Η παχυσαρκία, το υπερβολικό βάρος, ο διαβήτης κύησης βρίσκονται μεταξύ των παραγόντων που οδηγούν στην εμβρυακή μακροσωμία, σύμφωνα με έρευνες.
Διπλάσιες πιθανότητες να αποκτήσουν νεογέννητο με μακροσωμία έχουν οι παχύσαρκες μητέρες καθώς κι εκείνες που αποκτούν υπερβολική αύξηση βάρους κατά τη διάρκεια της κύησης. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουν οι επιστημονικές μελέτες σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο The Conversation.
Μάλιστα οι συντάκτες του εκτιμούν ότι πρέπει να συνηθίσουμε την ιδέα γέννησης «μικρών γιγάντων» καθώς τα μακρόσωμα που γεννήθηκαν μετά το 1970 φαίνεται να είναι περίπου 450 γραμμάρια βαρύτερα από τα αντίστοιχά πριν από τη δεκαετία του ‘70. Σε αυτήν την αύξηση συντελούν και τα αυξανόμενα ποσοστά παχυσαρκίας.
Αλλά πόθεν προέκυψε το θέμα της μακροσωμίας; Η εμβρυακή ή βρεφική μακροσωμία επανήλθε στην επικαιρότητα με την πρόσφατη γέννηση ενός μωρού ύψους 0,60 εκατοστών και 7,3 κιλών. Πρόκειται για τον λιλιπούτειο Angerson Santos που γεννήθηκε με καισαρική τομή στο Hospital Padre Colombo στο Parintins, στην πολιτεία Amazonaς στην Βραζιλία. Ο μικρός που, τελικώς, αποδείχτηκε καθόλου λιλιπούτειος σε διαστάσεις, επισκίασε το βαρύτερο, μέχρι πρόσφατα, κοριτσάκι που έχει καταγραφεί, επειδή ,όταν γεννήθηκε το 2016 ζύγιζε 6,8 κιλά , αλλά δεν κατόρθωσε να «συναγωνιστεί» το βαρύτερο μωρό που έχει εντοπιστεί ever, όταν γεννήθηκε το 1995 στην Ιταλία με βάρος 10,2 κιλά!
Κι όλο αυτό φαντάζει παράξενο γιατί τόσο η εμπειρία όσο και η στατιστική δείχνει ότι τα νεογέννητα αγόρια ζυγίζουν συνήθως 3,3 κιλά και τα κορίτσια, κάτι λιγότερο, στα 3,2 κιλά). Ωστόσο, κάθε μωρό που ζυγίζει περισσότερο από 4 κιλά, ανεξάρτητα από την ηλικία κύησης, λέγεται ότι έχει μακροσωμία. Δεν πρόκειται για κάτι ιδιαίτερα σπάνιο στην στατιστική των γεννήσεων. Τα μωρά με μακροσωμία αντιπροσωπεύουν περίπου το 12% των γεννήσεων. Μάλιστα σε μητέρες με διαβήτη κύησης (υψηλό σάκχαρο στο αίμα που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης), το ποσοστό αυξάνεται μεταξύ 15% και 45% των γεννήσεων.
Επομένως, εκτός από την παχυσαρκία, την απόκτηση βάρους ,ένας τρίτος παράγοντας, αυτός του διαβήτη κύησης αναδεικνύεται σε έναν ακόμη παράγοντα κινδύνου για γέννηση μακρόσωμων παιδιών
Γιατί , όμως , ο διαβήτης κύησης είναι ,επίσης, παράγοντας κινδύνου;
Οι γιατροί στο Hospital Padre Colombo, σύμφωνα πάντα με το άρθρο που δημοσιεύει στην ιστοσελίδα του το The Conversation, συσχετίζοντας το μεγάλο μέγεθος του Angerson με την «κατάσταση διαβήτη» της μητέρας του, διαπίστωσαν η αύξηση της αντίστασης στην την ινσουλίνη από την μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (ακόμη κι αν δεν νοσεί από διαβήτη κύησης), αυξάνει την ποσότητα γλυκόζης που ταξιδεύει μέσω του πλακούντα στο έμβρυο, βοηθώντας το έμβρυο να αναπτυχθεί υπερβολικά .Επίσης, η «κατάσταση διαβήτη» βοηθά τα λιπίδια (λίπη) να εισέλθουν στον πλακούντα, παρέχοντας στο μωρό περισσότερα καύσιμα για ανάπτυξη.
