Το ποιος πρέπει να πληρώσει σε έξοδο για δείπνο και κυρίως στο πρώτο ραντεβού, παραμένει ένα ερώτημα με πολλές απαντήσεις…
Της Βιργινίας Κιμπουρόπουλου
Ένας άνδρας αντιμετωπίζει έντονη κριτική εξαιτίας ενός ποστ του στην πλατφόρμα Reddit, επειδή είπε στην κοπέλα του να πληρώσει για τα γεύματα, τα ποτά και τις επισκέψεις σε αξιοθέατα κατά τη διάρκεια ενός γενέθλιου ταξιδιού. Να σημειωθεί πως το ζευγάρι πραγματοποίησε ένα ταξίδι για τα γενέθλια της κοπέλας και ο άνδρας, μεταξύ άλλων, είπε πως επειδή θα κάλυπτε τα έξοδα μεταφοράς και διαμονής για το ταξίδι ως δώρο για τα γενέθλιά της, θεωρούσε δίκαιο να μοιράσουν κάπως το κόστος με αυτό τον τρόπο.
Ο άνδρας αντιμετώπισε έντονη κριτική για αυτό το ποστ, με χρήστες να σχολιάζουν πως ήταν άδικο από μέρους του να ζητά από την κοπέλα να πληρώσει τα μισά σε ένα ταξίδι που έχει γίνει με αφορμή τα γενέθλιά της, το οποίο συνιστά και δώρο προς αυτήν. Με αφορμή αυτό το περιστατικό, ωστόσο, τίθεται και ένα άλλο ζήτημα, το οποίο έχει προκαλέσει έντονη διαμάχη ως τώρα: ποιος πρέπει να πληρώνει, ο άνδρας ή η γυναίκα, σε μια έξοδο για φαγητό.
Προτού διατυπώσω την προσωπική μου άποψη, οφείλω να αναφέρω και τις 3 πλευρές του θέματος. Αρχικά. Υπάρχουν αυτοί που θεωρούν δίκαιο να πληρώνει ο άνδρας για ένα δείπνο\ γεύμα. Αυτό βέβαια έχει 2 διαστάσεις. Η πρώτη, ως πιο σεξιστική, καθορίζει πως ο άνδρας ως gentleman πρέπει να “προστατεύει” και να περιποιείται τη γυναίκα, με διάφορους τρόπους, όπως με το να κερνά το φαγητό της κατά την έξοδο. Δε χρειάζεται να αναφέρουμε το γιατί αυτό είναι λάθος, καθώς είναι εμφανές πως διαιωνίζει την ανισότητα των φύλων. Υπάρχει, βέβαια, και μια πιο “φεμινιστική” άποψη για το ζήτημα, η οποία συνιστά πως το να πληρώνει ο άνδρας για ένα γεύμα είναι ένας εναλλακτικός τρόπος να “γεφυρωθεί” το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των ανδρών και των γυναικών.
Υπάρχει, επίσης, μια άποψη που συνιστά πως πρέπει απλά να πληρώνει αυτός που έχει πάρει την πρωτοβουλία για το δείπνο, κάτι το οποίο είναι αρκετά αμφιλεγόμενο σαν πρακτική.
Φυσικά, οι καιροί έχουν αλλάξει και -θέλω να πιστεύω- προοδεύσει από εκείνη την εποχή που ο ρόλος των φύλων συνιστούσε πως γυναίκα είναι προστατευόμενη του άνδρα. Βάσει αυτής της προόδου, πλέον η επικρατέστερη άποψη είναι όλα να πληρώνονται μισά μισά. Και φυσικά, αυτό είναι δίκαιο από κάθε άποψη και για τα δύο μέλη της σχέσης.
Πριν, ωστόσο, καταλήξουμε σε ένα συμπέρασμα, θα ήθελα να προσθέσω στην εξίσωση και τον οικονομικό παράγοντα. Οι καιροί είναι δύσκολοι και η έξοδος για φαγητό στις μέρες μας συνιστά, ίσως, κάτι παραπάνω από πολυτέλεια. Οπότε, σε αυτή την περίπτωση οφείλουμε να θεωρήσουμε, ίσως, το κέρασμα ως μέρος της οικονομίας του δώρου, αλλά χωρίς τον παράγοντα του φύλου. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί οι ισορροπίες να διατηρούνται εάν απλά πληρώνει καμιά φορά αυτός που κερδίζει παραπάνω χρήματα στη σχέση. Αλλά και αυτό περιστασιακά ή αν το επιθυμεί, όχι ως υποχρέωση.
Συμπερασματικά, είναι παράλογο να απαιτείς από κάποιον να πληρώσει τα πάντα αυτός με κριτήρια, όπως το φύλο ή κάποια περίσταση. Η πρόθεση για κέρασμα πρέπει να γίνεται ξεκάθαρη εξαρχής, όχι να λαμβάνεται ως αυτονόητη. Η καλύτερη λύση είναι να γίνονται ξεκάθαρες και ειλικρινής συζητήσεις πριν την έξοδο. Και αν κάποιος, επιθυμεί να κεράσει, να το κάνει επειδή το νιώθει.
Ακολουθήστε το Cibum 
