Ο FAO ανταποκρίνεται στην ανάγκη για ψηφιοποίηση της βιομηχανίας τροφίμων, παρέχοντας συμβουλές και πόρους σε χώρες που θέλουν να δημιουργήσουν ή να ενημερώσουν ψηφιακά συστήματα προειδοποίησης τροφίμων.
Πάνω από το ένα τρίτο των εξαγωγών τροφίμων διασχίζουν τα σύνορα τουλάχιστον δύο φορές πριν φτάσουν στον καταναλωτή και η πολυπλοκότητα της αλυσίδας εφοδιασμού αυξάνεται, όπως και οι κίνδυνοι για την ασφάλεια τροφίμων. Σε αυτό το σημείο η ασφάλεια τροφίμων χρειάζεται τη βοήθεια της τεχνολογίας, αλλά η μετάβαση στον “ψηφιακό κόσμο” δεν είναι εύκολη για όλους.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) προσπαθεί να κάνει αυτή τη διαδικασία ευκολότερη. Εξέδωσε οδηγίες σχετικά με τον τρόπο σχεδιασμού και εφαρμογής ενός ηλεκτρονικού συστήματος ειδοποίησης ελέγχου τροφίμων, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες και τους πόρους μιας χώρας. Επιπλέον, καλύπτει τη νομική βάση, τη δομή και τα λειτουργικά σημεία του συστήματος, καθώς και τις απαιτήσεις υποδομής και ανθρώπινου δυναμικού.
Η Esther Garrido Gamarro, αξιωματικός αλιείας του FAO, είπε ότι η καθοδήγηση θα βοηθήσει τις χώρες να μεταβούν προς την ψηφιοποίηση των συστημάτων ελέγχου των τροφίμων. Τα συστήματα θα απευθύνονται περισσότερο στις αρχές των χωρών που επιδιώκουν να εφαρμόσουν ένα σύστημα ηλεκτρονικής ειδοποίησης στο πλαίσιο των υφιστάμενων ελέγχων τροφίμων.
Παρέχεται μια λίστα ελέγχου των πραγμάτων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τη χρήση μιας πλατφόρμας ηλεκτρονικών ειδοποιήσεων , καθώς και τέσσερα παραδείγματα υφιστάμενων συστημάτων από τον Καναδά, τη Χιλή, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ιαπωνία. Ένα από αυτά είναι το Σύστημα Ταχείας Προειδοποίησης της ΕΕ για Τρόφιμα και Ζωοτροφές (RASFF).
Σύμφωνα με τον ανώτερο αξιωματικό ασφάλειας τροφίμων του FAO, Markus Lipp, το εμπόριο μπορεί να επισπευθεί σε μεγάλο βαθμό από την ψηφιοποίηση. Ταυτόχρονα, μπορεί να μειωθεί το όποιο κόστος των συναλλαγών και να ενσωματωθεί κατάλληλα στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
Τα συστήματα ηλεκτρονικής ειδοποίησης διευκολύνουν τη διανομή πληροφοριών σχετικά με τα τρόφιμα, όπως για παράδειγμα αν κάποιο προϊόν απορριφθεί στα σύνορα ή απλά αν πρέπει να ελεγχθεί κατά την εισαγωγή του. Μπορεί, ακόμη, να βοηθήσει στην άμεση επίλυση ζητημάτων που αφορούν στην προστασία της δημόσιας υγείας και να ενημερώσει τις επιθεωρήσεις σχετικά με επίμονους ή επιδεινούμενους κινδύνους που χρειάζονται παρακολούθηση.
Ωστόσο, απαιτούν αξιόπιστη σύνδεση στο διαδίκτυο, η οποία δεν είναι διαθέσιμη σε κάθε χώρα. Επιπρόσθετα, τα περισσότερα έθνη διαθέτουν συστήματα ελέγχου για τις εισαγωγές τροφίμων, αλλά ποικίλλουν σε πολυπλοκότητα και- παρά την προστασία που προσφέρουν- μπορούν επίσης να εμποδίσουν το εμπόριο. Πολλές αναπτυσσόμενες χώρες αντιμετωπίζουν προκλήσεις για να συμμορφωθούν με αυτές τις απαιτήσεις, οι οποίες προκαλούν την καταστροφή και την απόρριψη προϊόντων στα σύνορα. Υπάρχει ανάγκη για ιχνηλασιμότητα των δεδομένων και η μορφή θα πρέπει να επιτρέπει τη διεθνή ανταλλαγή πληροφοριών.
Ένα επίσης νέο ζήτημα που έχει προκύψει από την τεχνολογική εξέλιξη είναι η ανάγκη για την ασφάλεια της ίδιας της πληροφορίας. Αυτό άπτεται και στα συστήματα τροφίμων, των οποίων τα τεχνολογικά συστήματα πρέπει διατηρηθούν λειτουργικά και να διασφαλιστεί ότι τα ευαίσθητα δεδομένα, όπως αυτά που σχετίζονται με την εταιρεία εισαγωγής, δεν είναι προσβάσιμα από μη εξουσιοδοτημένους χρήστες ή χάκερ. Αλλά για να παραμείνουν τα συστήματα λειτουργικά, πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη για την τακτική ενημέρωση και ανανέωσή τους.
Ακολουθήστε το Cibum 
