Δίαιτες με γνώμονα το περιβάλλον που κερδίζουν έδαφος.
Της Δέσποινας Χάρου
Εκτός από τις δεκάδες δίαιτες που αναπτύσσονται για τον προφανή λόγο, την απώλεια ή τη διατήρηση του βάρους, τον τελευταίο καιρό στο επίκεντρο βρίσκεται το περιβάλλον και διατροφές που δεν το βλάπτουν.
Διαβαίνοντας τους καιρούς της περιβαλλοντικής κινητοποίησης, οι άνθρωποι (τουλάχιστον κάποιοι) κάνουν τα πάντα προκειμένου να ευθύνονται λιγότερο για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, έτσι κατευθύνονται σε πιο “οικολογικές” διατροφικές συνήθειες. Είναι γνωστό άλλωστε πως η βιομηχανία των τροφίμων, κυρίως ζωικής προέλευσης ευθύνεται για το 1/4 των εκπομπών αυτών.
Μετά το Βιγκανισμό που απορρίπτει κάθε προϊόν ζωική προέλευσης, έρχεται ο Φλεξιταριανισμός (ευέλικτη δίαιτα) που ουσιαστικά προτάσσει την πρόσληψη όλων των τροφών με μέτρο. Αυτή η κατηγορία αντί να βγάλει το κρέας τελείως από τις επιλογές, προτιμά να κάνει πιο συνειδητή κατανάλωση του. Επίσης ο Ρεντουκταριανισμός (αναγωγική διατροφή) είναι πιο νέα τάση στις διατροφές που κυκλοφορεί που είναι παρόμοια με την παραπάνω, ωστόσο προτείνει λίγο μεγαλύτερη κατανάλωση ζωικών τροφών (πάλι με μέτρο).
Μια πιο βιώσιμη επιλογή από τις παραπάνω είναι Κλιματική διατροφή. Εκείνοι που ακολουθούν αυτού του είδους τη δίαιτα, εκτός από τα προϊόντα που είναι παρόμοια με τις παραπάνω, έχουν την τάση να είναι πιο προσεκτική και ακριβής με την επιλογή των τροφίμων. Οι συνθήκες που καλλιεργήθηκε η συγκεκριμένη τροφή, η απόσταση που χρειάστηκε να διανύσει, η ποσότητα νερού που απαιτήθηκε καθώς και οι συνολικές εκπομπές των τροφών τους, είναι καθοριστικοί παράγοντες για την κλιματική διατροφή. Αυτός είναι ο λόγος που οι Kλιματολόγοι και όχι μόνο, τείνουν να τρώνε τρόφιμα στην εποχή τους και από τοπικές πηγές. Λογικό, καθώς είναι πιο εύκολο να διερευνηθούν τέτοιου είδους συνθήκες σε τοπικούς παραγωγούς παρά από μεγάλες αλυσίδες.
Τέλος, η δίαιτα Regenivore είναι η τελευταία και πιο πολλά υποσχόμενη και ανθρωποκεντρική διατροφή που κυκλοφορεί. Εκείνοι που ακολουθούν αυτή τη διατροφή συμμερίζονται όλα τα παραπάνω, δίνοντας παραπάνω έμφαση στην ηθική πίσω από το φαγητό τους, τόσο για τον πλανήτη όσο και για τους παραγωγούς. Αξίες όπως, η υγεία του εδάφους, τα δικαιώματα των εργαζομένων, ο αντίκτυπος των χημικών ουσιών στους εργαζόμενους και η θεραπεία των ζώων στην αλυσίδα εφοδιασμού, είναι καθοριστικές για την επιλογή. Η προσέγγισή τους αφορά τόσο το παρελθόν όσο και το μέλλον, προσπαθώντας όχι μόνο να μην προκαλέσουν κακό στο περιβάλλον αλλά να φροντίσουν να επουλώσουν και ότι “πληγές” έχει ήδη.
Σύμφωνα με το HuffingtonPost, υπάρχουν εφαρμογές που βοηθούν στη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος από το φαγητό όπως το Kuri, στη μείωση της οικιακής σπατάλης τροφίμων όπως το Olio και στη μείωση της σπατάλης τροφίμων από τις επιχειρήσεις όπως το TooGoodToGo.
Κάθε βήμα προς την εξάλειψη του αποτυπώματος άνθρακα είναι θεμιτό και καλώς υπάρχει, ωστόσο η πρόσληψη τροφής αποτελεί τελικά προϊόν έρευνας τόσος πολλών διαφορετικών παραμέτρων που είναι αδύνατον να γνωρίζουμε με ακρίβεια.
Ακολουθήστε το Cibum 
