Μια μελέτη από τις ΗΠΑ δείχνει ότι η δισφαινόλη Α, θα μπορούσε επίσης να προάγει την ανάπτυξη διαβήτη.
Η ουσία δισφαινόλη Α (BPA) αποκτά όλο και περισσότερη αρνητική φήμη το τελευταίο διάστημα. Η ΕΕ θεωρεί πλέον ότι προσλαμβάνουμε καθημερινά εκατοντάδες έως χιλιάδες φορές περισσότερη BPA από ό,τι θα έπρεπε. Πολλές κονσέρβες τροφίμων έχει βρεθεί ότι περιέχουν υψηλές ποσότητες BPA, όπως σε κονσερβοποιημένο τόνο αλλά και σε κονσέρβες ντομάτας.
Τώρα μια μελέτη από τις ΗΠΑ που δημοσιεύτηκε στο American Diabetes Association, δείχνει ότι η ορμονικά ενεργή χημική ουσία θα μπορούσε επίσης να ευνοήσει την ανάπτυξη διαβήτη.
Αδημοσίευτα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο Scientific Sessions της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας το 2024 έδειξαν ότι η κατανάλωση BPA προκαλεί αντίσταση στην ινσουλίνη άμεσα και γρήγορα.
Ενώ πολλές προηγούμενες μελέτες έχουν βρει συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων BPA, της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και του διαβήτη τύπου 2, αυτή ήταν η πρώτη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή που μελέτησε τις άμεσες επιπτώσεις της χημικής ουσίας σε ανθρώπους, λέει ο Todd Hagobian, PhD, καθηγητής κινησιολογίας στο Πολυτεχνείο της Καλιφόρνιας στο San Luis Obispo.
Η μελέτη, η οποία δεν είχε ακόμη αξιολογηθεί από ομότιμους κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, αξιολόγησε την κατανάλωση BPA σε 40 υγιείς νεαρούς ενήλικες. Κάθε μέρα, καθένας από αυτούς τους εθελοντές έτρωγε ένα μπισκότο βανίλιας. Τα μισά από τα μπισκότα ήταν πασπαλισμένα με τη μέγιστη “ασφαλή” ποσότητα BPA, όπως έχει καθοριστεί από την Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Πολιτειών (EPA). Κατά τα άλλα, οι εθελοντές έτρωγαν μια ισορροπημένη διατροφή για επτά ημέρες.
Στην αρχή και στο τέλος της εβδομαδιαίας περιόδου, όλοι οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε δοκιμασία σφιγκτήρα γλυκόζης, μια σύνθετη τεχνική που αποτελεί το χρυσό πρότυπο για τη μέτρηση της αντίστασης στην ινσουλίνη. Η δοκιμασία αυτή μετράει πόση γλυκόζη απαιτείται για να διατηρηθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σταθερά σε ένα υγιές επίπεδο. Οι συμμετέχοντες που κατανάλωσαν BPA παρουσίασαν «περίπου 9% μείωση της περιφερικής ευαισθησίας στην ινσουλίνη».
Το αποτέλεσμα μπορεί να επιβεβαιώσει αυτό που πολλοί ερευνητές υποπτεύονται εδώ και καιρό. Πολλές μεγαλύτερες μελέτες παρατήρησης σε όλο τον κόσμο έχουν βρει σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ των επιπέδων BPA και δεικτών αντίστασης στην ινσουλίνη ή διαβήτη τύπου 2:
- Οι γυναίκες με υψηλότερη συγκέντρωση BPA στα ούρα τους έχουν υψηλότερη γλυκόζη αίματος νηστείας και μεγαλύτερη αντίσταση στην ινσουλίνη.
- Οι ενήλικες με περισσότερη BPA στο αίμα τους έχουν μεγαλύτερη αντίσταση στην ινσουλίνη, περισσότερη φλεγμονή και υψηλότερη βιολογική ηλικία.
- Οι γυναίκες με υψηλότερη έκθεση σε BPA είναι πιο πιθανό να αναφέρουν ότι έχουν διαβήτη τύπου 2.
- Η περιφερική αντίσταση στην ινσουλίνη, η οποία αναφέρεται κυρίως στη δυσλειτουργία της σηματοδότησης της ινσουλίνης στους σκελετικούς μύες, συνδέεται επίσης με την επιτάχυνση της γήρανσης και τη νόσο Αλτσχάιμερ.
Η έκθεση στην BPA είναι απίθανο να παίζει τόσο μεγάλο ρόλο όσο ορισμένοι από τους κύριους παράγοντες κινδύνου για διαβήτη τύπου 2, ιδίως η παχυσαρκία, η γενετική, η έλλειψη άσκησης και η κακή διατροφή, «αλλά αυτοί οι κύριοι παράγοντες δεν εξηγούν όλες τις περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2. Πιστεύουμε ότι η BPA θα μπορούσε να είναι ένας από αυτούς τους άλλους παράγοντες».
Ακολουθήστε το Cibum 
