Η επανάσταση στις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες είναι κοντά, λένε οι ειδικοί.
Η μελέτη έρχεται παράλληλα με τη συνάντηση στο Παρίσι όπου ειδικοί συζήτησαν μια νομικά δεσμευτική παγκόσμια συνθήκη για τα πλαστικά με εντολή να τερματιστεί η πλαστική ρύπανση.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε από το Global Plastics Policy Center του Πανεπιστημίου του Πόρτσμουθ , και ανατέθηκε από το κίνημα Break Free From Plastic, συγκεντρώνει 320 άρθρα και εργασίες, συν 55 νέες συνεντεύξεις με ειδικούς επαναχρησιμοποίησης από όλο τον κόσμο, για να προτείνει έναν καθολικό ορισμό συστημάτων επαναχρησιμοποίησης και, για πρώτη φορά, να αξιολογήσει πώς όλα τα έθνη μπορούν να απομακρυνθούν από τις πεταμένες συσκευασίες.
Οι συσκευασίες ευθύνονται για το 40% του συνόλου των πλαστικών στην ΕΕ και τα απορρίμματα πλαστικών συσκευασιών αναμένεται να αυξηθούν κατά 46% έως το 2030, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τα 10 πλαστικά αντικείμενα μιας χρήσης που βρίσκονται πιο συχνά στις ευρωπαϊκές παραλίες, μαζί με τα αλιευτικά εργαλεία, αντιπροσωπεύουν το 70% όλων των θαλάσσιων απορριμμάτων στην ΕΕ, λέει . Τα συστήματα επαναχρησιμοποίησης θα μπορούσαν να μειώσουν τη ρύπανση από πλαστικό κατά 30 τοις εκατό έως το 2040.
Η μελέτη διαπίστωσε πως:
- Απαιτείται μια σταδιακή προσέγγιση για την επίτευξη αλλαγής σε επίπεδο οικονομίας από συστήματα συσκευασίας μιας χρήσης σε επαναχρησιμοποιήσιμα συστήματα συσκευασίας που μπορούν να μειώσουν σημαντικά τις επιπτώσεις στο κλίμα, το περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα και την υγεία μας. Πολλά συστήματα επαναχρησιμοποίησης έχουν ήδη αναπτυχθεί, αποδεδειγμένα και επεκτάσιμα. Θεμελιώδης σημασία για τα συστήματα πραγματικής επαναχρησιμοποίησης είναι η δανειακή συσκευασία στους καταναλωτές που επιστρέφεται πολλές φορές μέχρι να επιτευχθεί ένα «ανώτατο όριο» βιωσιμότητας.
- Η επερχόμενη παγκόσμια συνθήκη για τα πλαστικά, που αναπτύσσεται στο Παρίσι, θεωρείται ως μια σημαντική ευκαιρία για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να υποστηρίξουν την αναβάθμιση των συστημάτων επαναχρησιμοποίησης, να περιορίσουν την παραγωγή παρθένων πλαστικών, να θέσουν πρότυπα και να ενισχύσουν τις υποδομές. Οι στόχοι μείωσης του παρθένου πλαστικού είναι 25 χρόνια πίσω από τους στόχους εκπομπών άνθρακα, είπαν οι ειδικοί επαναχρησιμοποίησης που ρωτήθηκαν.
- Οι συσκευασίες επόμενης γενιάς θα πρέπει ως επί το πλείστον να είναι τυποποιημένες, να στοιβάζονται και να επισημαίνονται ηλεκτρονικά. Πρέπει να είναι ανθεκτικό, ελαφρύ, να πλένεται και να μην είναι τοξικό, αλλά κανένα υλικό δεν ταιριάζει καλύτερα σε όλες τις καταστάσεις.
- Ο δρόμος προς τη μαζική υιοθέτηση συστημάτων επαναχρησιμοποίησης θα πρέπει να αναπτυχθεί σε τέσσερις φάσεις, λένε οι συγγραφείς, ξεκινώντας από μεγάλους χώρους όπως αθλητικές αρένες και μουσικά φεστιβάλ, που έχουν τη δυνατότητα να χτίσουν την αποδοχή του κοινού, μια πρόκληση που εντοπίζεται από τα τρία τέταρτα (74%) των εμπειρογνωμόνων επαναχρησιμοποίησης που ερωτήθηκαν.
- Οι εταιρείες παράδοσης θα διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην οικονομία επιστροφής και επαναχρησιμοποίησης, συλλέγοντας μεταχειρισμένες συσκευασίες κατά την πραγματοποίηση παραδόσεων.
