Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, τα άτομα με και χωρίς παχυσαρκία προτιμούσαν τρόφιμα με υψηλότερες θερμίδες παρά την παρόμοια γεύση και υφή.
Τα άτομα με και χωρίς παχυσαρκία προτιμούσαν τρόφιμα με υψηλότερες θερμίδες παρά την παρόμοια γεύση και υφή, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης PLOS Biology.
Το φαγητό στέλνει σήματα στον εγκέφαλο με πληροφορίες σχετικά με το ενεργειακό περιεχόμενο ενός τροφίμου, το οποίο μπορεί να επηρεάσει τις προτιμήσεις των τροφίμων ανεξάρτητα από τη γεύση.
Τα άτομα με παχυσαρκία έχουν συχνά βλάβες στις περιοχές του εγκεφάλου όπου απελευθερώνεται η ντοπαμίνη, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε κατανάλωση που σχετίζεται με την ανταμοιβή και σε προτίμηση για ενεργειακά πυκνά τρόφιμα πλούσια σε λίπος και σάκχαρα.
Η απώλεια βάρους λόγω βαριατρικής χειρουργικής έχει συσχετιστεί με την ομαλοποίηση της σχετιζόμενης με την ανταμοιβή κατανάλωσης τροφής με μετατόπιση των προτιμήσεων προς πιο υγιεινές επιλογές, αλλά οι υποκείμενοι μηχανισμοί δεν είναι καλά κατανοητοί.
Στην παρούσα μελέτη, αφού εξέτασαν μια μεγάλη ομάδα υγιών εθελοντών, οι ερευνητές συνέκριναν τις διατροφικές προτιμήσεις σε τρεις ομάδες: 11 άτομα με παχυσαρκία, 23 ασθενείς μετά από βαριατρική χειρουργική επέμβαση και 27 μη παχύσαρκα άτομα ελέγχου.
Έδωσαν στους συμμετέχοντες ζαχαρούχο γιαούρτι χαμηλών λιπαρών με και χωρίς μαλτοδεξτρίνη (ένας υδατάνθρακας που προσθέτει θερμίδες στο γιαούρτι χωρίς αντίκτυπο στη γεύση ή την υφή). Οι συμμετέχοντες έτρωγαν το γιαούρτι στο σπίτι, εναλλάσσοντας μεταξύ του γιαουρτιού που περιείχε μαλτοδεξτρίνη και του γιαουρτιού χωρίς μαλτοδεξτρίνη.
Και οι τρεις ομάδες έφαγαν περισσότερο από το γιαούρτι που περιείχε μαλτοδεξτρίνη, παρά το γεγονός ότι αξιολόγησαν και τα δύο ως εξίσου ευχάριστα. Κάπως απροσδόκητα, οι επιδράσεις της μαλτοδεξτρίνης στην κατανάλωση γιαουρτιού ήταν παρόμοιες στα άτομα με παχυσαρκία σε σχέση με τα αντίστοιχα άτομα χωρίς παχυσαρκία.
Η μελέτη χρησιμοποίησε επίσης σήμανση με ραδιενεργό ιώδιο και υπολογιστική τομογραφία εκπομπής μονών φωτονίων για την απεικόνιση των υποδοχέων ντοπαμίνης στον εγκέφαλο. Σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες, τα άτομα με παχυσαρκία είχαν χαμηλότερη διαθεσιμότητα υποδοχέων ντοπαμίνης σε σχέση με τους μη παχύσαρκους μάρτυρες.
Η διαθεσιμότητα των υποδοχέων ντοπαμίνης ήταν παρόμοια στη χειρουργική και στη μη παχύσαρκη ομάδα και σχετιζόταν με πιο συγκρατημένη κατανάλωση τροφής. Τα αποτελέσματα αυτά υποδηλώνουν ότι οι αλλαγές στον εγκέφαλο που σχετίζονται με την παχυσαρκία μπορούν να αντιστραφούν μετά από βαριατρική χειρουργική επέμβαση, επηρεάζοντας ενδεχομένως την ποσότητα της τροφής που καταναλώνεται, αλλά όχι απαραίτητα τους τύπους τροφής που προτιμώνται.
Οι συγγραφείς προσθέτουν: «Μας κίνησε πολύ την περιέργεια ότι, ενώ η συμπεριφορά καθοδηγήθηκε προς την κατανάλωση γιαουρτιών με υψηλότερη περιεκτικότητα σε ενέργεια, αυτό δεν φάνηκε να είναι αποτέλεσμα ρητών επιλογών, καθώς δεν διαπιστώθηκαν συνεπείς αλλαγές στην ευχάριστη γεύση των γεύσεων που είναι εμπλουτισμένες με υδατάνθρακες. Είναι σημαντικό ότι η συμπεριφορά αυτή διατηρήθηκε σε ασθενείς με παχυσαρκία και μετά από χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους, παρόλο που υπήρχαν σημαντικές διαφορές στο ντοπαμινεργικό σύστημα του εγκεφάλου τους».
Ακολουθήστε το Cibum 
