Πως το marketing μπορεί να αποτρέψει αυτή την ανούσια σπατάλη.
Την τροφή την επιλέγουμε προς κατανάλωση, σωστά; Μπορείτε να φανταστείτε όμως, ποσά είναι εκείνα τα φρούτα και τα λαχανικά που απορρίφθηκαν λόγω άσχημης όψης ή περίεργου σχήματος, παρ ΄όλο που είναι απολύτως κατάλληλα για κατανάλωση ; Το πιο συγκλονιστικό μάλιστα είναι πως εκτός από εκείνα που απορρίπτουμε εμείς που καταλήγουν να πετιούνται, υπάρχουν και εκείνα που δεν είδαν ποτέ το “φως” της λιανικής.
Ορισμένες εκτιμήσεις υποδηλώνουν ότι περίπου το 40% των φρούτων και των λαχανικών δεν εγκαταλείπουν ποτέ τις φάρμες και απορρίπτονται αμέσως μετά. Άλλο ένα μεγάλο μέρος απορρίπτεται από τους χονδρεμπόρους και τους λιανοπωλητές με βάση τις παρατυπίες στο βάρος, το μέγεθος ή το σχήμα. Έτσι, τρόφιμα που έχουν καλλιεργηθεί για να καταναλωθούν, προσθέτουν ένα ακόμη βάρος στο περιβάλλον, προσθέτοντας ακόμη περισσότερο στο τρομακτικό 1/3 των τροφίμων που πετιούνται παγκοσμίως. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι αυτά τα άσκοπα απόβλητα έχουν σημαντικό περιβαλλοντικό τίμημα, με εκτιμώμενο 8 έως 10% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου να συνδέονται με τα μη καταναλωμένα τρόφιμα.
Επιστήμονες στον τομέα του marketing, αναλύουν στο TheConversation, πως μέσα από το marketing μπορεί να αποτραπεί τέτοιου είδους σπατάλη, αναφέροντας και ορισμένα παραδείγματα από εταιρίες που το έχουν καταφέρει.
Ένα εξέχον παράδειγμα στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι το Misfits Market, το οποίο κυκλοφόρησε το 2018. Αγοράζοντας παραμορφωμένα και άσχημα προϊόντα και μεταπωλώντας τα σε εκπτωτικές τιμές σε συνδρομητικά κουτιά, η Misfits Market έχει εξελιχθεί σε μια επιχείρηση δισεκατομμυρίων δολαρίων. Σε άλλη μια περίπτωση, η σειρά “φυσικά ατελής” της Loblaw Companies προσφέρει οπτικά μη ελκυστικά προϊόντα σε χαμηλότερες τιμές, ενώ νεοφερμένοι όπως το Food Hero με έδρα το Μόντρεαλ αναπτύσσουν εφαρμογές για τη μείωση μιας διαφορετικής αλλά επίμονης μορφής απορριμμάτων βοηθώντας τους πελάτες να βρουν προσφορές για τρόφιμα που πλησιάζουν καλύτερη ημερομηνία.
Οι ειδικοί βέβαια λένε πως παρά τις ενθαρρυντικές αυτές προσπάθειες, υπάρχει ακόμη πολλή δουλειά να γίνει για την αλλαγή νοοτροπιών και συμπεριφορών για την ανακούφιση της σπατάλης. Αυτό έχει γίνει ένα σημαντικό ακαδημαϊκό ζήτημα και αντιμετωπίζεται όλο και περισσότερο από τους επιστήμονες του marketing, έναν τομέα που έχει διαιωνίσει αυτόν τον κύκλο σπατάλης.
“Σε μια πρόσφατη μελέτη, παρουσιάσαμε το πλαίσιο RESCUER που έχει σχεδιαστεί για να εκθέτει τους μαθητές στα απόβλητα τροφίμων και να δημιουργεί αλλαγές συμπεριφοράς. Το αναπτύξαμε σε διάστημα τριών ετών μέσω ερευνητικών εργασιών που αναλήφθηκαν από φοιτητές στις τάξεις μας στο Πανεπιστήμιο Carleton. Χρησιμοποιήσαμε 90 αναστοχαστικές εργασίες έκθεσης μαζί με 63 σετ ερευνών (που χορηγήθηκαν πριν και μετά την ανάθεση) για να αναπτύξουμε το πλαίσιο”, λένε.
Το RESCUER αντιπροσωπεύει τα βήματα στη διαδικασία μάθησης, δράσης και αλλαγής που αναλαμβάνουν οι μαθητές και συνδυάζει παθητικούς και ενεργητικούς τρόπους μάθησης. “Αρχικά ασχοληθήκαμε με τους μαθητές με πόρους, «παθητικές» μορφές μάθησης μέσω διαλέξεων και επιμελημένων αναγνώσεων σχετικά με τα απόβλητα τροφίμων, τα προϊόντα ακανόνιστου σχήματος και τις βιώσιμες πρακτικές”, σημειώνουν.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, οι μαθητές ανέπτυξαν μεγαλύτερη επίγνωση της σπατάλης φαγητού και αυτά τα ζητήματα έγιναν πιο εύκολα και με συνέπεια όταν ψωνίζουν. Η διαδικασία οδήγησε επίσης σε υποκείμενο πρόβλημα, την αυθόρμητη υπενθύμιση του προβλήματος των απορριμμάτων τροφίμων στο μυαλό των καταναλωτών μόλις χρειαστεί να αγοράσουν ή να προετοιμάσουν τρόφιμα.
Ακολουθήστε το Cibum 
