Η μείωση της πρόσληψης πρωτεΐνης μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο της παχυσαρκίας, του διαβήτη και της υπέρτασης, βασικά συμπτώματα του μεταβολικού συνδρόμου.
Το μεταβολικό σύνδρομο είναι ένα σύμπλεγμα καταστάσεων που αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων, εγκεφαλικού και διαβήτη, συμπεριλαμβανομένων της υπέρτασης, του υψηλού σακχάρου στο αίμα, του υπερβολικού σωματικού λίπους γύρω από τη μέση και των μη φυσιολογικών επιπέδων χοληστερόλης. Μια πρόσφατη μελέτη, με επιστήμονες από τη Δανία και την Βραζιλία, ανέδειξε πως το μεταβολικό σύνδρομο μπορεί να ελεγχθεί πιο αποτελεσματικότερα μέσω της μείωσης πρωτεϊνών.
Στη μελέτη, 21 εθελοντές με μεταβολικό σύνδρομο αναλύθηκαν για μια περίοδο 27 ημερών κατά την οποία παρακολουθούνταν η διατροφή τους. Καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου, ήταν εσωτερικοί ασθενείς στο εκπαιδευτικό νοσοκομείο του FMRP-USP (Hospital das Clínicas στο Ribeirão Preto). Χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η μία ομάδα τράφηκε με μια «τυπική δυτική δίαιτα», όπως την αποκάλεσαν οι συγγραφείς, (50% υδατάνθρακες, 20% πρωτεΐνες και 30% λιπαρά) αλλά με 25% λιγότερες θερμίδες. Η δεύτερη ομάδα έτρωγε μειωμένες πρωτεΐνες κατά 10% λιγότερο από το προηγούμενο. Η πρόσληψη θερμίδων προσαρμόστηκε στις βασικές ενεργειακές δαπάνες κάθε εθελοντή. Και οι δύο ομάδες κατανάλωναν 4 g αλάτι την ημέρα.
Και οι δύο ομάδες περιορισμού θερμίδων και πρωτεϊνών έχασαν βάρος λόγω της μείωσης του σωματικού λίπους και ότι τα συμπτώματα του μεταβολικού συνδρόμου βελτιώθηκαν. Το μειωμένο σωματικό λίπος είναι γνωστό ότι σχετίζεται με μειωμένο σάκχαρο στο αίμα και πιο φυσιολογικά επίπεδα λιπιδίων και αρτηριακής πίεσης. Δηλαδή, παρουσίασαν γενικά πιο ελεγχόμενα συμπτώματα μεταβολικού συνδρόμου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η σωστή και ισορροπημένη-μειωμένη κατανάλωση πρωτεϊνών, υδατανθράκων και λίπους– αρκεί για να επιτευχθούν τα ευεργετικά αποτελέσματα του διατροφικού περιορισμού και δεν απαιτείται κάποια πολύ περιοριστική δίαιτα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια μυϊκής μάζας.
Η μελέτη έδειξε ότι η μείωση της πρόσληψης πρωτεΐνης στα 0,8 g ανά κιλό σωματικού βάρους ήταν επαρκής για να επιτευχθούν σχεδόν τα ίδια κλινικά αποτελέσματα με τον περιορισμό των θερμίδων, αλλά χωρίς την ανάγκη μείωσης της πρόσληψης θερμίδων.
Αν και χρειάζεται περεταίρω έρευνα για να αποδειχθεί πώς ακριβώς η μείωση της πρωτεΐνης συμβάλλει στην απώλεια βάρους και λίπους και επιφέρει θετικά αποτελέσματα για άτομα με μεταβολικό σύνδρομο, τα αποτελέσματα αποτελούν ένα έναυσμα για τη μελέτη διαιτών με ορισμένη ποσότητα πρωτεΐνης-αλλά όχι ανεπαρκή πρωτεΐνη.
Η ομάδα επιστημόνων που διεξήγαγε τη μελέτη, περιελάμβανε ερευνητές που συνδέονται με το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης στη, το Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο και το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου (INCA) στη Βραζιλία, καθώς και το Ερευνητικό Κέντρο Παχυσαρκίας και Συννοσηρότητας (OCRC).