Τα υποπροϊόντα κρέατος και τα δύσμορφα προϊόντα, αντί να απορρίπτονται, μπορούν να προσφέρουν τα θρεπτικά τους συστατικά, βρίσκοντας τελικά “σπίτι” στις τροφές για κατοικίδια ζώα
Η ομορφιά είναι κάτι υποκειμενικό. Διαφορετικοί άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις για το τι βρίσκουν ελκυστικό. Όμως για τη βιομηχανία τροφίμων, εάν ένα φαγητό θεωρείται “άσχημο”, μάλλον δεν θα δει ποτέ τα ράφια των καταστημάτων.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ορισμένες εταιρείες όπως οι Misfits Markets, Imperfect Foods, Hungry Harvest και Preserve Farms Kitchens κερδίζουν έδαφος στο εξωτερικό. Αντί να πετάξουν αυτά τα άσχημα τρόφιμα, αυτές οι εταιρείες βρίσκουν έναν τρόπο να καταπολεμήσουν τη σπατάλη τροφίμων χρησιμοποιώντας τα τρόφιμα που είναι λιγότερο ελκυστικά.
Τα υποπροϊόντα κρέατος – όπως τα νεφρά, οι καρδιές, το δέρμα και τα συκώτια – δεν απευθύνονται συνήθως στην κατανάλωση από ανθρώπους, όμως παραμένουν πλούσια σε θρεπτικά συστατικά.
Εδώ έρχονται οι κατασκευαστές τροφών για κατοικίδια ζώα. Διαδραματίζουν καίριο ρόλο στην αποφυγή της σπατάλης τροφίμων χρησιμοποιώντας τα άσχημα καθώς και αναβαθμιστικά ανακυκλωμένα (upcycled) τρόφιμα στα σκευάσματά τους.
H Mary Emma Young, ανώτερη διευθύντρια επικοινωνίας του The Pet Food Institute (PFI) δηλώνει: “Χρησιμοποιώντας μέρη του ζώου που οι άνθρωποι επιλέγουν να μην τρώνε, ή ‘άσχημα’ προϊόντα που δεν μπορούν να πωληθούν σε καταστήματα, οι κατασκευαστές τροφίμων κατοικίδιων ζώων βοηθούν να αποτελέσουν μέρος μιας βιώσιμης λύσης”.
Σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από την PFI, αναφέρεται πως βρέθηκε μια ποικιλία από περισσότερα από 500 συστατικά στις τροφές για κατοικίδια ζώα. “Αυτό περιελάμβανε εξειδικευμένες καλλιέργειες και προϊόντα όπως μπιζέλια, πολτό τεύτλων ή γλυκοπατάτες. Καθώς οι κατασκευαστές τροφών για κατοικίδια ζώα διαμορφώνουν τις συνταγές των τροφών για σκύλους και γάτες και καθορίζουν τις προδιαγραφές των συστατικών με τους προμηθευτές τους, παρέχουν μια πολύτιμη διέξοδο για «άσχημες» τροφές που διαφορετικά δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν.» όπως αναφέρει η Young στο Food Engineering Mag.
Ο Tony Moses, διευθυντής καινοτομίας προϊόντων στην F+B team, CRB, προσθέτει ότι υπάρχουν φανταστικές ευκαιρίες για τους κατασκευαστές τροφών κατοικίδιων ζώων να χρησιμοποιούν αυτά τα προϊόντα. “Το ‘άσχημο’ συνήθως σημαίνει ότι το προϊόν δεν πληροί την υψηλότερη βαθμολογία εμφάνισης του USDA, ως άκοπο φρούτο ή λαχανικό. Το άσχημο δεν αναφέρεται στη θρεπτική αξία του προϊόντος και μπορεί να παρέχει τις ίδιες βιταμίνες και μέταλλα με τα υπόλοιπα.”
Σύμφωνα με τον Moses,αν κοιτάξουμε τον ορισμό της EPA (Environmental Protection Agency) για την αύξηση του κύκλου ζωής, το ζητούμενο είναι να πάρουμε περισσότερη αξία από τα τρόφιμα που είναι κατάλληλα για κατανάλωση – από τον άνθρωπο ή τα ζώα – που διαφορετικά θα μπορούσαν να πάνε χαμένα.
Κατασκευή, εξοπλισμός, επεξεργασία
Οι ειδικοί προτείνουν να δίνεται η δέουσα προσοχή στην μετατροπή των υποπροϊόντων σε τροφές κατοικίδιων, εξάλλου αυτά θα αποτελέσουν την πηγή θρεπτικών ουσιών για τους μικρούς μας φίλους.
Αυτό μπορεί να σημαίνει εξέταση του τρόπου επεξεργασίας, συσκευασίας, αποθήκευσης και μεταφοράς του προϊόντος, προκειμένου να αποφευχθεί η είσοδος ξένων σωμάτων ή η μικροβιακή ανάπτυξη.
Είναι σημαντικό να αναπτυχθεί μια καλή σχέση με τους προμηθευτές οι οποίοι θα πρέπει να κατανοούν τα υψηλά πρότυπα που απαιτούνται, για να εξασφαλιστεί ένα ποιοτικό προϊόν.
Τα «άσχημα» τρόφιμα, εξ ορισμού, έχουν ευρύτερες προδιαγραφές για την εμφάνισή τους. Αυτό σημαίνει ότι οι προμήθειες και τα εργαστήρια ποιοτικού ελέγχου μπορεί να χρειαστεί να επανεξετάσουν τις απαιτήσεις για το χρώμα, το μέγεθος και το σχήμα και οι παραγωγοί μπορεί να χρειαστεί να έχουν ευέλικτους τύπους για τα προϊόντα τους.
Για τα upcycled τρόφιμα, οι κατασκευαστές μπορεί να χρειαστεί να κατανοήσουν πώς οι προμηθευτές τους επεξεργάζονται την πρώτη ύλη.
“Ενώ τα ‘άσχημα’ και ‘upcycled’ τρόφιμα είναι πιο πρόσφατα επινοημένοι όροι, οι κατασκευαστές τροφών κατοικίδιων ζώων χρησιμοποιούν αυτά τα συστατικά εδώ και δεκαετίες για να δώσουν στους σκύλους και τις γάτες τη διατροφή που χρειάζονται. Ορισμένοι τρόποι με τους οποίους οι εταιρείες μπορούν να καλύψουν τις μελλοντικές ανάγκες βιωσιμότητας, είναι μέσω του καθορισμού στόχων προμήθειας συστατικών, της παραγωγής με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα ή της μείωσης της χρήσης νερού”, καταλήγει η Young.
Ακολουθήστε το Cibum 
