Τα ωραιότερα πασχαλινά κουλούρια
Οι περισσότεροι γνωρίζουν τη Σύμη για την ομορφιά της, τις υπέροχες θάλασσες την μοναδική αρχιτεκτονική και τα Συμιακά γαριδάκια. Όσοι όμως έχουμε ζήσει έστω και λίγο στο αγαπημένο νησί, έχουμε να πούμε πολλά και για τα λατρεμένα (τ)ζαχαρένια πασχαλινά κουλουράκια. Το μόνο μειονέκτημά τους είναι πως ποτέ δεν είναι αρκετά. Και είναι και λίγο μπελαλίδικα.
Τα (τ)ζαχαρένια Συμιακά κουλούρια.
Όταν ήμασταν μικροί μας τα έκρυβαν, στα πιο απίθανα σημεία του σπιτιού, μην τύχει και τα φάμε πριν την Ανάσταση. Οι ερμητικά κλειστές τεράστιες λεκάνες, ήταν κρυμμένες μέσα σε ντιβανο-μπάουλα, κάτω από ραπτομηχανές, στα πάνω ράφια της ντουλάπας για να μην τα φτάνουμε. Σιγά που δεν τα βρίσκαμε. Μία φορά θυμάμαι τα πήρα κρυφά μαζί μου στο κρεβάτι. Ήμουν δεν ήμουν 10 χρονών. Ολόκληρη τη νύχτα τα πάλευα και τελικά τα κατάφερα. Άδειασα όλη την μεγάλη μπλε λεκάνη taper! H ζάχαρη είχε απλωθεί όχι μόνο πάνω μου αλλά και σε όλα τα σκεπάσματα. Ξυπνούσα, έτρωγα δυο τρία και ξανακοιμόμουν… και μετά από λίγο πάλι. Τίποτα δεν έπαθα. Μια χαρά ξύπνησα. Η μάνα μου θύμωσε πριν ξυπνήσω. Πιστεύω. Έγω άκουσα μόνο, το τρανταχτό της γέλιο, όταν άνοιξα τα μάτια μου. Καθόταν απέναντί μου μαζί με τον πατέρα μου και γελούσαν….