Τα “αθάνατα” βλαστοκύτταρα παρέχουν μια δυνητικά ατελείωτη πηγή για παραγωγή καλλιεργημένου κρέατος.
Ενώ το κρέας που καλλιεργείται στο εργαστήριο έχει συγκεντρώσει την παγκόσμια προσοχή, ως ο απόλυτος τρόπος μείωσης της κατανάλωσης του συμβατικού κρέατος, χωρίς να χάνεται η γεύση και η θρεπτική αξία, τα προϊόντα αυτά εξακολουθούν να είναι πολύ ακριβά για να… είναι αληθινά. Η επιστημονική πρόοδος πάει με βήματα χελώνας και στην πραγματικότητα, ακόμα και σε χώρες που έχει εγκριθεί η παραγωγή τους, είναι δύσκολο να τα αγοράσει ο καταναλωτής. Η αργή πρόοδος οφείλεται κυρίως στο υψηλό κόστος παραγωγής: μικρά δείγματα κυττάρων από ζώα, τρέφονται με θρεπτικά συστατικά, αναπτύσσονται σε βιοαντιδραστήρες και – μετά από επεξεργασία- καταλήγουν σε ένα προϊόν πολύ κοντά γευστικά στο κρέας. Τα φυσιολογικά μυϊκά βλαστοκύτταρα που λαμβάνονται από ζωντανά ζώα για την έναρξη μιας καλλιέργειας τυπικά διαιρούνται μόνο περίπου 50 φορές, πριν αρχίσουν να «παλαιώνουν» και δεν είναι πλέον βιώσιμα.
Ο δύσκολος στόχος λοιπόν, των εταιρειών παραγωγής είναι η μείωση του κόστους, ένα πρόβλημα που φαίνεται να λύνει η ανακάλυψη ερευνητών Κέντρο Κυτταρικής Γεωργίας του Πανεπιστημίου Tufts (TUCCA). Οι επιστήμονες ανέπτυξαν βλαστοκύτταρα μυών βοοειδών (iBSCs) που μπορούν να αναπτυχθούν γρήγορα και να διαιρούνται εκατοντάδες φορές, και πιθανώς επ’ αόριστον. Αυτή η πρόοδος, που περιγράφεται στο περιοδικό ACS Synthetic Biology, σημαίνει ότι ερευνητές και εταιρείες σε όλο τον κόσμο, μπορούν να έχουν πρόσβαση και να αναπτύξουν νέα προϊόντα χωρίς να χρειάζεται να προμηθεύονται κύτταρα επανειλημμένα από βιοψίες ζώων φάρμας. Αυτό σημαίνει πολύ μεγαλύτερη και πιο φθηνή παραγωγή καλλιεργούμενου κρέατος.
Πλεονέκτημα της νέας μεθόδου είναι επίσης πως καθιστώντας τα κύτταρα ευρέως διαθέσιμα, μειώνεται το εμπόδιο εισόδου για άλλους ερευνητές, να εξερευνήσουν την κυτταρική γεωργία, βρίσκοντας τρόπους μείωσης του κόστους και υπέρβασης των προκλήσεων για την κλιμακούμενη παραγωγή.
Δύο βήματα ήταν το κλειδί για τη μετατροπή των κανονικών βλαστοκυττάρων μυών βοοειδών σε βλαστοκύτταρα «αντοχής».
Τα περισσότερα κύτταρα, καθώς διαιρούνται και γερνούν, αρχίζουν να χάνουν DNA στα άκρα των χρωμοσωμάτων τους, τα οποία ονομάζονται τελομερή, σαν φθαρμένα σχοινιά που φθείρονται με τη χρήση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σφάλματα κατά την αντιγραφή ή την επισκευή του DNA. Μπορεί επίσης να προκαλέσει την απώλεια γονιδίων και, τελικά, τον θάνατο των κυττάρων.
Οι ερευνητές κατασκεύασαν βλαστοκύτταρα βοοειδών που αναδομούν συνεχώς τα τελομερή τους, διατηρώντας αποτελεσματικά τα χρωμοσώματά τους «νεανικά» και έτοιμα για έναν ακόμη γύρο αντιγραφής και κυτταρικής διαίρεσης.
Το δεύτερο βήμα είναι πως τα κάνουν να παράγουν συνεχώς μια πρωτεΐνη που διεγείρει ένα κρίσιμο στάδιο της κυτταρικής διαίρεσης. Αυτό υπερτροφοδοτεί αποτελεσματικά τη διαδικασία και βοηθά τα κύτταρα να αναπτυχθούν ταχύτερα.
Για περισσότερα πατήστε ΕΔΩ.
Πηγή: EurekAlert
Ακολουθήστε το Cibum 
