Η αργινίνη παίζει σημαντικό ρόλο στην λειτουργία των νεφρών και την εκκαθάριση του οργανισμού από απόβλητες ουσίες
Η αργινίνη είναι ένα αμινοξύ που συμμετέχει στη βιοσύνθεση των πρωτεϊνών. Η αργινίνη είναι ένα ημι-απαραίτητο αμινοξύ, αφού παράγεται ενδογενώς από το ανθρώπινο σώμα, αλλά μπορεί να προσληφθεί και από τα τρόφιμα. Αυτό σημαίνει πως η αναγκαιότητα κατανάλωσης της εξαρτάται από την κατάσταση του ατόμου. Σε ορισμένες καταστάσεις μεγάλων απαιτήσεων, η ενδογενής σύνθεση αργινίνης δεν επαρκεί να καλύψει τις απαιτούμενες ανάγκες, με αποτέλεσμα να πρέπει να γίνει λήψη της από εξωτερικές πηγές. Η αργινίνη υπάρχει σε μεγάλη ποικιλία ζωικών και φυτικών προϊόντων που αποτελούν μέρος της διατροφής του ανθρώπου.
Η αργινίνη παίζει σημαντικό ρόλο στην λειτουργία των νεφρών και την εκκαθάριση του οργανισμού από απόβλητες ουσίες. Παίζει σημαντικό ρόλο δηλαδή, στον κύκλο της ουρίας και κατά συνέπεια στην οξεοβασική ισορροπία του οργανισμού.
Που βρίσκει την αργινίνη ο οργανισμός μας;
Η αργινίνη μπορεί να συντεθεί στο σώμα μας είτε μέσω της ανακύκλωσης των αμινοξέων είτε μέσω καινούργιας σύνθεσης της από πρόδρομες ουσίες. Για αυτούς τους λόγους, η αργινίνη δεν θεωρείται απαραίτητο αμινοξύ. Ο όρος «απαραίτητο αμινοξύ» δεν αναφέρεται στην σημαντικότητα του αμινοξέους στον οργανισμό, αλλά στην αναγκαιότητα πρόσληψης του από τη διατροφή.
Απαραίτητα αμινοξέα ονομάζονται τα αμινοξέα που δεν μπορούν να συντεθούν από το σώμα και άρα πρέπει να λαμβάνονται από τη διατροφή. Ωστόσο, σε συγκεκριμένες καταστάσεις όπως στρες ή πολύ ραγδαία ανάπτυξη, οι ανάγκες για αργινίνη μπορούν να αυξηθούν σε σημείο το οποίο δεν μπορεί να καλυφθεί από την σύνθεση της από το σώμα, καθιστώντας την ως ημιαπαραίτητο ή περιστασιακά απαραίτητο αμινοξύ.
Πέραν της σύνθεσης της από το σώμα, η αργινίνη μπορεί να ληφθεί και από τη διατροφή, ως ένα από τα συστατικά των πρωτεϊνών που καταναλώνουμε. Όλα τα πρωτεϊνούχα τρόφιμα περιέχουν μια ποσότητα αργινίνης. Ωστόσο υπάρχουν ορισμένα τρόφιμα (ακόμα και τρόφιμα χαμηλά σε ολική πρωτεΐνη) τα οποία θεωρούνται πως περιέχουν μεγάλη ποσότητα αργινίνης όπως: τα θαλασσινά, το καρπούζι, οι ξηροί καρποί, το κόκκινο κρέας, η πρωτεΐνη σόγιας, κλπ. Θεωρείται πως η αργινίνη που λαμβάνουμε από τη διατροφή, σε απουσία καταστάσεων οι οποίες αυξάνουν την αναγκαία πρόσληψη και εξαιρώντας συμπληρωματική χορήγηση, αποτελεί περίπου το 20-25% της αναγκαίας πρόσληψης. Το υπόλοιπο ποσοστό καλύπτεται από τη σύνθεση της από το σώμα.
Οφέλη αργινίνης στην υγεία
Η αργινίνη είναι εξαιρετικά σημαντικό αμινοξύ για διάφορες λειτουργίες του οργανισμού μας – από την απέκκριση βλαβερών ουσιών στην μείωσης της αρτηριακής πίεσης. Ωστόσο, το αν η συμπληρωματική χορήγηση της μπορεί να προσφέρει επιπρόσθετα οφέλη, είναι θέμα συζήτησης. Κλινικοί διατροφολόγοι αναφέρουν τα ακόλουθα οφέλη:
- Αθλητική απόδοση
- Ρύθμιση αρτηριακής πίεσης
- Ρύθμιση γλυκόζης (ζαχάρου)
- Βελτίωση στη στυτική δυσλειτουργία
Η αργινίνη όπως αναφέραμε μπορεί να βρεθεί σε μια μεγάλη ποικιλία τροφίμων, που συμπεριλαμβάνει τα ακόλουθα είδη:
- Ζωικές πηγές L-αργινίνης: Γαλακτοκομικά, όπως γάλα, γιαούρτι, τυρί, ανθότυρο, βόειο και χοιρινό κρέας, ζελατίνη, πουλερικά, θαλασσινά.
- Φυτικές πηγές L-αργινίνης: Αλεύρι σίτου, βρώμη, ξηροί καρποί, σουσάμι, ηλιόσπορος, ρεβύθια, σόγια.
Τελευταία η διατροφή εμπλουτισμένη με αργινίνη προτείνεται για τη βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος και του γαστρεντερικού τροφισμού των κλινικών ασθενών σε συνθήκες ενδονοσοκομειακού στρες. Μια τέτοια διατροφική στρατηγική έχει αναφερθεί ότι μειώνει τις όψιμες μετεγχειρητικές λοιμώξεις, τις επιπλοκές των τραυμάτων, τις ημέρες στον αναπνευστήρα, τη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο και το κόστος θεραπείας σε ασθενείς με σοβαρό τραυματισμό ή μείζονα χειρουργική επέμβαση.