Η Eau de Paris υποβάλλει μήνυση για ρύπανση και ζητά αυστηρότερα μέτρα για την προστασία της δημόσιας υγείας.
Η Eau de Paris, η δημοτική αρχή που είναι υπεύθυνη για την παροχή νερού στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, ετοιμάζεται να καταθέσει ποινική μήνυση κατά αγνώστου προσώπου, κατηγορώντας το για ρύπανση του δικτύου ύδρευσης.
Η αιτία της νομικής αυτής ενέργειας είναι η παρουσία των PFAS, μιας οικογένειας χημικών ουσιών που αποκαλούνται “αιώνιοι ρύποι” λόγω της εξαιρετικής ανθεκτικότητάς τους στο περιβάλλον. Τα αποτελέσματα των πρόσφατων αναλύσεων που δημοσιεύθηκαν από την Eau de Paris είναι γενικά καθησυχαστικά, όμως η ανησυχία για τους κινδύνους που εγκυμονούν παραμένει έντονη.
Οι PFAS (υπερφθοροαλκυλικές και πολυφθοροαλκυλικές ουσίες) χρησιμοποιούνται από τη δεκαετία του 1950 στη βιομηχανία για τις αντικολλητικές, υδατοαπωθητικές και θερμοανθεκτικές τους ιδιότητες. Ωστόσο, οι επιπτώσεις τους στην υγεία είναι πλέον γνωστές. Μελέτες έχουν συνδέσει τις ουσίες αυτές με καρκινογόνες δράσεις, ορμονικές διαταραχές, προβλήματα στο ανοσοποιητικό σύστημα, ακόμη και επιπτώσεις στη νεφρική λειτουργία.
Η έρευνα και τα αποτελέσματα
Σε συνεργασία με τη ΜΚΟ Générations Futures, η Eau de Paris διεξήγαγε έρευνα σε 30 δήμους, αναζητώντας 33 διαφορετικά PFAS σε δείγματα νερού βρύσης. Παρότι τα αποτελέσματα στο Παρίσι ήταν εντός των ορίων ασφαλείας, η παρουσία των ρύπων προκαλεί ανησυχία.
Συγκεκριμένα, από τα 51 δείγματα που εξετάστηκαν, τα PFAS ανιχνεύθηκαν στα 10, με 6 διαφορετικούς τύπους. Το πιο συχνό από αυτά ήταν το υπερφθοροεξανθάνιο σουλφονικό οξύ (PFHxS), το οποίο έχει χαρακτηριστεί έμμονος οργανικός ρύπος (POPs) από τη Σύμβαση της Στοκχόλμης, λόγω της μακροχρόνιας τοξικότητάς του.
Η ευρωπαϊκή οδηγία για το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης, που θα τεθεί σε εφαρμογή το 2026, καθορίζει ως όριο τα 100 νανογραμμάρια ανά λίτρο (ng/l) για το σύνολο 20 προτεραιοποιημένων PFAS. Τα δείγματα του παρισινού νερού εμφάνισαν επίπεδα πολύ χαμηλότερα από αυτό το όριο, γεγονός που, σύμφωνα με τη διευθύνουσα σύμβουλο της Eau de Paris, Αν-Σοφί Λεκλέρ, πιστοποιεί τη συμμόρφωση με τις μελλοντικές προδιαγραφές. Παρ’ όλα αυτά, οργανώσεις και επιστήμονες προειδοποιούν πως το συγκεκριμένο όριο ίσως δεν είναι αρκετά αυστηρό για την προστασία της υγείας.
Εκτός από τους 20 τύπους PFAS που περιλαμβάνει η ευρωπαϊκή οδηγία, η Eau de Paris εξέτασε και το TFA (τριφθοροξικό οξύ), το οποίο δεν ελέγχεται συστηματικά. Από 77 δείγματα, ο μέσος όρος συγκέντρωσης του TFA βρέθηκε στα 2.090 ng/l, με ανώτατη τιμή τα 3.700 ng/l. Η γαλλική σύσταση ασφαλείας είναι 60.000 ng/l, όμως χώρες όπως η Ολλανδία έχουν υιοθετήσει πολύ αυστηρότερα όρια, θέτοντας το ανώτατο όριο στα 2.200 ng/l. Αυτό σημαίνει ότι σε ορισμένα σημεία του Παρισιού, το TFA φτάνει ή ξεπερνά το ολλανδικό όριο, δημιουργώντας ερωτήματα για την πραγματική ασφάλεια του νερού.
Η απόφαση της Eau de Paris να καταθέσει μήνυση κατά αγνώστου δεν είναι μόνο μια κίνηση για την απόδοση ευθυνών. Στόχος είναι, επίσης, να ανοίξει η συζήτηση για την εφαρμογή της αρχής “ο ρυπαίνων πληρώνει”, ώστε το κόστος της απορρύπανσης να μην επιβαρύνει αποκλειστικά τους καταναλωτές μέσω των λογαριασμών νερού. Ο πρόεδρος της Eau de Paris, Νταν Λερ, υπογραμμίζει ότι οι βιομηχανίες που χρησιμοποιούν PFAS γνωρίζουν τις επιπτώσεις τους εδώ και δεκαετίες, αλλά συνεχίζουν να τα παράγουν.
Η Γαλλική Εθνοσυνέλευση πρόκειται να εξετάσει δύο κρίσιμα νομοσχέδια στις 20 Φεβρουαρίου 2025. Το πρώτο, που προτείνει ο βουλευτής της EELV Νικολά Τιερί, αφορά την απαγόρευση των PFAS σε εφαρμογές για τις οποίες υπάρχουν εναλλακτικές, όπως τα ρούχα, τα καλλυντικά και οι επιστρώσεις για τον εξοπλισμό σκι. Το δεύτερο, που εισάγει ο Ζαν-Κλοντ Ρο (οικολόγος και μέλος της κοινωνικής ομάδας), προβλέπει την προστασία των υδάτινων λεκανών μέσω περιορισμών στη χρήση συνθετικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
Ακολουθήστε το Cibum 
