Βιργινία Κιμπουροπούλου
Η Ουκρανία και η Ρωσία παράγουν σημαντική ποσότητα σιτηρών και άλλων τροφίμων για εξαγωγή. Ωστόσο, όπως όλος ο κόσμος έχει αντιληφθεί, η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία δημιούργησε μια τεράστια «τρύπα» στον κόσμο του επισιτισμού.
Η Ρωσία, αποτελούσε το μεγαλύτερο εξαγωγέα σιταριού στον κόσμο, παρέχοντας περισσότερο από το 17% του συνόλου του σιταριού, προτού επιβληθούν ορισμένες από τις πιο αυστηρές διεθνείς κυρώσεις στην ιστορία. Η κατάσταση, πέρα από εξωφρενικά υψηλές τιμές και ελλείψεις δημιουργεί ένα κενό στην αγορά που πρέπει να καλυφθεί άμεσα.
Η Ουκρανία παρήγαγε περίπου 80 μετρικούς τόνους σιτηρών το 2021, οι οποίοι θα μειωθούν στο μισό. Δημιουργείται, λοιπόν, ένα τεράστιο έλλειμμα 40 εκατομμυρίων μετρικών τόνων, το οποίο φέρνει με τη σειρά του προβλήματα και στα πιάτα μας. Η συνολική παγκόσμια παραγωγή δημητριακών είναι περίπου 2.200 μετρικοί τόνοι ετησίως, πολύ περισσότεροι από ό,τι χρειάζεται για να τροφοδοτήσει τις θερμιδικές ανάγκες κάθε ανθρώπου στη Γη. Πολλά από αυτά τα δημητριακά, βέβαια, προορίζονται για ζώα, αλκοόλ, καύσιμα ή άλλες χρήσεις. Τα περισσότερα σιτηρά που καλλιεργούνται δεν καταλήγουν ποτέ στις διεθνείς αγορές, αλλά φυτεύονται, συγκομίζονται και καταναλώνονται στην ίδια χώρα.
Για να αντικατασταθούν αυτά, χρειάζεται να αναλυθεί πρώτα η χρήση και η περίοδος συγκομιδής τους. Η Ουκρανία περίμενε δύο μεγάλες συγκομιδές: ένα μεγάλο φορτίο σιταριού από τον Ιούλιο και ένα ακόμη μεγαλύτερο φορτίο καλαμποκιού από τον Οκτώβριο. Το καλαμπόκι του φθινοπώρου προοριζόταν κυρίως για τη διατροφή των ζώων κατά τη διάρκεια του χειμώνα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν προοριζόταν να επηρεάσει τα τρόφιμα στα σούπερ μάρκετ μέχρι το 2023. Υπάρχει στην πραγματικότητα αρκετός χρόνος για τους αγρότες να προσαρμοστούν στην προβλεπόμενη απώλεια ουκρανικού καλαμποκιού. συμπεριλαμβανομένης της απλής φύτευσης περισσότερου καλαμποκιού αλλού, καθώς οι φθινοπωρινές σοδειές φυτεύονται συχνά τον Μάιο.
Το σιτάρι είναι πιο προβληματικό, γιατί η συγκομιδή του Ιουλίου προέρχεται από τη φύτευση Μαρτίου και Φεβρουαρίου. Οι εξαγωγές σιταριού προορίζονταν κυρίως για τη Βόρεια Αφρική και τη Νότια Ασία, με την Ινδονησία, την Αίγυπτο, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και το Μαρόκο να αναμένουν πάνω από ένα εκατομμύριο τόνους ουκρανικού σίτου αυτό το καλοκαίρι και όχι τόσο στην Ευρώπη ή τη Βόρεια Αμερική. Η διεθνής αγορά δημητριακών παραμένει πεισματικά διεθνής και δεν υπάρχει πρόβλημα που να ανήκει εντελώς σε κάποιον άλλο. Ακόμα και αυτοί που δεν εισήγαγαν από την Ουκρανία, αντιμετωπίζουν πρόβλημα με όσους αναζητούν νέες πηγές.
Ευτυχώς, υπάρχουν νέες πηγές ψωμιού. Η παραγωγή σιταριού της Ινδίας έχει επεκταθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια, με ευνοϊκές καιρικές συνθήκες και βελτιωμένες γεωργικές πρακτικές που σημαίνει ότι αναμένει σχεδόν 107 μετρικούς τόνους στη φετινή συγκομιδή. Ωστόσο, μόλις 10 εκατομμύρια τόνοι σιταριού από τη συγκομιδή της Ινδίας θα είναι διαθέσιμοι για τη διατροφή των ανθρώπων σε άλλες χώρες. Το έτος σίτου 2021 που επηρεάστηκε από την ξηρασία μπορεί να βελτιωθεί το 2022 , αλλά η προσφορά παραμένει περιορισμένη. Το αν τυχόν αυξήσεις στη φύτευση θα μεταφραστούν σε αύξηση της παραγωγής θα εξαρτηθεί από τις καιρικές συνθήκες.
Πηγή: theconversation.com
Ακολουθήστε το Cibum 
