Πανδημία, κλιματική αλλαγή και συγκρούσεις υπερδιπλασίασαν τους ανθρώπους σε ακραία πείνα και έχουμε φτάσει πλέον σε 345 εκατομμύρια φέτος.
Η πανδημία, η κλιματική κρίση και τώρα η νέα επισιτιστική κρίση που τροφοδοτείται από την εκρηκτική αύξηση στις τιμές και στο κόστος ενέργειας έχουν υπερδιπλασιάσει τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν την πείνα και τον κίνδυνο λιμοκτονίας. Αυτό τονίζει το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) του ΟΗΕ και η περιφερειακή διευθύντριά του στην Ασία Corinne Fleischer. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι από τα 135 εκατομμύρια άτομα που υπέφεραν από οξεία πείνα σε όλο τον κόσμο, έχουμε φτάσει πλέον σε 345 εκατομμύρια φέτος. Και ο αριθμός αυτός θα αυξηθεί λόγω της κλιματικής αλλαγής και των περιφερειακών συγκρούσεων.
Οι περιβαλλοντικές προκλήσεις, όπως τα φαινόμενα ξηρασίας στην Ευρώπη, την Βόρεια Αφρική και αρκετές περιοχές της Ασίας, είναι ένας αποσταθεροποιητικός παράγοντας που μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη τροφίμων και να τροφοδοτήσει συγκρούσεις και μαζική μετανάστευση.
«Ο κόσμος δεν μπορεί να το αντέξει οικονομικά αυτό», τονίζει η Fleischer, επισημαίνοντας ότι η κλιματική αλλαγή και οι περιφερειακές συγκρούσεις έχουν δεκαπλασιάσει τους εκτοπισμούς και τις μεταναστεύσεις πληθυσμών που μετακινούνται για να επιβιώσουν.
Και η πολεμική κρίση στην Ουκρανία κάνει τα πράγματα ακόμη χειρότερα. Κι αυτό γιατί η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική έχουν μεγάλη εξάρτηση από τις εισαγωγές τροφίμων από την Ουκρανία και την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Για παράδειγμα, η Υεμένη εισάγει το 90% των τροφίμων που έχει ανάγκη και το 30% από αυτά φτάνουν από τις χώρες της Μαύρης Θάλασσας.
Στην Υεμένη, το παγκόσμιο επισιτιστικό πρόγραμμα του ΟΗΕ, το WFP, υποστηρίζει τα 13 εκατομμύρια από τα 16 εκατομμύρια άτομα που χρειάζονται επισιτιστική βοήθεια, αλλά η βοήθεια αυτή καλύπτει ουσιαστικά μόνο ένα γεύμα τη μέρα λόγω έλλειψης κεφαλαίων και οι δυτικές χώρε που στηρίζουν το πρόγραμμα είναι απρόθυμες να αυξήσουν τις χορηγίες τους, λόγω των μεγάλων ποσών που διαθέτουν για τη στήριξη της Ουκρανίας. Εκτός αυτού, οι ανατιμήσεις των βασικών αγαθών έχουν αυξήσει το κόστος του προγράμματος κατά 45%.
Την ίδια στιγμή, ακόμη και χώρες που επωφελήθηκαν από την ενεργειακή κρίση και την άνοδο των τιμών του πετρελαίου, όπως το Ιράκ, ενώ έχουν αυξημένα έσοδα έχουν τεράστιες ελλείψεις σε τρόφιμα. Η ξηρασία στο Ιράκ μείωσε την παραγωγή σιταριού σε 2,3 εκατ. τόνους, έναντι 5,2 εκατ. που έχει ανάγκη. Και για να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού έπρεπε να πληρώσει ακριβότερα το σιτάρι που εισήγαγε. Πετρέλαιο έναντι σιταριού, για να αποφευχθεί μια τεράστια επισιτιστική κρίση. Άραγε ο ΟΗΕ απευθύνθηκε στις χώρες που παράγουν πετρέλαιο και έχουν τεράστια αύξηση εσόδων από την αύξηση της τιμής του για να ενισχύσει το παγκόσμιο επισιτιστικό πρόγραμμα; Και τι απάντηση πήρε, για παράδειγμα, από τη Σαουδική Αραβία, που ευθύνεται για την επισιτιστική κρίση στην Υεμένη, την οποία βομβαρδίζει συστηματικά εδώ και 7 χρόνια;
Ακολουθήστε το Cibum 
