Πως εμφανίζονται οι δύο αντιδράσεις του οργανισμού μετά την κατανάλωση αλκοόλ – Σε τι διαφέρουν.
Ορισμένοι άνθρωποι, πολύ λιγότεροι από το παγκόσμιο ποσοστό, παρατηρούν μια δυσάρεστη κατάσταση μετά την κατανάλωση αλκοόλ. Εκτός από το hangover, σημαδια όπως ναυτία και φούντωση στο δέρμα, μπορει να ειναι προάγγελοι κάποιας δυσανεξίας, μιας κληρονομικής μεταβολικής διαταραχής. Σύμφωνα με την κλινική του Clevelan, η δυσανεξία στο αλκοόλ είναι ένα πρόβλημα με ένα από τα ένζυμα που υπάρχουν στο σώμα και βοηθά στη διάσπαση του αλκοόλ, την αφυδρογονάση αλκοόλης (ADH). Ακόμη και μια μικρή ποσότητα αιθανόλης προκαλεί δυσάρεστα συμπτώματα.
Μελέτη σε 948 άτομα διαπίστωσε ότι το 7,2% ανέφερε από μόνος του δυσανεξία στο κρασί, με τις γυναίκες να είναι περισσότερες από τους άνδρες (8,9% έναντι 5,2%). Ωστόσο δεν είναι σαφές εάν αυτός ο αριθμός αντικατοπτρίζει τον γενικό πληθυσμό.
Το να πίνετε εάν έχετε δυσανεξία στο αλκοόλ προκαλεί δυσάρεστα συμπτώματα. Μπορεί επίσης να σας βάλει σε υψηλότερο κίνδυνο για άλλες ασθένειες. Τα άτομα με δυσανεξία στο αλκοόλ που πίνουν αλκοόλ τακτικά διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για:
- Καρκίνος του στόματος και του λαιμού (καρκίνος κεφαλής και τραχήλου).
- Κίρρωση του ήπατος
- Επιθετικό Αλτσχάιμερ
Η δυσανεξία στο αλκοόλ είναι μια δια βίου κατάσταση η οποία δεν θα υποχωρήσει, αλλά λαμβάνοντας κάποιες προφυλάξεις, μπορείτε να αποφύγετε τα συμπτώματα και να απολαύσετε μια υγιή, δραστήρια ζωή. Ο καλύτερος τρόπος για να ζήσετε με αυτήν την πάθηση είναι να αποφύγετε το αλκοόλ όσο το δυνατόν περισσότερο.
Αξίζει να σημειωθεί πως, ενώ η δυσανεξία στο αλκοόλ είναι μια γενετική, μεταβολική διαταραχή του πεπτικού συστήματος, δεν είναι το ίδιο με μια αλλεργία, η οποία είναι μια απόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος, το ανοσοποιητικό σας σύστημα αντιδρά υπερβολικά σε ένα συστατικό του αλκοόλ. Μπορεί να είστε αλλεργικοί σε μία από τις ουσίες του αλκοόλ (χημική ουσία, δημητριακό ή συντηρητικό, όπως θειώδη).
Τα συμπτώματα διαφέρουν ελαφρώς. Τόσο η δυσανεξία στο αλκοόλ όσο και η αλλεργία μπορεί να προκαλέσουν ναυτία. Αλλά το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της δυσανεξίας στο αλκοόλ είναι η έξαψη του δέρματος του στήθους, του λαιμού και του προσώπου. Από την άλλη, τα συμπτώματα μιας αλλεργίας στο αλκοόλ περιλαμβάνουν εξανθήματα, κνησμό, πρήξιμο και έντονες κράμπες στο στομάχι, πιο επώδυνα και άβολα από τα συμπτώματα της δυσανεξίας. Σε σπάνιες περιπτώσεις, εάν δεν αντιμετωπιστεί, μια αλλεργία στο αλκοόλ μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.
