Γιατί οι Ιταλοί σταμάτησαν να τρώνε φρούτα

Η κατανάλωση φρούτων στην Ιταλία είναι χαμηλότερη ακόμα και από αυτή στις αρχές του αιώνα.

Με τις υψηλές τιμές και την κλιματική αλλαγή που έχει αποδεκατίσει τις καλλιέργειες, οι Ιταλοί μείωσαν τις αγορές και την κατανάλωση φρούτων το 2022 κατά 8% σε σύγκριση με πέρυσι, και είναι το χαμηλότερο επίπεδο από τις αρχές του αιώνα. Αυτό προκύπτει από την ανάλυση της ένωσης αγροτών Coldiretti με βάση τα δεδομένα του Cso Italy με την ευκαιρία της Εθνικής Ημέρας Ιταλικών Φρούτων.

«Οι Ιταλοί – υπογραμμίζει η Coldiretti – μείωσαν τις ποσότητες αχλαδιών κατά 17%, πορτοκαλιών και επιτραπέζιων σταφυλιών κατά 11%, ροδάκινων, νεκταρίνων και ακτινιδίων κατά 8% και μήλων κατά 5% . Το αποτέλεσμα είναι ότι με 2,8 δισεκατομμύρια κιλά το 2022, η κατανάλωση φρούτων στην Ιταλία ήταν σχεδόν η μισή από εκείνη του τέλους του αιώνα το 2000, με ανησυχητικές επιπτώσεις στην υγεία των πολιτών». Η απότομη μείωση έχει φέρει την ατομική κατανάλωση κάτω από το ελάχιστο όριο που συνιστά ο ΠΟΥ των 400 γραμμαρίων φρέσκων φρούτων και λαχανικών ανά άτομο. «Ακόμα πιο ανησυχητικός αριθμός – καταγγέλλει ο σύλλογος – αν αναλογιστούμε ότι τα παιδιά και οι έφηβοι καταναλώνουν λιγότερα φρούτα και λαχανικά, με ποσότητες που είναι ακόμη και λιγότερες από το ήμισυ της ημερήσιας απαίτησης, αυξάνοντας έτσι τους κινδύνους που συνδέονται με την παχυσαρκία και τις σχετικές ασθένειες».

Τα φρούτα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση

Σε γενικές γραμμές, τα μήλα παραμένουν το πιο καταναλωτικό εθνικό φρούτο, στη δεύτερη θέση είναι τα πορτοκάλια , ενώ τελευταίες είναι οι κλημεντίνες .
Σε αντίθεση με το γενικό ποσοστό, υπάρχει αύξηση στις αγορές απευθείας από τον παραγωγό και τις αγορές των αγροτών , σύμφωνα με ανάλυση που πραγματοποιήθηκε από το Ίδρυμα Campagna Amica στο δίκτυο άμεσων πωλήσεων των αγροτών, το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Αυτό που ωθεί τις πωλήσεις των ντόπιων φρούτων είναι πάνω από όλα η εγγύηση της εποχικότητας και της μεγαλύτερης αυθεντικότητας και φρεσκάδας του προϊόντος το οποίο, χωρίς να υπόκειται σε μεγάλους χρόνους μεταφοράς, διαρκεί περισσότερο και κατά συνέπεια μειώνει τα απόβλητα, ιδίως σε σύγκριση με αυτά που προέρχονται από το εξωτερικό, συχνά ακόμη και χαμηλότερης ποιότητας.