Η μελέτη οραματίζεται έναν κόσμο όπου όλες οι συσκευασίες έχουν τσιπ ή ετικέτα και μπορούν να απορρίπτονται σε έξυπνους κάδους, να καθαρίζονται και να συγκεντρώνονται σε κεντρικούς «κόμβους» προτού παραδοθούν πίσω στα εργοστάσια και τους λιανοπωλητές. Τα συστήματα επαναχρησιμοποίησης θα διαφέρουν ανά τομέα, αλλά οι ερευνητές πιστεύουν ότι η μετάβαση πιθανότατα θα συμβεί πρώτα στις πόλεις, όπου οι υποδομές είναι πιο προσαρμόσιμες. Η ευρεία αλλαγή θα πάρει χρόνο, παραδέχονται οι ερευνητές, αλλά κλειστά περιβάλλοντα όπως σχολεία, νοσοκομεία, εκδηλώσεις και γήπεδα τροφίμων είναι σχετικά εύκολο να μεταφερθούν σε μηδενικά απόβλητα συσκευασίας, όπως και ο τομέας των ποτών, όπου ορισμένες επωνυμίες επαναχρησιμοποίησης επιτυγχάνουν ήδη υψηλά ποσοστά απόδοσης. Πιο δύσκολος θα είναι ο τομέας του γρήγορου φαγητού όπου οι συσκευασίες καταλήγουν συχνά διάσπαρτες. Η «ενοικιαζόμενη συσκευασία» θα μπορούσε να βοηθήσει, όπου οι πελάτες παραγγέλνουν μέσω εφαρμογών και χρεώνονται μια μικρή χρέωση εάν δεν επιστρέψουν τη συσκευασία.
Οι περισσότεροι (82%) ειδικοί που ερωτήθηκαν ανησυχούν για το υψηλότερο κόστος και την αλλαγή της υποδομής των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών, ενώ πολλοί ανησυχούν επίσης για την υγιεινή και την απώλεια της ταυτότητας της επωνυμίας. Οι υποστηρικτές της επαναχρησιμοποίησης που ερωτήθηκαν επικρίνουν έντονα τις κυβερνήσεις για έλλειψη οράματος και υπερβολικές επενδύσεις στην ανακύκλωση και την αποτέφρωση, που συχνά αποτελούν εμπόδια στην επαναχρησιμοποίηση.
Ο διευθυντής του Παγκόσμιου Κέντρου Πολιτικής Πλαστικών στο Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ, καθηγητής Steve Fletcher, δήλωσε: «Αυτή η μελέτη είναι μια σημαντική παγκόσμια αξιολόγηση βασισμένη σε στοιχεία για το πώς μπορούμε να ανταλλάξουμε άχρηστες συσκευασίες μιας χρήσης με συστήματα επαναχρησιμοποίησης. Δείχνει ότι δεν υπάρχει ένα ενιαίο υλικό συσκευασίας ή σύστημα για επαναχρησιμοποίηση, αλλά γνωρίζουμε ότι πρέπει να ταιριάζει άψογα στις ζωές των ανθρώπων και ότι έχει τεράστιες αναξιοποίητες δυνατότητες για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης. Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι ένα σαφές όραμα για την επαναχρησιμοποίηση και τη σωστή υποστήριξη για την ενσωμάτωση του».
Ο παγκόσμιος συντονιστής του Break Free From Plastic, Von Hernandez, δήλωσε: « Η μάστιγα των συσκευασιών μιας χρήσης συνεχίζει να αυξάνεται με ρυθμό πέρα από τις δυνατότητες των υπαρχόντων συστημάτων διαχείρισης απορριμμάτων. Η πρόληψη είναι το κλειδί. Η αύξηση των συστημάτων επαναχρησιμοποίησης είναι η πιο λογική προσέγγιση για την αντικατάσταση των πλαστικών μιας χρήσης και τη δραματική μείωση της παραγωγής πλαστικών. Οι συζητήσεις για τη συνθήκη για τα πλαστικά αυτή την εβδομάδα πρέπει να θέσουν τις βάσεις για αυτόν τον μετασχηματισμό».
Ο Tiza Mafira, Εκτελεστικός Διευθυντής Gerakan Indonesia Diet Kantong Plastik , δήλωσε: «Είναι σαφές ότι η επαναχρησιμοποίηση είναι πολύ περισσότερο από απλή συσκευασία, είναι ένα σύστημα που χρειάζεται όλους τους παίκτες σε μια παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού για να συμμετάσχουν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επαναχρησιμοποίηση πρέπει να βρίσκεται ακριβώς στο επίκεντρο των συζητήσεων για τη συνθήκη για τα πλαστικά αυτή την εβδομάδα, έτσι ώστε να συμφωνηθούν τα λειτουργικά παξιμάδια και τα μπουλόνια και η επαναχρησιμοποίηση να ευδοκιμήσει και να κλιμακωθεί».
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε πρόσφατα νέους νόμους κατά της «συνεχώς αυξανόμενης πηγής απορριμμάτων» από τις συσκευασίες και της «απότομης μείωσης» των ποσοστών επαναχρησιμοποίησης, υποσχόμενοι υποστήριξη για συστήματα επαναχρησιμοποίησης. Η ενίσχυση της επαναχρησιμοποίησης θα μπορούσε να δημιουργήσει περισσότερες από 600.000 θέσεις εργασίας έως το 2030, λέει. Η πρόοδος στην Ευρώπη θα μπορούσε να επηρεάσει τις παγκόσμιες συνομιλίες για τη συνθήκη, λένε οι ακτιβιστές.
Για να διαβάσετε τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
Πηγή: University of Portsmouth
Ακολουθήστε το Cibum 
