Ο “βραχνάς” της επιλογής κρασιού από το ράφι.
Ας είμαστε ειλικρινείς, η αγορά κρασιού δεν είναι εύκολη υπόθεση, κυρίως για τους μη ειδικούς. Είμαι ομολογουμένως από εκείνους που διαφοροποιούν το κρασί σε λευκό και κόκκινο (ούτε καν ροζέ) και για μια καλύτερη περίσταση προσανατολίζομαι στο πιο ακριβό. Εδώ που τα λέμε, τα ράφια σούπερ μάρκετ δεν μας το κάνουν εύκολο καθώς δεν είναι διατεταγμένα για διευκόλυνση των πελατών αλλά για μεγιστοποίηση του κέρδους. Για παράδειγμα τα πιο ακριβά κρασιά βρίσκονται στο ύψος των ματιών και τα φθηνότερα κρασιά βρίσκονται στα χαμηλότερα ράφια. Πέραν αυτού καμία άλλη καθοδήγηση δεν προκύπτει προκειμένου να βοηθηθούμε ως προς την επιλογή ενός κρασιού.
Έρευνα του Βρετανικού Lidl, υπογραμμίζει ότι η ανάγκη διευκόλυνσης της αγοράς κρασιού αφορά πολύ περισσότερους, αφού το 23% των αγοραστών βρίσκει την αγορά αγχωτική και το 51% όσων ανέφεραν τέτοια συναισθήματα είπαν ότι υπήρχαν πάρα πολλές επιλογές. Η μελέτη της εταιρείας σούπερ μάρκετ με 2.000 καταναλωτές έδειξε επίσης ότι ο μέσος καταναλωτής θα ξοδέψει 9£ (περίπου 10 ευρώ) σε ένα μπουκάλι για τον εαυτό του, αλλά θα ξοδέψει έως και 12,50 £ για ένα πιο ακριβό μπουκάλι όταν πρόκειται για επισκέπτες. Σχεδόν οι μισοί, το 46%, δεν ξέρουν πώς να ξεχωρίσουν ένα καλό μπουκάλι από ένα κακό και το ένα τρίτο είναι «απλά μπερδεμένοι από την ορολογία του κρασιού».
Επιπλέον, το 44% θα ξοδέψει περισσότερα για τους επισκέπτες τα Χριστούγεννα, ποσοστό που αυξάνεται στο 56% όταν αγοράζει ένα δώρο για κάποιον. Περισσότερο από το ένα τέταρτο, 27%, πιστεύουν επίσης ότι οι ετικέτες premium είναι καλύτερης ποιότητας. Οι μισοί πότες μένουν επίσης σε αυτά που ξέρουν και επιλέγουν ένα μπουκάλι με βάση το πού παρήχθη. Περίπου το ένα τέταρτο, το 23%, έχει ένα μπουκάλι «go-to» και σχεδόν το ένα πέμπτο επέλεξε καθαρά από την ελκυστικότητα της ετικέτας.
Όσον αφορά το γιατί οι καταναλωτές παίρνουν τέτοιες αποφάσεις, περίπου τα τρία τέταρτα ξοδεύουν περισσότερα επειδή θέλουν ένα ακριβό μπουκάλι για να γιορτάσουν μια ειδική περίσταση, και περισσότερο από το ένα τρίτο, το 35%, το κάνουν απλώς για να εντυπωσιάσουν τους επισκέπτες. Το ένα τέταρτο θέλει να μάθει περισσότερα για το κρασί και το ένα τρίτο είπε ότι θα πειραματιζόταν περισσότερο αν είχαν τη γνώση.
Θα μπορούσε να γίνει η αγορά κρασιού μια πιο εύκολη εμπειρία εφόσον εντοπιστούν και βελτιωθούν κάποιες αστοχίες ως προς τον καταναλωτή. Επειδή δεν αναφερόμαστε σε ζυμαρικά που είναι καθαρά θέμα επιλογής και προσωπικού γούστου, η αγορά κρασιού χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις χρήζει μια βασικής καθοδήγησης, λόγω και της μεγάλης ποικιλίας. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να επεξεργαστούμε γρήγορα τις επιλογές μας με βάση προτιμήσεις, όπως τιμή, χώρα/περιοχή ή γεύσεις. Επίσης θα ήταν πιο εύκολο για τους καταναλωτές αν μπορούσαν να διακρίνουν το κρασί που αρέσει περισσότερο, βάσει αξιολογήσεων ειδικών ή καταναλωτών, αλλά και πόσοι τελικά το επιλέγουν (βλ. best seller), έτσι ώστε μια απλή αγορά να μην χρειάζεται πτυχίο!