Ασκηθήκατε μόλις για μια ώρα, παρακολουθώντας με ικανοποίηση τις θερμίδες που κάψατε. Μετά έρχεται η στιγμή της μεγάλης απόφασης: να φάτε ένα φρούτο ή να αφεθείτε στη μαγεία μιας σοκολάτας;
Ένα σνακ μετά την άσκηση μπορεί να αναιρέσει τα κέρδη (ή τις απώλειες) μιας προπόνησης. Αλλά η ίδια η απόφαση μπορεί να εξαρτηθεί από το πότε θα την πάρετε, σύμφωνα με μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο της Νεμπράσκα-Λίνκολν.
Οι επιστήμονες διεξήγαγαν ένα πείραμα που ζήτησε από δύο ομάδες συμμετεχόντων να κάνουν την καθημερινή τους προπόνηση. Πριν από την άσκηση, τα μέλη της μιας ομάδας αποφάσισαν αν ήθελαν ένα μήλο, μπράουνι ή καθόλου σνακ μετά την άσκηση. Τα μέλη της άλλης ομάδας θα έπαιρναν την απόφαση για το τι θα φάνε μετά την προπόνηση.
Περίπου το 74% των συμμετεχόντων που ρωτήθηκαν πριν από την προπόνηση επέλεξαν ένα μήλο, ενώ την ίδια επιλογή έκανε μόνο το 55% αυτών που ρωτήθηκαν μετά την άσκηση! Και ενώ μόλις το 14% της ομάδας που αποφάσισε πριν την προπόνηση επέλεξε το μπράουνι, την ίδια απόφαση για μπράουνι πήρε το 20% της άλλης ομάδας που αποφάσισε αμέσως μετά την προπόνηση.
Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η απλή δέσμευση εκ των προτέρων σε ένα σνακ μετά την άσκηση μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες να τρώτε πιο θρεπτικά, είπαν οι ερευνητές.
Ο Koehler, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Διατροφής και Επιστημών Υγείας τόνισε πως «Αν ο στόχος σας είναι να χάσετε βάρος, τότε θα έλεγα ότι τα ευρήματά μας υποστηρίζουν ότι είναι καλύτερα να κάνετε την επιλογή… όχι όταν πεινάτε μετά την προπόνησή σας, αλλά πριν πάτε στο γυμναστήριο».
Αυτή η σύσταση, και τα δεδομένα που τη συνοδεύουν, απηχούν ευρύτερη έρευνα σχετικά με τη δυναμική μεταξύ του χρόνου και της επιλογής φαγητού. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει σταθερά ότι οι άνθρωποι είναι πιο πρόθυμοι να αφεθούν στην παρόρμηση όταν παίρνουν άμεσες διατροφικές αποφάσεις παρά όταν σκέφτονται μελλοντικά, είπε ο Gustafson, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας.
Ο σχεδιασμός της μελέτης έθεσε επίσης σε δοκιμασία δύο άλλα θεωρητικά μοντέλα. Ένα, γνωστό ως αντισταθμιστική διατροφή, συμφωνα με την οποία οι άνθρωποι καταναλώνουν πιο πλούσιες σε θερμίδες τροφές, μετά την άσκηση για να αναπληρώσουν τις θερμίδες που δαπανήθηκαν κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης. Ωστόσο, το άλλο μοντέλο, η προκαλούμενη από την άσκηση ανορεξία, προτείνει ότι η άσκηση μπορεί να καταστείλει τις ορμόνες που σχετίζονται με την όρεξη και κατά συνέπεια να οδηγήσει τους ανθρώπους να τρώνε λιγότερο.
«Υπήρξαν πολλές εργαστηριακές μελέτες που εξέτασαν την όρεξη και την πείνα», είπε ο Koehler. “Οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες έχουν βρει ότι αμέσως μετά την άσκηση, φαίνεται να πεινάτε λιγότερο.”
Παρά τη φαινομενική αντίφαση, η ομάδα βρήκε ενδείξεις και για τα δύο.Και για την αντισταθμιστική ιατροφή και για την προκαλούμενη από την άσκηση ανορεξία.
Πολλά ερωτήματα όμως παραμένουν, είπαν οι ερευνητές. Η άνοδος της επιλογής μπράουνι προήλθε περισσότερο από την αμεσότητα της λήψης αποφάσεων ή από την επιρροή του αντισταθμιστικού φαγητού; Τι διαφοροποιεί αυτούς που παρουσιάζουν αντισταθμιστική διατροφή έναντι ανορεξίας που προκαλείται από την άσκηση; Ένα μεγαλύτερο μενού επιλογών – αυτό που προσεγγίζει καλύτερα ένα πραγματικό σενάριο – θα άλλαζε τα αποτελέσματα;
Οι απαντήσεις μπορεί να βρίσκονται σε πιο λεπτομερή έρευνα που πρέπει να γίνει.
Ακολουθήστε το Cibum 