Σε άτομα με αλλεργία στο αλκοόλ, μόλις 1 ml καθαρού αλκοόλ (ισοδύναμο με 10 ml κρασί ή μια γουλιά μπύρα) είναι αρκετό για να προκαλέσει σοβαρά εξανθήματα, δυσκολία στην αναπνοή, κράμπες στο στομάχι ή κατάρρευση. Το αλκοόλ μπορεί επίσης να αυξήσει την πιθανότητα σοβαρών αλλεργικών αντιδράσεων (αναφυλαξία) από άλλες αιτίες όπως η τροφή. Τα επίπεδα αλκοόλ που παράγονται στο σώμα φυσικά, κυμαίνονται από 0,01 έως 0,03 mg αλκοόλης/100 ml. Δεδομένου λοιπόν ότι το ίδιο το ανθρώπινο σώμα παράγει αλκοόλ, οι λόγοι για τους οποίους ορισμένα άτομα αναπτύσσουν αλλεργικές αντιδράσεις όταν πίνουν αλκοόλ είναι άγνωστοι.
Εκτός από την αιθανόλη που μπορεί να είναι υπεύθυνη αλλεργίας, τα αλκοολούχα ποτά περιέχουν ένα σύνθετο μείγμα ουσιών που προέρχονται από σταφύλι, μαγιά, λυκίσκο, κριθάρι ή σιτάρι, φυσικές χημικές ουσίες τροφίμων (όπως σαλικυλικά) και ουσίες που προέρχονται από ξύλο ή συντηρητικά όπως το μεταδιθειώδες νάτριο. Σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις έχουν περιγραφεί σε άτομα με αλλεργίες στις πρωτεΐνες των σταφυλιών, της μαγιάς, του λυκίσκου, του κριθαριού και του σιταριού.
Η μπύρα, το κρασί και η σαμπάνια περιέχουν μεταδιθειώδες νάτριο το οποίο χρησιμοποιείται ως συντηρητικό από τους ρωμαϊκούς χρόνους. Μερικοί άνθρωποι, ιδιαίτερα εκείνοι με ασταθές ή ανεπαρκώς ελεγχόμενο άσθμα, μπορεί να παρουσιάζουν συριγμό όταν καταναλώνουν αυτά τα ποτά. Η ποσότητα του μεταδιθειώδους διαφέρει από μάρκα σε μάρκα και από λευκό σε κόκκινο κρασί. Αυτό συμβαίνει επειδή ορισμένοι καλλιεργητές σταφυλιών θα ξεσκονίσουν τη σκόνη θείου πάνω από τα σταφύλια τις εβδομάδες πριν από τη συγκομιδή.
Το συκώτι διασπά το αλκοόλ (αιθανόλη) που πίνουμε και το μετατρέπει σε μια χημική ουσία που ονομάζεται ακεταλδεΰδη. Στη συνέχεια, η ακεταλδεΰδη μετατρέπεται σε οξικό οξύ (ξίδι). Τα άτομα με χαμηλά επίπεδα αφυδρογονάσης αλδεΰδης μπορεί να συσσωρεύσουν υψηλά επίπεδα ακεταλδεΰδης μετά την κατανάλωση αλκοόλ, καθώς δεν μπορούν να τη διασπάσουν εύκολα. Η ακεταλδεΰδη έχει κατηγορηθεί για ασθματικές αντιδράσεις στο αλκοόλ σε έως και τους μισούς Ιάπωνες με άσθμα.
Η ισταμίνη και άλλες ουσίες μπορεί επίσης να προκαλέσουν προβλήματα, όπως φτέρνισμα, καταρροή και μερικές φορές συριγμό, στομαχικές διαταραχές και πονοκέφαλο. Αν και οι πραγματικές ποσότητες ποικίλλουν μεταξύ διαφορετικών κρασιών, γενικά υπάρχει περισσότερη ισταμίνη στα κόκκινα από τα λευκά κρασιά και περισσότερη στο Shiraz από το Cabernet. Ορισμένες μελέτες πρόκλησης υποδεικνύουν ότι τα αντιισταμινικά μπορεί να μειώσουν τη σοβαρότητα των προβλημάτων μετά το κρασί, αλλά καθώς οι προκλήσεις ήταν ισοδύναμες με ένα μόνο ποτήρι, αυτά τα φάρμακα πιθανότατα δεν θα αποτρέψουν το hangover! Άλλες ουσίες στο κρασί μπορεί επίσης να προκαλέσουν προβλήματα σε ορισμένα άτομα, αλλά αυτά δεν είναι διεξοδικά μελετημένα.
https://www.allergy.org.au/patients/other-allergy/alcohol-allergy
Ακολουθήστε το Cibum 
