Γουστάρω να είμαι παχουλή…

«Φανταστείτε οικογενειακό Κυριακάτικο τραπέζι με μπρόκολο, νερόβραστο κοτόπουλο και μία φέτα ψωμί… ο καθένας» 

Οι συμπτώσεις είναι πολλές για να μην μιλήσω… Μετά τον σάλο που προκάλεσε με τις δηλώσεις του ο χορογράφος Τάσος Ξιαρχό, είδα τυχαία το χαρούμενο τραγούδι της της παχουλής Meghan trainor και σκέφτηκα πόσο δίκιο έχει εκείνη και πόσο άδικο εκείνος.  Όντως υπάρχει γοητεία στα περιττά κιλά…. Το τραγουδάκι- ύμνος για τα παχουλά κορίτσια, που το έχουν δει 2.482.973.362 άνθρωποι!! άνθρωποι  λέει:

“γιατί η μαμά μου, μου είχε πει να μην ανησυχείς για το μέγεθός σου…. κάθε ίντσα σου είναι τέλεια… είναι σαφές ότι δεν φοράω small … ότι δείχνουν τα περιοδικά είναι photoshop… “

Λένε πως οι χοντροί είναι καλοί άνθρωποι. Θα έλεγα -χωρίς να αποκλείω το καλοί- ότι είναι ικανοποιημένοι άνθρωποι, γιατί δεν στερούνται. Γιατί απολαμβάνουν τη ζωή, απολαμβάνουν το φαγητό, το οποίο εκτός από βιολογική ανάγκη είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο έντονες απολαύσεις. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι είναι καλύτερη απόλαυση ακόμα και από το σεξ. Μας χαρίζει χαρά και ικανοποίηση. Το φαγητό για τον καθένα μας είναι κάτι ξεχωριστό: είναι γεμάτο νοήματα, γεύσεις, αναμνήσεις και υπέροχες μυρωδιές. Καμία φορά είναι και παρηγοριά στις δύσκολες στιγμές. Ένα σύμμαχος που ποτέ δεν θα σε προδώσει. Θα είναι πάντα εκεί, για να σε κάνει να χαρείς. Για να σε φέρει κοντά με αυτούς που αγαπάς.

Σκεφτείτε ένα μεγάλο οικογενειακό Κυριακάτικο τραπέζι με μπρόκολο, ανάλατο βραστό κοτόπουλο και μία φέτα ψωμί για τον καθένα. Πως σας φαίνεται αυτή η εικόνα; Εμένα μου φαίνεται λάθος. Όπως λάθος είναι και η αντίληψη για τους παχουλούς. Θέλετε να τους (μας) πούμε και χοντρούς; Οκ έχω πολλούς φίλους χοντρούς. Κοινό χαρακτηριστικό τους είναι πως είναι δοτικοί, πάντα γελαστοί, χαρούμενοι με τη ζωή, αισιόδοξοι, φιλικοί, ανοιχτοί σε νέες εμπειρίες, τολμηροί… Μπορώ να σας μιλάω για ώρες για την ομορφιά και εσωτερική και εξωτερική των χοντρών. Δεν θέλω να αδικήσω τους αδύνατους, αλλά οι χοντροί είναι ΠΑΝΤΑ πιο γελαστοί. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Ούτε είναι  τυχαίο εξάλλου πως όλες οι όμορφες στιγμές της ζωής μας συνοδεύονται από φαγητό. Χαρές, γιορτές, πανηγυρισμοί, επιτυχίες συνοδεύονται από ένα γενναιόδωρο τραπέζι. Μία ζωή στη στέρηση δεν αντέχεται, όπως και να το κάνουμε.

Η Δρ Ίλια Θεοτοκά Κλινική ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια, μίλησε στο cibum για το θέμα των παραπανίσιων κιλών.

«είναι όμορφο να απολαμβάνουμε τη ζωή και το φαγητό, ακόμα και αν έχουμε κάποια παραπανίσια κιλά. Το φαγητό είναι μια ευχάριστη δραστηριότητα, που μας «τρέφει» και σωματικά και ψυχολογικά. Σίγουρα, η πληθώρα στο κυριακάτικο τραπέζι συνδέεται με την αφθονία της αγάπης, της προσφοράς του ατόμου που έφτιαξε και φρόντισε το φαγητό, για να το προσφέρει στους αγαπημένους τους. Βέβαια, θα πρέπει να προβληματιστούμε, αν τρώμε καθημερινά τις ποσότητες και την ποικιλία των εδεσμάτων που έχει το κυριακάτικο τραπέζι. Τα λίγα  παραπανίσια κιλά δεν ενοχλούν κανένα, το πρόβλημα προκύπτει, όταν αυτά τα λίγα παραπανίσια κιλά οδηγούν στην παχυσαρκία. Το ωραίο και καλό φαγητό, ακόμα κι αν δίνει λίγες παραπάνω θερμίδες, είναι μια σημαντική ανθρώπινη απόλαυση, αρκεί να μην λειτουργεί ως «υποκατάστατο» και «μέσο» ρύθμισης της συναισθηματικής μας κατάστασης.»