Ελληνικό κρασί: Κάποιοι νομίζουν ότι η επιτυχία είναι... αδίκημα!

Το πολύπαθο Ελληνικό Κρασί

Για το θέμα του Ελληνικού επώνυμου κρασιού έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν και η καλή συνάδελφος κ. Αλεξάνδρα Γκισλή μάς είχε απαντήσει εδώ.

Πριν λίγες μέρες, διαβάσαμε στο cibum.gr ότι στη «χρονιά των οινολόγων», αλλά και των εξαντλημένων -λόγω ζήτησης- κρασιών σε πολλά επώνυμα οινοποιεία της Βόρειας Ελλάδας φαίνεται ότι εξελίσσεται το 2022.

Το Ελληνικό επώνυμο κρασί δεν έχει τίποτα να φοβηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα στοιχεία του 2021 το επιβεβαιώνουν : αισθητά βελτιωμένη είναι η εικόνα των ελληνικών εξαγωγών οίνου το 2021 και ειδικά προς τις τρίτες χώρες. Η αύξηση είναι της τάξης του 19,92% σε αξία (70.669.750 ευρώ το 2020 – 84.745.745 ευρώ το 2021) και του 7,43% σε ποσότητα (26.081 τόνοι το 2020 – 28.018 τόνοι το 2021).

Το οξύμωρο όμως είναι τούτο: αφού εξαντλούνται τα αποθέματα των επώνυμων οίνων, τότε μάλλον φτηνά το πουλάμε.

Μήπως θα πρέπει να επανασχεδιάσουμε την πολιτική πωλήσεων των επώνυμων οίνων; Μήπως πουλάμε πολύ φτηνά, πολύ καλά κρασιά;

Και κάτι ακόμα: το χύμα κρασί είναι πολύ, πάρα πολύ. Είναι 55%!!

Και αρκετά από αυτά τα χύμα κρασιά, μπορούν κάλλιστα να «σταθούν» ως επώνυμα και εμφιαλωμένα.

Τι μας σταματά από το να το κάνουμε αυτό; Γιατί μεγάλες ποσότητες κρασιού πωλούνται στην εγχώρια αγορά σε πλαστικά μπουκάλια του 1,5 λίτρου ενώ μερικά από αυτά, είναι εξαιρετικά;

Τι μας σταματά να γίνουμε Τοσκάνη ή Bordeaux;