Είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ τροφής και πόνου, καθώς τα άτομα με χρόνιο πόνο συχνά έχουν τάσεις παχυσαρκίας. Ερευνητές στο Ινστιτούτο Νευροεπιστήμης Del Monte μπορεί να έχουν βρει μια εξήγηση σε μια νέα μελέτη που υποδηλώνει ότι τα κυκλώματα στον εγκέφαλο που είναι υπεύθυνα για τα κίνητρα και την ευχαρίστηση επηρεάζονται όταν κάποιος αισθάνεται πόνο. «Αυτά τα ευρήματα μπορεί να αποκαλύψουν νέους φυσιολογικούς μηχανισμούς που συνδέουν τον χρόνιο πόνο με μια αλλαγή στη διατροφική συμπεριφορά», δήλωσε ο Paul Geha, MD , επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο PLOS ONE . «Και αυτή η αλλαγή μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη της παχυσαρκίας».
Το να βρίσκουμε ευχαρίστηση στο φαγητό προέρχεται από το πώς ο εγκέφαλός μας ανταποκρίνεται σε αυτό που τρώμε. Σε αυτή τη μελέτη οι ερευνητές εξέτασαν την απόκριση του εγκεφάλου στη ζάχαρη και το λίπος. Χρησιμοποιώντας ένα επιδόρπιο ζελατίνης και πουτίγκας, οι ερευνητές άλλαξαν τη ζάχαρη, το λίπος και την υφή των τροφίμων. Διαπίστωσαν ότι κανένας από τους ασθενείς δεν βίωσε αλλαγές στη διατροφική συμπεριφορά με τη ζάχαρη, αλλά το έκαναν με το λίπος. Όσοι έπασχαν από οξύ πόνο στη μέση που αργότερα ανέρρωσαν είχαν περισσότερες πιθανότητες να χάσουν την ευχαρίστηση τρώγοντας την πουτίγκα και να έδειχναν διαταραγμένα σήματα κορεσμού.
«Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτή η αλλαγή στην προτίμηση των τροφίμων δεν άλλαξε τη θερμιδική τους πρόσληψη», είπε ο Geha, ο οποίος ήταν ο πρώτος συγγραφέας μιας προηγούμενης μελέτης που δημοσιεύτηκε στο PAIN και στην οποία βασίζεται η πρόσφατη έρευνα. «Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η παχυσαρκία σε ασθενείς με χρόνιο πόνο μπορεί να μην προκαλείται από έλλειψη κίνησης, αλλά ίσως αλλάζουν τον τρόπο διατροφής τους».
Οι σαρώσεις εγκεφάλου των συμμετεχόντων στη μελέτη αποκάλυψαν ότι ο επικλινής πυρήνας – μια μικρή περιοχή του εγκεφάλου που είναι κυρίως γνωστή για τον ρόλο της στη λήψη αποφάσεων – μπορεί να προσφέρει ενδείξεις για το ποιος κινδυνεύει να βιώσει μια μακροπρόθεσμη αλλαγή στη διατροφική συμπεριφορά. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η δομή αυτής της περιοχής του εγκεφάλου ήταν φυσιολογική σε ασθενείς που αρχικά παρουσίασαν αλλαγές στη διατροφική τους συμπεριφορά, αλλά των οποίων ο πόνος δεν έγινε χρόνιος. Ωστόσο, οι ασθενείς των οποίων η διατροφική συμπεριφορά ήταν φυσιολογική, αλλά ο πόνος τους έγινε χρόνιος είχαν μικρότερο επικλινή πυρήνα. Είναι ενδιαφέρον ότι ο επικλινής πυρήνας προέβλεψε βαθμολογίες ευχαρίστησης μόνο σε ασθενείς με χρόνιο πόνο στην πλάτη και σε ασθενείς που έγιναν χρόνιοι μετά από οξεία περίοδο οσφυαλγίας, υποδηλώνοντας ότι αυτή η περιοχή γίνεται κρίσιμη στη συμπεριφορά των ασθενών με χρόνιο πόνο. Προηγούμενη έρευνα του Geha, διαπίστωσε ότι ένας μικρότερος επικλινής πυρήνας μπορεί να υποδεικνύει εάν κάποιος διατρέχει μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξει χρόνιο πόνο.
Πηγή: EurekAlert 10.1371/journal.pone.0263527
Ακολουθήστε το Cibum 
