Αν έχετε να αντιμετωπίσετε μια πατάτα που έχει βλαστήσει και δεν ξέρετε τι να την κάνετε, είμαστε εδώ για να σας βοηθήσουμε.
Οι πατάτες είναι ένα από τα πιο ανθεκτικά λαχανικά που μπορείτε να έχετε στην κουζίνα σας. Είναι ανθεκτικές, προσιτές και όταν αποθηκεύονται σωστά, μπορούν να διαρκέσουν αρκετούς μήνες. Έτσι, το να τις αγοράζετε χύμα και να τις έχετε στη διάθεσή σας όποτε έχετε διάθεση για πατάτες είναι μια εύκολη λύση.
Αυτό συμβαίνει μέχρι να φτάσετε στο ντουλάπι σας και να βρείτε τις πατάτες σας καλυμμένες με περίεργα λευκά βλαστάρια. Μοιάζει με κάτι που βγήκε από ταινία τρόμου: δύσμορφες λευκές εκφύσεις που ξεπροβάλλουν σε τυχαίες γωνίες. Και μερικές φορές τα βλαστάρια συνοδεύονται από αντιαισθητική συρρικνωμένη φλούδα. Το να πούμε ότι οι βλαστημένες πατάτες φαίνονται αντιγευστικές είναι υποτιμητικό.
Μπορεί να είναι άσχημες, σίγουρα, αλλά είναι ακόμα ασφαλείς για κατανάλωση; Μπορεί να ακούσετε αντικρουόμενες πληροφορίες σχετικά με το τι πρέπει να κάνετε με τις βλαστημένες πατάτες: Κάποιοι τις πετάνε, ενώ άλλοι συνεχίζουν να τις χρησιμοποιούν. Τι ισχύει τελικά;
Οι πατάτες συνήθως συγκομίζονται από το έδαφος, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι χρειάζονται χώμα για να αναπτυχθούν. Στην πραγματικότητα, η υγρασία και η ζέστη είναι οι μόνοι παράγοντες που απαιτούνται για να αρχίσουν να φυτρώνουν οι πατάτες. Η ιδανική θερμοκρασία για την ανάπτυξη της πατάτας είναι στην πραγματικότητα χαμηλότερη από ό,τι νομίζετε, περίπου 20°C.
Το μέρος της πατάτας που τρώμε είναι η ρίζα και η κύρια λειτουργία της είναι να διευκολύνει την ανάπτυξη του φυτού και του άνθους. Έτσι, με την πάροδο του χρόνου και σε ζεστό, υγρό περιβάλλον, τα θρεπτικά συστατικά στη ρίζα θα ξεκινήσουν τη διαδικασία της βλάστησης. Η ίδια η ρίζα είναι βρώσιμη, αλλά το υπόλοιπο φυτό είναι στην πραγματικότητα δηλητηριώδες.
Μπορείτε να φάτε πατάτες που έχουν βλαστήσει;
Η σύντομη απάντηση είναι: Εξαρτάται. Τα ίδια τα φύτρα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε γλυκοαλκαλοειδή, ένα είδος χημικής ένωσης που μπορεί να είναι τοξικό για τον άνθρωπο. Τα γλυκοαλκαλοειδή βρίσκονται επίσης στις φρέσκες πατάτες, αν και σε αμελητέες ποσότητες. Όσο περισσότερο βλαστάνουν οι πατάτες, τόσο περισσότερα γλυκοαλκαλοειδή αναπτύσσονται, τόσο στα βλαστάρια όσο και στην ίδια τη ρίζα. Ως γενικός κανόνας ισχύει πως αν τα βλαστάρια είναι μεγαλύτερα από 1 εκατοστό (γνωστό και ως ο “κανόνας του αντίχειρα“), πρέπει να πετάξετε την πατάτα.
Οι υψηλές συγκεντρώσεις αυτών των ενώσεων προσδίδουν μια δυσάρεστα πικρή γεύση στην πατάτα σας και μπορούν να προκαλέσουν σοβαρά στομαχικά προβλήματα. Σύμφωνα με το Αμερικάνικο Κέντρο Δηλητηριάσεων, η κατανάλωση αρκετών γλυκοαλκαλοειδών μπορεί να οδηγήσει σε εμετό, κοιλιακό άλγος, διάρροια, πονοκεφάλους, πυρετό, ακόμη και θάνατο (σε λίγες περιπτώσεις).
Αλλά μερικά μικρά βλαστάρια δεν είναι απαραίτητα αρκετά για να σας στείλουν στα επείγοντα. Εάν η πατάτα σας μόλις αρχίζει να βλαστάνει και η ρίζα είναι ακόμα σταθερή και χωρίς ρυτίδες, μπορείτε απλώς να κόψετε τα βλαστάρια και να μαγειρέψετε τις πατάτες κανονικά. Αν όμως τα φύτρα έχουν μήκος πάνω από μια ίντσα ή οι πατάτες είναι ζαρωμένες, καλύτερα να τις πετάξετε εντελώς.
Πώς μπορώ να σταματήσω τις πατάτες μου να βλαστάνουν;
Ο καλύτερος τρόπος για να αποτρέψετε το φύτρωμα των πατατών είναι να εφαρμόσετε τις κατάλληλες τεχνικές αποθήκευσης. Διατηρώντας τις πατάτες σας σε δροσερούς, ξηρούς χώρους (όπως το ντουλάπι σας) επιβραδύνετε αποτελεσματικά τη διαδικασία φύτρωσης και διατηρείτε τις πατάτες σας σε καλή κατάσταση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Η ελαχιστοποίηση της έκθεσής τους στο ηλιακό φως είναι επίσης βασικό στοιχείο. Εάν οι πατάτες σας ήταν σε διχτυωτή ή διαφανή πλαστική σακούλα, θα πρέπει να τις μεταφέρετε σε χάρτινη σακούλα. Το αδιαφανές υλικό όχι μόνο εμποδίζει τον ήλιο, αλλά προσφέρει επίσης βελτιωμένη ροή αέρα και μειώνει τα επίπεδα υγρασίας. Αυτή η συμβουλή είναι ιδιαίτερα σημαντική αν ζείτε σε υγρό κλίμα.
Μπορεί να αποθηκεύετε ήδη κάποια από τα λαχανικά σας στο ντουλάπι ή στο υπόγειο, αλλά δεν θέλετε να βρίσκονται σε κοντινή απόσταση από τις πατάτες. Είναι γνωστό ότι οι ενώσεις που περιέχονται στα alliums, όπως τα κρεμμύδια και το σκόρδο, επιταχύνουν τη βλάστηση των πατατών, εάν αποθηκεύονται κοντά η μία στην άλλη. Φροντίστε λοιπόν να κρατάτε τις προμήθειες σας χωριστά.