Οι εμπνευσμένη ιδέα μεγάλης αλυσίδας γρήγορου φαγητού, όπου οι πελάτες δημοσιεύουν κουλτουριάρικα κείμενα, σημαντικές προσωπικές στιγμές, λογοτεχνία και ποίηση!
Το Taco Bell Quarterly, που ξεκίνησε από τον MM Carrigan το 2019, είναι ένα λογοτεχνικό περιοδικό αφιερωμένο ως επί τω πλείστω στην ομώνυμη αλυσίδα fast food.
Και τι το τόσο ενδιαφέρον έχουν τα Taco Bell για να χρειάζονται δικό τους περιοδικό; Στην πραγματικότητα, τα 6 τεύχη που έχουν κυκλοφορήσει περιέχουν τα πάντα από λογοτεχνία, κείμενα για την αγάπη, τη χαρά, ακόμα και τον πόνο.
Όπως αναφέρει ο ιστότοπος Slate, που πήρε συνέντευξη από τον αρχισυντάκτη του περιοδικού Taco Bell Quarterly, MM Carrigan, το περιοδικό έχει μια μεγάλη γκάμα περιεχομένου που συνδυάζει το φαγητό με τη λογοτεχνία. Έχουν γίνει αναπαραγωγές έργων ζωγραφικής που χρησιμοποιώντας το τυρί για nachos της αλυσίδας ως χρώμα και ένα σπασμένο nacho ως πινέλο, σε ένα έργο που αποκαλείται «Tacorotica», ένα ποίημα για το να μάθεις κάποιος ότι το αυτοκίνητό του καίγεται έξω από ένα Taco Bell.
Τι μοναδικό έχει, ωστόσο, το Taco Bell που μιλάει αρκετά στην αμερικανική φαντασία για να προκαλέσει χιλιάδες αναγνώστες, που υποβάλλουν την τέχνη τους σε ένα λογοτεχνικό περιοδικό;
Σύμφωνα με τον MM Carrigan, η αλυσίδα Taco Bell είναι απλώς μια πολύ αμερικανική ιδέα για γρήγορο φαγητό. «Και όταν κάτι είναι πολύ αμερικάνικο, κινείται 100 φορές πιο γρήγορα, και όλοι είναι κάπως εμμονικοί. Είναι επίσης πολύ καλό. Είναι αλμυρό, είναι λιπαρό, είναι τυρένιο», λέει ο αρχισυντάκτης. Με τον όρο «πολύ αμερικάνικο, φυσικά, εννοεί πολύ εμπορευματοποιημένο, όπως καθετί που παράγουν οι ΗΠΑ και οι περισσότερες χώρες – του δυτικού κόσμου και μη- το καταπίνουν «αμάσητο» και το αναπαράγουν.
Ο κάθε Αμερικανός σκέφτεται πολλά διαφορετικά πράγματα όταν ακούει το όνομα «Τaco Bell», μιας και μπορεί να το έχει συνδυάσει με κάτι περισσότερο από την ίδια την επωνυμία. Αλλά γιατί αυτή την αλυσίδα και όχι κάποια άλλη, όπως τα KFC για ένα περιοδικό που φτάνει στο όριο της «αφηρημένης τέχνης;».
«Οι διαφημίσεις τους τις τελευταίες δεκαετίες περιλαμβάνουν extreme sports, εικόνες επανάστασης, πάρτι, εξαιρετική ψυχραιμία… Και είναι όλα κάπως ασύλληπτα και ασύνδετα με το προϊόν, που είναι απλά nachos κρέας και πολλές διαφορετικές γαρνιτούρες. Όλοι (όμως) το λαχταρούμε. Το θέλουμε. Άρα είναι ασύνδετο. Και έτσι ήξερα ότι θα ταίριαζε καλά στην κοινότητα δημιουργικής γραφής», λέει ο MM Carrigan. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που οι περισσότεροι επισκέπτονται την αλυσίδα τα μεσάνυχτα, μετά από ένα «ξέφρενο» βράδυ τα ξημερώματα ή όταν απλά θέλουν κάτι «βρώμικο».
Κάθε δημοσίευμα στο περιοδικό πρέπει να περιλαμβάνει μια αναφορά Taco Bell και κάθε ένα από αυτά κρύβει κάτι μοναδικό, μια ξεχωριστή ιστορία, άλλωστε αυτό σημαίνει λογοτεχνικό περιοδικό.
Όσο για τον ίδιο τον αρχισυντάκτη, αναφέρει: «Το Taco Bell ήταν στην πραγματικότητα το τελευταίο μέρος που έφαγα μεσημεριανό με τη μητέρα μου πριν πεθάνει. Και μετά τη μέρα που γεννήθηκε ο γιος μου, έφυγα από το νοσοκομείο, πήγα στο εμπορικό κέντρο και πήρα ένα Taco Bell, γιατί απλώς ήθελα να νιώσω ξανά φυσιολογικός. Έτσι, συνεχίζει να εμφανίζεται ως νήμα στη ζωή μου, αυτές οι περίεργες στιγμές-ορόσημο. Δεν τα σχεδίαζα ποτέ αυτά τα πράγματα… Και γι’ αυτό με ενδιαφέρει πολύ να προσπαθήσω να καταλάβω γιατί αυτή η εταιρική μηχανή είναι τόσο στενά δεμένη με τη δική μου ζωή και κατ’επέκτασιν με των άλλων;».
Ακολουθήστε το Cibum 
