Το σίγουρο είναι ότι αν γνωρίζαμε την πραγματική της σύσταση θα την αποφεύγαμε…
Το μάσημα της τσίχλας είναι μια συνήθεια αιώνων που είχε αποδειχθεί εδώ και χρόνια εξαιρετικά αποτελεσματική για την πείνα αλλά και τον καθαρισμό των δοντιών. Οι βόρειοι Ευρωπαίοι έτρωγαν σημύδα 9000 χρόνια πριν, οι αρχαίοι Έλληνες μαστίχα, οι Μάγιας τσίκλα από το δένδρο sapodilla και ιθαγενείς της Αμερικής ρητίνη ελάτου.
Δυστυχώς, όμως, η τσίχλα που σήμερα μασάμε, απέχει πολύ από τη φυτική επιλογή των προγόνων μας.
Με την πάροδο του χρόνου η τσίχλα εμπορευματοποιήθηκε και απέκτησε έντονα χρώματα και γεύσεις, αποβάλλοντας την αρχικά κολλώδη υφή της, με αποτέλεσμα να μοιάζει ολοένα και λιγότερο με τις πρώτες φυτικές τσίχλες. Άρχισαν να χρησιμοποιούνται οι πιο άμεσα διαθέσιμες και χαμηλότερου κόστους εναλλακτικές γεγονός που οδήγησε στην ενσωμάτωση συνθετικών υλικών.
Μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου οι χημικοί έμαθαν πώς να φτιάχνουν συνθετικό πλαστικό, πολυαιθυλένιο, πολυισοβουτυλένη και πολυβυνιλικά οξικά άλατα, συστατικά που προέρχονται από το αργό πετρέλαιο και τα ορυκτά καύσιμα. Ίσως και μόνο ότι η εταιρία ελαστικών Goodyear παρασκευάζει την πρώτη ύλη για όλες τις μάρκες τσιχλών στον κόσμο θα έπρεπε να μας «χτυπήσει» καμπανάκια κινδύνου.
Ορισμένες τσίχλες αναγράφουν στη σύνθεση τους τις λέξεις «κόμμι» που όμως ενδέχεται να περιέχει συνθετικά όπως λανολίνη, πετρέλαιο, πολυαιθυλένιο, γλυκερίνη, λάτεξ, πολυβυνιλικό οξύ ή στεαρικό οξύ! Οπότε καιρός είναι να συνειδητοποιήσουμε πως όση ώρα μασάμε την τσίχλα μας για να ανανεώσουμε την αναπνοή μας, στην πραγματικότητα μηρυκάζουμε πλαστικό στο στόμα μας.
Δείτε ακόμη: Επιδημία E. coli σε νηπιαγωγείο – 23 μαθητές αρρώστησαν, 2 στην εντατική
Το καρκινογόνο οξικό πολυβινύλιο
Το οξικό πολυβινύλιο είναι ένας τύπος πλαστικού που κατασκευάζεται από μια χημική ουσία που ονομάζεται οξικό βινύλιο, η οποία προκαλεί καρκινικούς όγκους σε αρουραίους εργαστηρίου, σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Έρευνας για τον Καρκίνο.
Το οξικό βινύλιο χρησιμοποιείται επίσης για την παραγωγή χρωμάτων, επιστρώσεων, συγκολλητικών, συρμάτων και καλωδίων και γυαλιού ασφαλείας.
Το 2008, η καναδική κυβέρνηση ανησυχούσε τόσο πολύ για τη χρήση του οξικού βινυλίου στις τσίχλες, που το πρόσθεσε σε έναν κατάλογο ουσιών που θα προγραμματιστεί για «εικονική εξάλειψη» λόγω της τοξικότητάς του στο περιβάλλον. Όμως η πίεση του κλάδου ανάγκασε τις ρυθμιστικές αρχές να υποχωρήσουν.
Βλαβερή και για το περιβάλλον
Έχουμε αναλογιστεί ότι το μάσημα της τσίχλας έχει βλαπτική επίδραση στο περιβάλλον; Πετάμε, φτύνουμε, κολλάμε παντού την τσίχλα μας και γεμίζουμε τον πλανήτη με αυτά τα μικροσκοπικά πλαστικά, που είναι βέβαιο πως δεν βιοδιασπώνται και μάλιστα κατέχουν την δεύτερη θέση στα απορρίμματα μετά από τις γόπες των τσιγάρων!
Η τσίχλα που κόλλησε στο πεζοδρόμιο ή το θρανίο είναι πολύ ανθεκτική στα χημικά καθαριστικά και σίγουρα δεν επηρεάζεται από τις αλλαγές του καιρού. Η συλλογή και η απόρριψη τσιχλών του δρόμου έχει τεράστιο οικονομικό κόστος για κάθε κράτος. Επιπλέον, όταν η τσίχλα βρεθεί έξω από το στόμα μας είναι πιθανόν να καταλήξει στη διατροφική αλυσίδα.
Μυριάδες πουλιά και ψάρια έχουν βρεθεί με μια τσίχλα μέσα τους, γεγονός που θα πρέπει να μας ανησυχεί μιας και η «πονηρή» τσίχλα φροντίζει να μας ξανασυστηθεί μέσω της διατροφικής μας οδού.
Ακολουθήστε το Cibum 
