Του Γιάννη Ζαμπετάκη*
Τα χθεσινά νέα ήταν τραγικά: μια ηλικιωμένη γυναίκα έγινε ο σύγχρονος «Γιάννης Αγιάννης» σε ένα μεγάλο σουπερμάρκετ.
Τα αντανακλαστικά της εταιρείας εξαιρετικά αργά…
Πριν από λίγες μέρες, μάθαμε ότι μια άλλη εταιρεία βρέχει τις μοκέτες μπροστά στο μαγαζί της για να διώξει τους άστεγους!
Ας δούμε τι γίνεται σήμερα.
Ο πληθωρισμός στο κόκκινο…
Χιλιάδες συμπολίτες μας στα όρια της απόγνωσης…
Η ακρίβεια έχει κτυπήσει όλα τα είδη πρώτης ανάγκης.
Τι πρέπει να γίνει λοιπόν;
Άμεσα η κυβέρνηση θα πρέπει να σταματήσει να χύνει κροκοδείλια δάκρυα και να μηδενίσει τον ΦΠΑ σε όλα τα είδη διατροφής.
Άμεσα όλες οι αλυσίδες σουπερμάρκετ θα πρέπει να βρουν ένα τρόπο να μειώσουν τις τιμές όλων των βασικών ειδών για άνεργους και συνταξιούχους. Ας τους ζητούν ταυτότητα στο ταμείο και να γίνεται άμεσα έτσι μια γενναία έκπτωση!
Τρόποι υπάρχουν, πολιτική και εταιρική θέληση όμως;
Και η λεγόμενη εταιρική κοινωνική ευθύνη των σουπερμάρκετ; Τι κάνουν αυτές οι εταιρείες για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους μας που είναι στα όρια της πείνας;
Όχι άλλα προσποιητά δάκρυα! Άλλα άμεσες ενέργειες και από τις εταιρείες και από τους κυβερνώντες.
Ας γίνει η εν λόγω Γιαγιά…ο καταλύτης για μια σειρά άμεσων αλλαγών για να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας που είναι στα όρια της απόλυτης φτώχειας και της πείνας.