Eπηρεάζει την μακροσωμία η ηλικία της μητέρας και του πατέρα;
Ναι, απαντά το άρθρο Το να είσαι μεγαλύτερη ηλικιακά αυξάνει, επίσης ,τις πιθανότητες απόκτησης μωρού με μακροσωμία. Η ηλικία της μητέρας άνω των 35 προσθέτει 20% περισσότερες πιθανότητες στο μωρό να έχει μακροσωμία. Η ηλικία του πατέρα μετράει επίσης, αλλά λιγότερο Η ηλικία του πατέρα άνω των 35 αυξάνει τον κίνδυνο μακροσωμίας κατά 10%. Ακόμη και οι προηγούμενες εγκυμοσύνες μπορεί να αυξήσουν τις πιθανότητες μακροσωμίας επειδή με κάθε διαδοχική εγκυμοσύνη, το βάρος γέννησης αυξάνεται.
Πόσο επηρεάζει το φύλο του παιδιού;
Τα αγόρια έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες από τα κορίτσια να γεννηθούν μακρόσωμα.
Βλάβες κατά τη γέννηση στο νεογνό
Τα μωρά με μακροσωμία είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν δυσκολίες στη μετακίνηση λόγω του μεγάλου μεγέθους τους. Για παράδειγμα, είναι πολύ συνηθισμένο ο ώμος του μωρού να πιαστεί πίσω από το ηβικό οστούν της μητέρας. Ο ιατρικός όρος για αυτό είναι «δυστοκία ώμου». Εάν το μωρό είναι εγκλωβσιμένο, δεν μπορεί να αναπνεύσει και ο ομφάλιος λώρος μπορεί να συμπιεστεί. Μπορεί, επίσης, να προκληθεί σπάσιμο των κλείδων του ή βλάβη των νεύρων του βραχιονίου πλέγματος που τροφοδοτούν τους βραχίονες . Και δυστυχές στις πολύ σοβαρές περιπτώσεις, αυτή η βλάβη μπορεί να είναι μόνιμη. Η δυστοκία του ώμου εμφανίζεται στο 0,7% περίπου όλων των γεννήσεων, αλλά στα μακρόσωμα μωρά, η συχνότητα εμφάνισης είναι περίπου 25%.
Ποιους κινδύνους διατρέχουν οι μητέρες;
- Οι μητέρες διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο κολπικής ρήξης κατά τη διάρκεια του τοκετού, ο οποίος στη συνέχεια αυξάνει τον κίνδυνο αιμορραγίας μετά τον τοκετό. Η επιλόχεια αιμορραγία είναι η κύρια αιτία μητρικού θανάτου παγκοσμίως, και ως εκ τούτου όσο μεγαλύτερο είναι το μωρό, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος βλάβης κατά τον φυσιολογικό τοκετό.
- Η μακροσωμία των νεογνών οδηγεί επίσης σε αυξημένο κίνδυνο παρατεταμένης δεύτερης φάσης τοκετού, όταν ο τράχηλος της μήτρας διαστέλλεται πλήρως και το κεφάλι του μωρού μετακινείται στον κόλπο. Λόγω του μεγέθους των μακρόσωμων μωρών, αυτή η κίνηση μπορεί να είναι πιο αργή από το συνηθισμένο, γεγονός που μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο να υποφέρει η μητέρα από λοίμωξη, κατακράτηση ούρων και αιμάτωμα (εσωτερική αιμορραγία).
Τα μακρόσωμα μωρά γίνονται και μακρόσωμοι ενήλικες;
Δεν υπάρχει σαφής γνώση για το εάν παραμένουν μεγαλύτερα σε όλη τη ζωή τους . Τα περιορισμένα δεδομένα που υπάρχουν υποδηλώνουν ότι είναι πιο πιθανό να είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι μέχρι την ηλικία των επτά ετών και επίσης είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 στη μετέπειτα ζωή τους.
- Μακροσωμία : η γέννηση ενός μεγάλου (ανω των 4.000-.4500 κιλών)
Υ.Γ. Πάντως, σας διαβεβαιώ ότι ενώ γεννήθηκαν μακρόσωμη (4.600 κιλά) παρέμεινα σε όλη την νεανική και ενήλικη ζωή μου τόσο μικρόσωμη που ακόμη και με τακούνια έμοιαζα σαν να περπατάω καθιστή!
Ακολουθήστε το Cibum 
