Νανοαισθητήρας ανιχνεύει τα παρασιτοκτόνα στα φρούτα μέσα σε λίγα λεπτά – Χρήση ακόμα και από τα καταστήματα λιανικής
Επιστήμονες στη Σουηδία, με επικεφαλής έναν Έλληνα της διασποράς, ανέπτυξαν έναν πρωτοποριακό μικροσκοπικό αισθητήρα, ο οποίος μπορεί να ανιχνεύσει την παρουσία τοξικών γεωργικών παρασιτοκτόνων στα φρούτα μέσα σε λίγα μόνο λεπτά.
Η τεχνική χρησιμοποιεί νανοσωματίδια από άργυρο για να αυξήσει το “σήμα” των χημικών ουσιών που τυχόν υπάρχουν μέσα στα φρούτα. Αν και ακόμη σε αρχικό στάδιο, οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι τέτοιοι νανοαισθητήρες θα βοηθήσουν σημαντικά στο μέλλον προκειμένου να ανιχνεύονται επικίνδυνα για την υγεία χημικά μέσα στα φρούτα, προτού αυτά καταναλωθούν.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Γεώργιο Σωτηρίου του Τμήματος Μικροβιολογίας και Κυτταρικής Βιολογίας του ιατρικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Advanced Science”.
Όπως δήλωσε ο Έλληνας ερευνητής, “έως τα μισά από όλα τα φρούτα που πουλιούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, περιέχουν υπολείμματα παρασιτοκτόνων σε μεγαλύτερες ποσότητες από αυτές που έχουν συνδεθεί με προβλήματα στην ανθρώπινη υγεία. Όμως οι υπάρχουσες τεχνικές για την ανίχνευση παρασιτοκτόνων σε προϊόντα πριν την κατανάλωση τους είναι περιορισμένες στην πράξη λόγω του υψηλού κόστους τους και της δύσκολης παραγωγής των αισθητήρων τους. Για να ξεπεράσουμε αυτό το πρόβλημα, αναπτύξαμε φθηνούς και εύκολα αναπαραγόμενους νανοαισθητήρες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την καταγραφή παρασιτοκτόνων στα φρούτα, ακόμη και στο ίδιο το κατάστημα πώλησης τους”.
Τα πειράματα των ερευνητών έδειξαν ότι ο νέος αισθητήρας μπορεί να ανιχνεύσει ακόμη και χαμηλές συγκεντρώσεις παραθείου στα μήλα μέσα σε πέντε λεπτά χωρίς να προξενήσει καμία βλάβη στο φρούτο.
Ο Γ.Σωτηρίου αποφοίτησε από τη σχολή ΣΕΜΦΕ του ΕΜΠ (2006) και έκανε μεταπτυχιακά στο Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας (ΕΤΗ) της Ζυρίχης, από όπου πήρε και το διδακτορικό του (2011). Μετά από μεταδιδακτορική έρευνα στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (2013-15) και στο ΕΤΗ (2016), είναι σήμερα ανώτερος ερευνητής στο σουηδικό Ινστιτούτο Καρολίνσκα, εστιάζοντας στη νανοβιοτεχνολογία και στα βιοϋλικά.