
Η μέθοδος της ομάδας βασίστηκε στην ανάλυση του σύγχρονου ανθρώπινου DNA, αντί στην εξαγωγή γενετικού υλικού από αρχαία οστά, και τους επέτρεψε να συμπεράνουν την παρουσία προγονικών πληθυσμών που διαφορετικά δεν άφηναν κανένα φυσικό ίχνος. Τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη προέρχονται από το 1000 Genomes Project, μια παγκόσμια πρωτοβουλία που ανέλυσε την αλληλουχία του DNA από πληθυσμούς σε όλη την Αφρική, την Ασία, την Ευρώπη και την Αμερική.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Η γλυφοσάτη υπεύθυνη και για την εμφάνιση ενδομητρίωσης και συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών – Νέα μελέτη
Η ομάδα ανέπτυξε έναν υπολογιστικό αλγόριθμο που ονομάζεται cobraa που μοντελοποιεί τον τρόπο με τον οποίο οι αρχαίοι ανθρώπινοι πληθυσμοί χωρίστηκαν και αργότερα συγχωνεύτηκαν ξανά. Δοκίμασαν τον αλγόριθμο χρησιμοποιώντας προσομοιωμένα δεδομένα και τον εφάρμοσαν σε πραγματικά ανθρώπινα γενετικά δεδομένα από το 1000 Genomes Project.
Ενώ οι ερευνητές μπόρεσαν να αναγνωρίσουν αυτούς τους δύο προγονικούς πληθυσμούς, εντόπισαν επίσης ορισμένες εντυπωσιακές αλλαγές που συνέβησαν μετά την αρχική διάσπαση των δύο πληθυσμών.
«Αμέσως μετά τη διάσπαση των δύο προγονικών πληθυσμών, βλέπουμε μια σοβαρή συμφόρηση σε έναν από αυτούς – υποδηλώνοντας ότι συρρικνώθηκε σε πολύ μικρό μέγεθος πριν μεγαλώσει αργά σε μια περίοδο ενός εκατομμυρίου ετών», δήλωσε ο συν-συγγραφέας καθηγητής Aylwyn Scally, επίσης από το Τμήμα Γενετικής. “Αυτός ο πληθυσμός αργότερα θα συνεισέφερε περίπου το 80% του γενετικού υλικού των σύγχρονων ανθρώπων και φαίνεται επίσης ότι ήταν ο προγονικός πληθυσμός από τον οποίο αποκλίνονταν οι Νεάντερταλ και οι Ντενίσοβαν”.
«Ωστόσο, ορισμένα από τα γονίδια από τον πληθυσμό που συνέβαλαν σε μια μειοψηφία του γενετικού μας υλικού, ιδιαίτερα αυτά που σχετίζονται με τη λειτουργία του εγκεφάλου και τη νευρωνική επεξεργασία, μπορεί να έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στην ανθρώπινη εξέλιξη», δήλωσε ο Cousins.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Μανάβικο πουλά φράουλες προς 18,5€ το κομμάτι!
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι τα γονίδια που κληρονομήθηκαν από τον δεύτερο πληθυσμό βρίσκονταν συχνά μακριά από περιοχές του γονιδιώματος που συνδέονται με γονιδιακές λειτουργίες, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να ήταν λιγότερο συμβατά με το γενετικό υπόβαθρο της πλειοψηφίας. Αυτό υποδηλώνει μια διαδικασία γνωστή ως επιλογή καθαρισμού, όπου η φυσική επιλογή αφαιρεί τις επιβλαβείς μεταλλάξεις με την πάροδο του χρόνου.
Πέρα από την ανθρώπινη καταγωγή, οι ερευνητές λένε ότι η μέθοδός τους θα μπορούσε να βοηθήσει στον μετασχηματισμό του τρόπου με τον οποίο οι επιστήμονες μελετούν την εξέλιξη άλλων ειδών. Εκτός από την ανάλυσή τους για την ανθρώπινη εξελικτική ιστορία, εφάρμοσαν το μοντέλο της κόμπρα σε γενετικά δεδομένα από νυχτερίδες, δελφίνια, χιμπατζήδες και γορίλες, βρίσκοντας στοιχεία για τη δομή του πληθυσμού των προγόνων σε ορισμένα αλλά όχι όλα.
«Αυτό που γίνεται σαφές είναι ότι η ιδέα των ειδών να εξελίσσονται σε καθαρές, διακριτές γενεαλογίες είναι πολύ απλοϊκή», είπε ο Κάζινς. «Η διασταύρωση και η γενετική ανταλλαγή πιθανότατα έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση νέων ειδών επανειλημμένα σε ολόκληρο το ζωικό βασίλειο».
Ποιοι ήταν λοιπόν οι μυστηριώδεις ανθρώπινοι πρόγονοί μας; Τα απολιθώματα δείχνουν ότι είδη όπως ο Homo erectus και ο Homo heidelbergensis έζησαν τόσο στην Αφρική όσο και σε άλλες περιοχές κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, καθιστώντας τα πιθανά υποψήφια για αυτούς τους προγονικούς πληθυσμούς, αν και θα χρειαστεί περισσότερη έρευνα (και ίσως περισσότερα στοιχεία) για να προσδιοριστούν ποιοι γενετικοί πρόγονοι αντιστοιχούσαν σε ποια ομάδα απολιθωμάτων.
Κοιτάζοντας το μέλλον, η ομάδα ελπίζει να βελτιώσει το μοντέλο της για να λογοδοτήσει για πιο σταδιακές γενετικές ανταλλαγές μεταξύ των πληθυσμών, αντί για απότομες διασπάσεις και επανενώσεις. Σκοπεύουν επίσης να διερευνήσουν πώς τα ευρήματά τους σχετίζονται με άλλες ανακαλύψεις στην ανθρωπολογία, όπως απολιθώματα από την Αφρική που υποδηλώνουν ότι οι πρώιμοι άνθρωποι μπορεί να ήταν πολύ πιο διαφορετικοί από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.
«Το γεγονός ότι μπορούμε να ανασυνθέσουμε γεγονότα από εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια χρόνια πριν κοιτάζοντας μόνο το DNA σήμερα είναι εκπληκτικό», είπε ο Scally. «Και μας λέει ότι η ιστορία μας είναι πολύ πιο πλούσια και πιο περίπλοκη από όσο φανταζόμασταν».
Ακολουθήστε το Cibum 
