Η μόλυνση vibriosis είναι τροφιμογενής μόλυνση που συνήθως σχετίζεται με θαλασσινά και τα κρούσματα αυξάνονται όταν αυξάνεται η θερμοκρασία της θάλασσας
Το Vibrio είναι ένα γένος αρνητικών κατά Gram βακτηρίων, με σχήμα καμπύλης ράβδου αρκετά είδη του οποίου μπορούν να προκαλέσουν τροφιμογενή μόλυνση, που συνήθως σχετίζεται με την κατανάλωση μη μαγειρεμένων θαλασσινών. Έχοντας υψηλή αντοχή στο αλάτι και ανίκανο να επιβιώσει σε γλυκό νερό, τα Vibrio spp. βρίσκονται συνήθως σε διάφορα περιβάλλοντα θαλασσινού νερού. Τα συμπτώματα vibriosis (VCV) κυμαίνονται από ήπια γαστρεντερίτιδα και ωτίτιδα έως λοιμώξεις τραυμάτων που μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρή νεκρωτική απονευρωσίτιδα και σηψαιμία με δυνητικά θανατηφόρο αποτέλεσμα.
Η περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας είναι μία από τις περιοχές όπου έχει αναφερθεί αυξανόμενος αριθμός περιπτώσεων που σχετίζονται με είδη Vibrio που προκαλούν vibriosis (VCV) τις τελευταίες δεκαετίες. Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε αναδρομική μελέτη για να αναλυθεί η επιδημιολογία των λοιμώξεων από VCV που αναφέρθηκαν το 2018 στη Νορβηγία, τη Δανία, τη Σουηδία, τη Φινλανδία, την Πολωνία και την Εσθονία.
Αρκετές μελέτες έχουν δείξει πώς η εμφάνιση καύσωνα, που οδηγεί σε αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας, συνδέεται με την αύξηση του αριθμού των αναφερόμενων περιπτώσεων VCV. Για παράδειγμα, τα χρόνια με ένα ιδιαίτερα ζεστό καλοκαίρι στην περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας, το 2006, το 2010 και ιδιαίτερα το 2014 (η θερμότερη χρονιά σε ιστορικά αρχεία εκείνη την εποχή), ήταν επίσης τα έτη με τον μεγαλύτερο αριθμό περιπτώσεων VCV που αναφέρθηκαν.
Είναι αποδεδειγμένο πλέον ότι η vibriosis αναφέρεται συχνότερα το καλοκαίρι. Τα αποτελέσματά μας μελετών από το 2018 επιβεβαιώνουν αυτό το μοτίβο, με την πλειονότητα των λοιμώξεων να σημειώνονται τους καλοκαιρινούς μήνες. Επιπλέον, σε μελέτη σχεδόν οι μισές από τις λοιμώξεις που αναφέρθηκαν το 2018 κατηγοριοποιήθηκαν ως σοβαρές λοιμώξεις που επίσης εμφανίστηκαν κυρίως κατά τη θερινή περίοδο. Οι ήπιες λοιμώξεις του αυτιού μπορεί να έχουν μεγαλύτερες καθυστερήσεις στην αναφορά έως και αρκετούς μήνες έως ότου ένας ασθενής αναζητήσει ιατρική φροντίδα, εξηγώντας γιατί η αναφορά ήπιας Vibriosis επεκτάθηκε το φθινόπωρο και τον χειμώνα σε σύγκριση με ταχέως αναπτυσσόμενες σοβαρές λοιμώξεις του αίματος ή των τραυμάτων που αναφέρθηκαν κυρίως το καλοκαίρι.
Παρόλο που η πλειονότητα των περιπτώσεων αφορούσε ενήλικες, περίπου το ένα πέμπτο των περιπτώσεων που εντοπίστηκαν ήταν σε παιδιά ηλικίας έως 14 ετών, τα οποία είχαν ως επί το πλείστον ωτίτιδες και ήπια VCV. Σοβαρές λοιμώξεις από την άλλη βρέθηκαν να σχετίζονται με την αύξηση της ηλικίας. Αυτό πιθανώς οφείλεται στην υπερεκπροσώπηση των υποκείμενων παθήσεων μεταξύ των ηλικιωμένων. Έχει διαπιστωθεί επίσης ότι η μόλυνση από V. vulnificus ή V. parahaemolyticus ήταν ένας παράγοντας κινδύνου για μια πιο σοβαρή VCV λοίμωξη, πιθανώς επειδή αυτοί οι μικροοργανισμοί είναι πιο παθογόνοι.
Συμπερασματικά είναι ενδιαφέρον να εντοπιστούν και να αναφερθούν οι μολύνσεις από VCV σε χώρες που συνορεύουν με τη Βαλτική Θάλασσα και περιοχές που συνδέονται με τη Βόρεια Θάλασσα για περαιτέρω παρακολούθηση της κατάστασης, ειδικά κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών με καύσωνα. Επιπλέον, μια τέτοια επιτήρηση θα διευκόλυνε τις εκτιμήσεις κινδύνου και θα επέτρεπε στοχευμένες παρεμβάσεις, συμπεριλαμβανομένης της επικοινωνίας κινδύνου για την ευαισθητοποίηση των κλινικών γιατρών και των πληθυσμών που διατρέχουν κίνδυνο Vibriosis. Οι χώρες χωρίς ολοκληρωμένη επιτήρηση θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τη δημιουργία ή την επέκταση ειδικών συστημάτων επιτήρησης για τον εντοπισμό και την πρόληψη περιπτώσεων Vibriosis. Συγκεκριμένα, ένα κοινό σύστημα επιτηρησης, κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών μπορεί να έχει μεγάλη αξία.
Για να διαβάσετε τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