Ασυνείδητοι συσχετισμοί με την οσμή μπορεί να παραμορφώσουν την αντίληψη των χρωμάτων.
Ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλος κατανοεί και αντιλαμβάνεται μια πληροφορία, είναι αποτέλεσμα πολλών αισθήσεων που βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση. Έχει ήδη αποδειχθεί πως η όραση (στην προκειμένη περίπτωση το χρώμα) επηρεάζει την αντίληψη μας για τη γεύση. Τώρα, νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Frontiers in Psychology έδειξε πειραματικά ότι τέτοιες ασυνείδητες «διατροπικές» συσχετίσεις με την όσφρησή μας μπορούν να επηρεάσουν την αντίληψή μας για τα χρώματα. «Εδώ δείχνουμε ότι η παρουσία διαφορετικών οσμών επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το χρώμα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Δρ Ryan Ward, ανώτερος λέκτορας στο Πανεπιστήμιο John Moores του Λίβερπουλ.
Για αυτή την έρευνα ο Ward και οι συνεργάτες του εξέτασαν την ύπαρξη και τη δύναμη συσχετισμών οσμών-χρωμάτων σε 24 ενήλικες γυναίκες και άνδρες ηλικίας μεταξύ 20 και 57 ετών. Οι συμμετέχοντες κάθονταν μπροστά από μια οθόνη σε ένα δωμάτιο χωρίς ανεπιθύμητα αισθητηριακά ερεθίσματα κατά τη διάρκεια των πειραμάτων. Δεν φορούσαν αποσμητικά ή αρώματα και κανένας δεν ανέφερε ότι είχε αχρωματοψία ή εξασθενημένη όσφρηση. Όλες οι οσμές περιβάλλοντος στο δωμάτιο απομόνωσης καθαρίστηκαν με έναν καθαριστή αέρα για τέσσερα λεπτά. Στη συνέχεια, μία από τις έξι μυρωδιές (που επιλέχθηκαν τυχαία από καραμέλα, κεράσι, καφέ, λεμόνι και μέντα, συν άοσμο νερό ως έλεγχος) μεταδόθηκαν στο δωμάτιο με έναν διαχύτη υπερήχων για πέντε λεπτά. «Σε μια προηγούμενη μελέτη, είχαμε δείξει ότι η μυρωδιά της καραμέλας συνήθως συνιστά μια διατροπική συσχέτιση με το σκούρο καφέ και το κίτρινο, όπως ο καφές με το σκούρο καφέ και το κόκκινο, το κεράσι με το ροζ, το κόκκινο και το μοβ, η μέντα με το πράσινο και το μπλε, και λεμόνι με κίτρινο, πράσινο και ροζ», εξήγησε ο Ward. Στους συμμετέχοντες παρουσιάστηκε μια οθόνη που τους έδειχνε ένα τετράγωνο γεμάτο με ένα τυχαίο χρώμα (από άπειρο εύρος) και κλήθηκαν να προσαρμόσουν χειροκίνητα δύο ρυθμιστικά, ένα για κίτρινο σε μπλε και ένα άλλο για πράσινο σε κόκκινο, για να αλλάξουν το χρώμα του σε ουδέτερο γκρί. Μετά την καταγραφή της τελικής επιλογής, η διαδικασία επαναλήφθηκε, έως ότου όλες οι οσμές είχαν παρουσιαστεί πέντε φορές.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες είχαν μια αδύναμη αλλά σημαντική τάση να προσαρμόζουν το ένα ή και τα δύο ρυθμιστικά πολύ μακριά από το ουδέτερο γκρι. Για παράδειγμα, όταν τους παρουσιάστηκε η μυρωδιά του καφέ, αντιλήφθηκαν λανθασμένα ότι το «γκρι» ήταν περισσότερο κόκκινο-καφέ από το πραγματικό ουδέτερο γκρι. Ομοίως, όταν εμφανίστηκαν με τη μυρωδιά της καραμέλας, αντιλήφθηκαν λανθασμένα ένα χρώμα εμπλουτισμένο σε μπλε ως γκρι. Η παρουσία της μυρωδιάς παραμόρφωσε έτσι την χρωματική αντίληψη των συμμετεχόντων με προβλέψιμο τρόπο. «Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η αντίληψη του γκρι έτεινε προς τις αναμενόμενες διατροπικές αντιστοιχίες για τέσσερα από τα πέντε αρώματα, δηλαδή λεμόνι, καραμέλα, κεράσι και καφές», είπε ο Ward. «Αυτή η «υπεραντιστάθμιση» υποδηλώνει ότι ο ρόλος των διατροπικών συσχετισμών στην επεξεργασία των αισθητηριακών εισροών είναι αρκετά ισχυρός ώστε να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε πληροφορίες από διαφορετικές αισθήσεις, εδώ μεταξύ οσμών και χρωμάτων».
Οι ερευνητές τονίζουν την ανάγκη να διερευνηθεί πόσο εκτεταμένες είναι αυτές οι διατροπικές συσχετίσεις μεταξύ οσμών και χρωμάτων.«Πρέπει να γνωρίζουμε τον βαθμό στον οποίο οι οσμές επηρεάζουν την αντίληψη των χρωμάτων. Για παράδειγμα, εξακολουθεί να υπάρχει το αποτέλεσμα που εμφανίζεται εδώ για μυρωδιές που απαντώνται λιγότερο συχνά ή ακόμα και για μυρωδιές που εμφανίζονται για πρώτη φορά;» αναρωτήθηκε ο Ουάρντα.
Διαβάστε ολόκληρη την έρευνα εδώ.
Ακολουθήστε το Cibum 
