Μια πρόσφατη μελέτη επαναφέρει τη συζήτηση γύρω από τη σουκραλόζη.
Η Διεθνής Ένωση Γλυκαντικών (ISA) αντιδρά, υπερασπιζόμενη τον ρόλο των γλυκαντικών χαμηλών και μηδενικών θερμίδων στη σύγχρονη διατροφή και στη μάχη κατά της παχυσαρκίας και των μη μεταδοτικών νοσημάτων, όπως ο διαβήτης τύπου 2.
Η αμφισβητούμενη μελέτη ανέφερε αυξημένη δραστηριότητα στον υποθάλαμο του εγκεφάλου που ελέγχει την όρεξη σε άτομα που κατανάλωσαν σουκραλόζη, σε αντίθεση με την κατανάλωση ζάχαρης.
Ωστόσο, ο Laurent Oger, γενικός διευθυντής της ISA, σημειώνει ότι τα αποτελέσματα της μελέτης δεν υποδηλώνουν αλλαγή στη συμπεριφορά πείνας ή όρεξης και ότι η εγκεφαλική δραστηριότητα ήταν διαφορετική λόγω της απουσίας θερμίδων και υδατανθράκων, κάτι αναμενόμενο.
Η ISA τονίζει ότι δεκαετίες έρευνας καταλήγουν στο συμπέρασμα πως τα γλυκαντικά χαμηλής ή μηδενικής θερμιδικής αξίας μπορούν να συμβάλουν στη μείωση της πρόσληψης θερμίδων, ειδικά όταν αντικαθιστούν τη ζάχαρη. Παράλληλα, διατηρούν τη γλυκιά γεύση που πολλοί επιθυμούν στη διατροφή τους.
Συγκεκριμένα, η σουκραλόζη περίπου 600 φορές πιο γλυκιά από την επιτραπέζια ζάχαρη. Εγκεκριμένη από επίσημους φορείς ασφάλειας τροφίμων όπως η EFSA Και ο FDA, είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο τεχνητό γλυκαντικό, κυρίως από ζαχαροπλάστες. Τον τελευταίο καιρό ωστόσο, μαζί με άλλα γλυκαντικά έχει βρεθεί στο στόχαστρο των επιστημονικών κύκλων, για τους κίνδυνους που επιφυλάσσει για την υγεία.
Η σύσταση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας κατά της χρήσης τεχνητών γλυκαντικών για απώλεια βάρους βασίζεται σε μακροπρόθεσμα δεδομένα που δεν επιβεβαιώνουν στατιστικά σημαντική διαφορά στη μείωση σωματικού βάρους. Η ISA, ωστόσο, αμφισβητεί τα συμπεράσματα αυτά, υποστηρίζοντας πως η οδηγία δεν αντανακλά την ανάγκη για μείωση της ζάχαρης στο πλαίσιο μιας ολιστικής στρατηγικής δημόσιας υγείας.
Ενδεικτικά, ο Oger παραπέμπει σε μια μελέτη διάρκειας ενός έτους με σχεδόν 500 συμμετέχοντες, όπου η ομάδα που κατανάλωνε ποτά με γλυκαντικά έχασε περισσότερα κιλά κατά μέσο όρο σε σύγκριση με εκείνη που έπινε μόνο νερό. Τονίζει όμως ότι τα γλυκαντικά δεν είναι «μαγικά» εργαλεία απώλειας βάρους, αλλά χρήσιμα μέσα ενταγμένα σε συνολικές αλλαγές διατροφής και τρόπου ζωής.
Η χρήση της σουκραλόζης και παρόμοιων ουσιών είναι συχνά συνιστώμενη για άτομα με διαβήτη, λόγω της ουδέτερης επίδρασής τους στο σάκχαρο του αίματος. Ο Oger παραπέμπει σε διεθνείς διαβητολογικούς φορείς, όπως η Αμερικανική Διαβητολογική Εταιρεία και ο Διαβήτης UK, οι οποίοι επισημαίνουν την ασφάλεια των γλυκαντικών όταν χρησιμοποιούνται στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής.
Παράλληλα, υπογραμμίζει ότι η ανησυχία των καταναλωτών γύρω από την ασφάλεια των γλυκαντικών, όπως της ασπαρτάμης ή της σουκραλόζης, ενισχύεται από αντικρουόμενα μηνύματα στα μέσα ενημέρωσης. Το παράδειγμα της ταξινόμησης της ασπαρτάμης ως «πιθανώς καρκινογόνου» από τον Διεθνή Οργανισμό Ερευνών για τον Καρκίνο (IARC), που προηγήθηκε της αξιολόγησης κινδύνου από την επίσημη επιτροπή του ΠΟΥ και του FAO, αποδεικνύει πόσο εύκολα δημιουργείται σύγχυση.
Ο Oger καλεί όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να επικοινωνούν υπεύθυνα και με σαφήνεια την επιστημονική γνώση, εξηγώντας τη διαφορά μεταξύ «κινδύνου» και «επικινδυνότητας» και αποφεύγοντας τις υπεραπλουστεύσεις. Όπως υπογραμμίζει η ISA, τα γλυκαντικά δεν είναι πανάκεια, αλλά μπορούν να έχουν ουσιαστική θέση σε μια υγιεινή διατροφή, όταν χρησιμοποιούνται με σύνεση και στο κατάλληλο πλαίσιο.
Ακολουθήστε το Cibum 
