Του Γιάννη Ζαμπετάκη*
Ας ασχοληθούμε με κάτι πιο ανάλαφρο σήμερα. Σε πρόσφατο άρθρο στο Documento, διάβασα “Όταν η διπλωματία του φαγητού πήγε… στραβά – Το Bushusuru, η «πίτσα Μπερλουσκόνι» και το κρασί του Ολάντ
Αντιγράφω από εκεί:
“«O δρόμος για την καρδιά ενός ανθρώπου περνάει από το στομάχι του». Στη διπλωματία, αυτή η σοφία αποκτά μια ιδιαίτερη διάσταση, καθώς διπλωμάτες και πολιτικοί ηγέτες γνωρίζουν ότι ένα πλούσιο γεύμα μπορεί να συμβάλει στην εξομάλυνση των ακανθώδων διμερών σχέσεων ή στην άμβλυνση ενός πολιτικού πλήγματος.
Ωστόσο, η τέχνη της γαστρονομικής διπλωματίας είναι τόσο περίπλοκη όσο και οι ίδιες οι διεθνείς σχέσεις, καθώς απαιτείται ευαισθησία στις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, τις πολιτικές συγκυρίες και τις προσωπικές προτιμήσεις.”

Email: funfood16@gmail.com
Twitter: @yanzabet