Νέα μελέτη διευκρινίζει τα επιστημονικά κριτήρια για τις πρεβιοτικές ουσίες, προτείνοντας μια ενοποιημένη, σφαιρική προσέγγιση.
Η έννοια των πρεβιοτικών – που ορίζονται ως υποστρώματα που χρησιμοποιούνται επιλεκτικά από μικροοργανισμούς-ξενιστές που προσδίδουν όφελος για την υγεία – εισήχθη στην επιστημονική κοινότητα πριν από σχεδόν 30 χρόνια. Η διαφορά τους με τα προβιοτικά είναι πως τα προβιοτικά είναι ευεργετικά βακτήρια για το έντερο και τα πρεβιοτικά είναι τροφή για αυτά τα βακτήρια.
Σήμερα, οι πρεβιοτικές ουσίες έχουν κερδίσει σημαντική προσοχή ως πιθανοί τρόποι ενίσχυσης της υγείας μέσω της μικροχλωρίδας του εντέρου. Όμως, δεδομένης της ταχείας πρόσφατης επέκτασης των τεχνολογιών έρευνας μικροβιώματος υψηλής ανάλυσης και της αυξανόμενης κατανόησης των επιστημόνων για τους τρόπους με τους οποίους οι διατροφικές ενώσεις και τα θρεπτικά συστατικά μπορεί να επηρεάσουν το μικροβίωμα, έχει προκύψει σύγχυση για τους επιστήμονες και τους καταναλωτές σχετικά με το ποιες ουσίες έχουν γνήσια πρεβιοτικά αποτελέσματα.
Τώρα μια ομάδα οκτώ κορυφαίων διεθνών επιστημόνων έχει αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο που περιγράφει τα κριτήρια για τον καθορισμό της κατάστασης των πρεβιοτικών, παρέχοντας την απαραίτητη σαφήνεια σε αυτό το εξελισσόμενο πεδίο. Αυτή η νέα σύσταση ειδικών, που δημοσιεύτηκε στο Nature Reviews Gastroenterology and Hepatology, αντιμετωπίζει τις βασικές προκλήσεις που σχετίζονται με την επιστημονική τεκμηρίωση των πρεβιοτικών και προσφέρει πρακτικές οδηγίες για τον ακριβή εντοπισμό των πρεβιοτικών και την αξιολόγηση των επιπτώσεών τους στην υγεία. Η δημοσίευση προέκυψε από συνεργασίες που συντονίστηκαν μέσω της Διεθνούς Επιστημονικής Ένωσης για Προβιοτικά και Πρεβιοτικά (ISAPP) .
Οι συγγραφείς περιγράφουν λεπτομερώς μια σαφή επιστημονική οδό για την απόδειξη των πρεβιοτικών επιδράσεων, τονίζοντας ότι τα πρεβιοτικά πρέπει να πληρούν αρκετά βασικά κριτήρια. Πρώτα και κύρια, ένα πρεβιοτικό πρέπει να είναι μια καλά χαρακτηρισμένη ουσία που παρέχει μετρήσιμο όφελος για την υγεία. Επιπλέον, πρέπει να χρησιμοποιείται επιλεκτικά από μικροοργανισμούς-ξενιστές, να παρουσιάζει μετρήσιμα αποτελέσματα στη σύνθεση ή τη λειτουργία του μικροβιώματος, να έχει έναν εύλογο μηχανισμό που συνδέει τις αλλαγές του μικροβιώματος με το παρατηρούμενο όφελος για την υγεία και να είναι ασφαλές για την προβλεπόμενη χρήση του. Είναι σημαντικό ότι απαιτείται τουλάχιστον μία μελέτη στον ξενιστή-στόχο για να αποδειχθεί ταυτόχρονα η διαμόρφωση του μικροβιώματος και το όφελος για την υγεία.
Δύο από τις πιο σημαντικές προκλήσεις που αντιμετωπίζονται στο έγγραφο είναι η επικύρωση της επιλεκτικής χρήσης καθώς και μέθοδοι για την οριοθέτηση της διαμεσολάβησης των οφελών για την υγεία μέσω μηχανισμών που βασίζονται στο μικροβίωμα.
Οι συγγραφείς λένε ότι με την πάροδο του χρόνου ελπίζουν ότι οι ρυθμιστικές και εμπορικές προσεγγίσεις για τα πρεβιοτικά θα ευθυγραμμίζονται όλο και περισσότερο με τα επιστημονικά κριτήρια που καθόρισαν.
«Τα κριτήρια παρέχουν τη βάση για την κατανόηση του τι είναι τα πρεβιοτικά και πώς να τεκμηριωθούν, κάτι που είναι απαραίτητο για το μελλοντικό πεδίο», λέει ο επικεφαλής συγγραφέας καθηγητής Robert Hutkins, Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα. «Ελπίζουμε οι επιστήμονες σε όλο τον κόσμο να υιοθετήσουν μια ενιαία προσέγγιση για την επίδειξη της πρεβιοτικής κατάστασης ενός συστατικού, η οποία θα προωθήσει τη σαφήνεια και θα υποστηρίξει την τεκμηριωμένη λήψη αποφάσεων σχετικά με τα πρεβιοτικά προϊόντα».
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
Ακολουθήστε το Cibum 
