Επιστήμονες από την Ολλανδία ανέδειξαν την αποτελεσματικότητα των μοριακά αποτυπωμένων πολυμερών στην ανίχνευση μελαμίνης στο γάλα
Τη δυνατότητα εφαρμογής μοριακά αποτυπωμένων πολυμερών (MIPs) για την παρακολούθηση και τον εντοπισμό των επιπέδων μελαμίνης σε δείγματα γάλακτος ανέλυσαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ.
Η μελαμίνη (C3H6N6) είναι μια ετεροκυκλική οργανική ένωση που χρησιμοποιείται ευρέως σε συνδυασμό με φορμαλδεΰδη και άλλους παράγοντες για την παραγωγή συνθετικών ρητινών. Τη βρίσκουμε σε σκεύη πιάτων, πλαστικά, πάγκους κουζίνας, δάπεδα και φυτοφάρμακα. Επιπλέον, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε άζωτο (66% κατά μάζα), της χαμηλής τιμής και του γεγονότος ότι τα επίπεδα πρωτεΐνης στο γάλα αξιολογούνται έμμεσα μέσω της συνολικής περιεκτικότητας σε άζωτο, έχει προστεθεί σκόπιμα στο γάλα για να μιμηθεί προϊόντα γάλακτος πλούσια σε πρωτεΐνες. Το σκάνδαλο της μελαμίνης ξεκίνησε το 2008 όταν αποκαλύφθηκε ότι αδίστακτοι εγκληματίες σε περισσότερες από 20 εταιρείες σε ολόκληρη την Κίνα είχαν βρει έναν τρόπο να εξαπατήσουν στη γαλακτοβιομηχανία.
Η κατάποση υψηλών συγκεντρώσεων μελαμίνης μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου της ουροδόχου κύστης, της νεφρικής ανεπάρκειας, ή και να βλάψουν την ανάπτυξη των παιδιών. Τα μέγιστα υπολειμματικά επίπεδα μελαμίνης που επιτρέπονται στο γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα ορίζονται σε 2,5 mg/kg από την επιτροπή Codex Alimentarius (CAC). Τα τελευταία χρόνια, έχουν αναπτυχθεί πολλές τεχνικές για τον ποσοτικό προσδιορισμό των επιπέδων μελαμίνης στα γαλακτοκομικά προϊόντα, αλλά συνήθως είναι χρονοβόρες και ακριβές. Στη νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Foods, επιστήμονες ανέλυσαν την αποτελεσματικότητα των βιοαισθητήρων MIPs, ως μια φθηνή εναλλακτική λύση για την ανίχνευση της μελαμίνης στο γάλα.
Οι MIPs είναι συνθετικοί υποδοχείς ικανοί να δεσμεύονται επιλεκτικά σε έναν στόχο μέσω ενός μηχανισμού «κλειδιού-κλειδαριάς» και, ως εκ τούτου, θεωρούνται συνθετικά υποκατάστατα των φυσικών αντισωμάτων. Τα σωματίδια MIPs, όταν προστίθενται στο διάλυμα-στόχο, συνδέονται με την αναλυόμενη ουσία, με αποτέλεσμα να προκαλείται μια θερμική αλλαγή στην επιφάνεια της ουσίας. Έπειτα, ο αισθητήρας καταγράφει τη διαφορά στη θερμική αντίσταση στη διεπαφή του στερεού-υγρού και μεταφράζει την αλλαγή σε επίπεδα μελαμίνης. Για να αποδειχθεί η αποτελεσματική εφαρμογή του αισθητήρα στην ανάλυση ασφάλειας τροφίμων, ο αισθητήρας εκτέθηκε από την ερευνητική ομάδα σε γνωστές συγκεντρώσεις μελαμίνης σε μη επεξεργασμένα δείγματα γάλακτος. Το προκύπτον γραμμικό εύρος και το όριο ανίχνευσης (LoD) συγκρίθηκαν με τα νόμιμα όρια στην ΕΕ και στις ΗΠΑ.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι MIPs έδειξαν υψηλότερο LoD σε σύγκριση με άλλες νέες πλατφόρμες αισθητήρων που αναφέρονται στη βιβλιογραφία τα τελευταία χρόνια. Παρ’ όλ’ αυτά, το LoD στα δείγματα γάλακτος ήταν τρεις φορές χαμηλότερο από το καθορισμένο νόμιμο όριο μελαμίνης στο γάλα. Πιο συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα που ελήφθησαν στο γάλα έδειξαν γραμμικό εύρος 6,02-90 μM και LoD 6,02 μM, καταδεικνύοντας τη δυνατότητα του αισθητήρα στην ανάλυση τροφίμων. Δεδομένου ότι το νόμιμο όριο μελαμίνης σε ΕΕ/ΗΠΑ στο γάλα είναι 2,5 mg/kg, η τιμή αυτή εμπίπτει στο γραμμικό εύρος του αισθητήρα. Έτσι, οι MIPs μπορούν να προσφέρουν μια καινοτόμο λύση για τον έλεγχο ρουτίνας των δειγμάτων γάλακτος προκειμένου να ανιχνευθεί η νοθεία με μελαμίνη, χωρίς να απαιτείται καμία προεπεξεργασία των δειγμάτων.