Η απάντηση είναι αρκετά σύνθετη και έχει τις ρίζες της εκατομμύρια χρόνια πριν.
Η σύγχρονη δυτική διατροφή έχει κατακριθεί από πολλούς διατροφολόγους, επειδή περιλαμβάνει πολλά λίπη, σάκχαρα, αλάτι και επεξεργασμένα τρόφιμα και έχει συνδεθεί με υψηλότερους κινδύνους ανάπτυξης ασθενειών, όπως καρδιακών παθήσεων και διαβήτη.
Ωστόσο, μια νέα δημοσίευση από ερευνητές από το Ιατρικό Κέντρο Rocky Mountain VA στο Κολοράντο, το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, το Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι και το Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιολογίας στο Μεξικό ενοχοποιούν τα παραπάνω για τη συνεισφορά τους στο Αλτσχάιμερ.
Συγκεκριμένα, αναφέρουν τα σάκχαρα και άλλους «υψηλού γλυκαιμικού» επιπέδου υδατάνθρακες (δηλαδή οι υδατάνθρακες που προκαλούν γρήγορη αύξηση του σακχάρου στο αίμα), τα αλμυρά τρόφιμα, το αλκοόλ, τα επεξεργασμένα κόκκινα κρέατα, τα οστρακοειδή και τη μπύρα μεταξύ των τροφίμων που μπορεί να συμβάλλουν αρνητικά στην ανάπτυξη της εκφυλιστικής νόσου.
Όπως εξηγούν οι επιστήμονες, ο πραγματικός ένοχος για το Αλτσχάιμερ είναι η φρουκτόζη– όχι τα φρούτα- αλλά οι τροφές με «πρόσθετα σάκχαρα που περιέχουν φρουκτόζη και γλυκόζη», όπως η επιτραπέζια ζάχαρη και το σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη, μαζί με τροφές που διεγείρουν το σώμα να παράγει τη δική του φρουκτόζη.
Αυτό συμβαίνει, επειδή ο οργανισμός μας, κατά την κατανάλωση αυτών των φρούτων νομίζει ότι θα εισέλθει σε περίοδο εκτεταμένης πείνας (λιμό), το είδος της «εποχιακής ασιτίας που συνέβη στη μέση υποεποχή του Μειόκαινου» (η πρώτη εποχή της Νεογενούς Περιόδου, από 23 εκατομμύρια μέχρι 5,332 εκατομμύρια χρόνια πριν), όταν οι άνθρωποι απειλούνταν με εξαφάνιση.
Οπότε, οι υδατάνθρακες «υψηλού γλυκαιμικού επιπέδου» ενεργοποιούν ένα ένστικτο επιβίωσης, προκαλώντας ένα σύνθετο σύνολο αντιδράσεων από διάφορα μέρη του σώματος που έχουν σχεδιαστεί για να κάνουν τον άνθρωπο να προετοιμαστεί για την πείνα με τους εξής παράγοντες: αύξηση της πρόσληψης τροφής και νερού, μείωση του μεταβολισμού ηρεμίας, τόνωση συσσώρευση λίπους και γλυκογόνου και αντιστάσεις στην ινσουλίνη ως μέσο μείωσης του μεταβολισμού και διατήρησης της παροχής γλυκόζης στον εγκέφαλο.
Σε αυτή τη διαδικασία, το σώμα ανακατευθύνει επίσης την ενέργεια στα μέρη του εγκεφάλου που τη χρειάζονται ειδικά για να επιβιώσουν από μια πείνα που έρχεται, αλλά και αυτά που είναι κατάλληλα για να βοηθήσουν στην αναζήτησή της.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν πως το Αλτσχάιμερ προκύπτει από μια κακή προσαρμογή σε μια εξελικτική οδό επιβίωσης που χρησιμοποιείται από πολλά ζώα και ήταν ακόμη απαραίτητη για την επιβίωση των μακρινών προγόνων μας πριν από εκατομμύρια χρόνια.