Πότε το φαγητό είναι μια απλή, απολαυστική εμπειρία και πότε μπορεί να γίνει αιτία επικίνδυνης αλλεργικής αντίδρασης;
Mια νέα μελέτη από το Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature αποκαλύπτει ότι η ισορροπία των εντερικών μικροβίων επηρεάζεται από την πρωτεΐνη RELMb, η οποία σε υπερβολικές ποσότητες μπορεί να προκαλέσει τροφικές αλλεργίες, αλλά και ότι υπάρχουν τρόποι να τροποποιηθεί αυτή η κατάσταση, ανοίγοντας νέες προοπτικές για την πρόληψη και θεραπεία.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η RELMb, μια πρωτεΐνη που εκκρίνεται από κύτταρα του εντέρου, διαταράσσει την ανοχή του ανοσοποιητικού συστήματος στα τροφικά αλλεργιογόνα, επηρεάζοντας αρνητικά την ισορροπία των εντερικών βακτηρίων.
Η RELMb εξαντλεί συγκεκριμένα βακτήρια που παράγουν ινδόλες, ενώσεις που συμβάλλουν στην ανάπτυξη προστατευτικών ρυθμιστικών κυττάρων Τ, τα οποία διατηρούν την ανοχή του οργανισμού στα αλλεργιογόνα τρόφιμα. Σε παιδιά με τροφική αλλεργία, παρατηρήθηκαν χαμηλά επίπεδα ινδόλων, ενώ η RELMb ήταν αυξημένη, επιβεβαιώνοντας τη σύνδεση μεταξύ της πρωτεΐνης και των αλλεργικών αντιδράσεων.
Μέσω πειραμάτων σε εντερικά οργανοειδή και ποντίκια, οι ερευνητές απέδειξαν ότι ο αποκλεισμός της RELMb μπορεί να αποκαταστήσει την ανοχή του οργανισμού στα τροφικά αλλεργιογόνα. Σε ποντίκια με γενετική προδιάθεση για τροφικές αλλεργίες, η αναστολή της RELMb αμέσως μετά τον απογαλακτισμό τους οδήγησε σε παραγωγή ρυθμιστικών κυττάρων Τ, αποτρέποντας την εμφάνιση αλλεργιών και αναφυλαξίας αργότερα στη ζωή τους. Αντίθετα, η χορήγηση RELMb σε ποντίκια που δεν είχαν προδιάθεση για αλλεργίες προκάλεσε ευαισθητοποίηση και αλλεργικές αντιδράσεις.
Η επικεφαλής της μελέτης, Rima Rachid, MD, διευθύντρια του Προγράμματος Τροφικής Αλλεργίας στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης, σημειώνει ότι οι τρέχουσες θεραπείες, όπως η ανοσοθεραπεία από το στόμα ή τα αντισώματα anti-IgE, αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα, αλλά δεν προσφέρουν μόνιμη τροποποίηση της νόσου. Αντιθέτως, η στοχευμένη αναστολή της RELMb ή του υποδοχέα της ενδέχεται να προσφέρει μακροχρόνια λύση, μειώνοντας τη σοβαρότητα των αλλεργικών αντιδράσεων ή επιτρέποντας την ασφαλή κατανάλωση περισσότερων τροφών.
Οι ερευνητές σχεδιάζουν περαιτέρω μελέτες σε ανθρώπους για να επιβεβαιώσουν αν η RELMb μπορεί να λειτουργήσει ως βιοδείκτης για τον εντοπισμό παιδιών με υψηλό κίνδυνο τροφικών αλλεργιών. Παράλληλα, εξετάζουν την ανάπτυξη αναστολέων της πρωτεΐνης ή του υποδοχέα της, με σκοπό τη δοκιμή τους σε κλινικές δοκιμές. Αν αυτές οι θεραπείες αποδειχθούν αποτελεσματικές, θα μπορούσαν να ανοίξουν τον δρόμο για προληπτικές παρεμβάσεις ή και οριστική θεραπεία των τροφικών αλλεργιών.