Φάρμακο που εγκρίθηκε πρόσφατα για την πρόληψη της ημικρανίας μπορεί να αρχίσει να λειτουργεί αμέσως, σύμφωνα με μελέτη.
Η ημικρανία συχνά υποδιαγιγνώσκεται και δεν αντιμετωπίζεται, και ακόμη και όταν αντιμετωπίζεται, μπορεί να είναι δύσκολο να αντιμετωπιστεί αρκετά έγκαιρα, καθώς και να βρεθούν στρατηγικές για την πρόληψη των “επιθέσεων”. Τα άτομα με επεισοδιακή ημικρανία εμφανίζουν έως και 14 ημέρες ημικρανίας το μήνα. Τα άτομα με χρόνια ημικρανία εμφανίζουν τουλάχιστον 15 ημέρες με πονοκέφαλο το μήνα, με τουλάχιστον οκτώ ημέρες να είναι χαρακτηριστικές της ημικρανίας.
Ένα φάρμακο που εγκρίθηκε πρόσφατα για την πρόληψη της ημικρανίας μπορεί να αρχίσει να λειτουργεί αμέσως, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο διαδικτυακό τεύχος της 23ης Δεκεμβρίου 2024, του Neurology ® , του ιατρικού περιοδικού της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας. Η μελέτη εξέτασε το φάρμακο atogepant, το οποίο είναι ένας ανταγωνιστής του υποδοχέα πεπτιδίου που σχετίζεται με το γονίδιο της καλσιτονίνης (CGRP) που λαμβάνεται από το στόμα.
«Με πολλά τρέχοντα φάρμακα για την πρόληψη της ημικρανίας, χρειάζεται χρόνος για να βρεθεί η σωστή δόση για το άτομο και μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες ή και μήνες για να είναι πιο αποτελεσματική», δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Richard B. Lipton, MD, του Albert Einstein College. και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας. «Μερικοί άνθρωποι τα παρατάνε και σταματούν να παίρνουν τα φάρμακα πριν φτάσουν σε αυτό το σημείο. Επιπλέον, πολλοί άνθρωποι εμφανίζουν παρενέργειες με τις τρέχουσες θεραπείες. Η ανάπτυξη ενός φαρμάκου που λειτουργεί τόσο αποτελεσματικά όσο και γρήγορα είναι κρίσιμης σημασίας».
Στη μελέτη, τα άτομα που έπαιρναν το φάρμακο atogepant είχαν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ημικρανία την πρώτη ημέρα λήψης του φαρμάκου σε σύγκριση με εκείνους που έπαιρναν εικονικό φάρμακο. Είχαν επίσης λιγότερες ημικρανίες την εβδομάδα κατά τη διάρκεια καθεμιάς από τις πρώτες τέσσερις εβδομάδες της μελέτης και λιγότερες ημικρανίες κατά τη διάρκεια της μελέτης συνολικά από εκείνους που έπαιρναν εικονικό φάρμακο.
Για τη μελέτη αυτή, οι ερευνητές εξέτασαν τα δεδομένα από τρεις δοκιμές σχετικά με την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα της ατογκεπάντης σε διάστημα 12 εβδομάδων για να επικεντρωθούν στο πόσο γρήγορα εμφανίστηκαν βελτιώσεις. Στη μελέτη ADVANCE, στην οποία συμμετείχαν άτομα με επεισοδιακή ημικρανία, 222 άτομα έλαβαν το φάρμακο και 214 έλαβαν εικονικό φάρμακο. Στη δοκιμή ELEVATE, στην οποία συμμετείχαν άτομα με επεισοδιακή ημικρανία που δεν είχαν προηγουμένως ανταποκριθεί καλά σε άλλες προληπτικές θεραπείες από το στόμα, 151 έλαβαν το φάρμακο και 154 το εικονικό φάρμακο. Η δοκιμή PROGRESS, στην οποία συμμετείχαν άτομα με χρόνια ημικρανία, είχε 256 άτομα στο φάρμακο και 246 στο εικονικό φάρμακο
Την πρώτη ημέρα της μελέτης, το 12% όσων έλαβαν το φάρμακο στην πρώτη δοκιμή, τη δοκιμή ADVANCE είχαν ημικρανία, σε σύγκριση με το 25% όσων έλαβαν εικονικό φάρμακο. Στη δεύτερη δοκιμή, τη δοκιμή ELEVATE, τα νούμερα ήταν 15% και 26%. Για την τρίτη δοκιμή, τη δοκιμή PROGRESS, τα νούμερα ήταν 51% και 61%.
Όταν οι ερευνητές προσαρμόστηκαν για άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν το ποσοστό της ημικρανίας, διαπίστωσαν ότι τα άτομα που έπαιρναν το φάρμακο είχαν 61% λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ημικρανία στην πρώτη δοκιμή, 47% λιγότερες πιθανότητες στη δεύτερη δοκιμή και 37% λιγότερες πιθανότητες σε η τρίτη δοκιμή.
Για τις δύο πρώτες δοκιμές, τα άτομα που έπαιρναν atogepant είχαν κατά μέσο όρο μία ημέρα λιγότερη με ημικρανία την εβδομάδα, σε σύγκριση με μέσο όρο λιγότερο από μισή ημέρα λιγότερη την εβδομάδα για όσους λάμβαναν το εικονικό φάρμακο. Για την τρίτη δοκιμή, ο μέσος όρος ημερών ημικρανίας την εβδομάδα μειώθηκε κατά περίπου 1,5 ημέρα για όσους λάμβαναν το φάρμακο σε σύγκριση με περίπου μία ημέρα για εκείνους που έπαιρναν το εικονικό φάρμακο.
Τα άτομα που έλαβαν atogepant παρουσίασαν επίσης βελτίωση στις εκτιμήσεις για το πόσο η ημικρανία μείωσε τις δραστηριότητές τους και τη συνολική ποιότητα ζωής τους σε σύγκριση με άτομα που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
«Η ημικρανία είναι η δεύτερη κύρια αιτία αναπηρίας στο συνολικό πληθυσμό και η κύρια αιτία αναπηρίας στις νεαρές γυναίκες, με τα άτομα να αναφέρουν αρνητικές επιπτώσεις στις σχέσεις, την ανατροφή των παιδιών, την καριέρα και τα οικονομικά τους», είπε ο Lipton. «Έχοντας μια θεραπεία που μπορεί να δράσει γρήγορα και αποτελεσματικά αντιμετωπίζει μια βασική ανάγκη».
Ένας περιορισμός της μελέτης είναι ότι αφορούσε κυρίως γυναίκες και λευκούς συμμετέχοντες, επομένως τα αποτελέσματα μπορεί να μην ισχύουν για τον συνολικό πληθυσμό.