Η «πίτσα της φρίκης» όπως παρουσιάστηκε σε ειδική εκδήλωση στην Ιταλία.
Ένα στους τρεις Ιταλούς είναι απογοητευμένοι από την πίτσα που έφαγε στο εξωτερικό και αυτό στάθηκε αφορμή για την Ιταλική ένωση αγροτών να διοργανώσει τον διαγωνισμό για την «πίτσα του Τρόμου» με τις χειρότερες παραλλαγές πίτσας στον κόσμο, στο πλαίσιο του τριήμερου Χριστουγεννιάτικου χωριού Coldiretti στην Piazza Municipio στη Νάπολη.
Στο διαγωνισμό «συμμετείχαν» από την περίφημη πίτσα με ανανά μέχρι την πίτσα με μπανάνα, μέχρι τις πίτσες με κρέας καγκουρό και ζέβρα ή ακόμα και με φίδια και γρύλους, με κοτόπουλο tandoori βουτηγμένο σε γιαούρτι ακόμα και πίτσα με κάνναβη. Όπως είπε ο πρόεδρος της Coldiretti Ettore Prandini, ο διαγωνισμός είναι «Ένα ραντεβού για να γιορτάσουμε το πιο αγαπημένο πιάτο της ιταλικής παράδοσης αλλά και να καταγγείλουμε τον “όλεθρο” που υπάρχει στο εξωτερικό, από την Αμερική μέχρι την Ασία, από την Αφρική μέχρι την Αυστραλία στην Ωκεανία μέχρι την Ευρώπη όπου οι πιο τρομερές παραλλαγές σερβίρονται στις βόρειες χώρες».
Στην Ασία το ρεκόρ αηδίας κατέχει η πίτσα με φίδια του Χονγκ Κονγκ με κρέας ερπετών. Στην Αυστραλία, μπορείτε να βρείτε πίτσες με κρέας καγκουρό, κροκόδειλου ή στρουθοκαμήλου, αλλά και με κάνναβη ως επικάλυψη που έστειλε μια ολόκληρη οικογένεια στο νοσοκομείο φέτος.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η παρουσία της παρμεζάνας, της ψεύτικης εκδοχής της πραγματικής παρμεζάνας και της πραγματικής Grana, είναι ευρέως διαδεδομένη, σε συνδυασμό με κοτόπουλο πάνω σε πίτσα, ενώ η χαβανέζικη πίτσα με ανανά είναι άλλη μία τρομακτική Made in the USA πίτσα. Στις ΗΠΑ επινόησαν επίσης πίτσα με μακαρόνια και τυρί από πάνω. Στη Νότια Αφρική μπορείτε να βρείτε πίτσα με μπανάνες εμπλουτισμένη με διάφορα toppings αλλά και πίτσα με κρέας ζέβρας, που είναι πολύ διαδεδομένο.
Στην Πορτογαλία ετοιμάζουν πίτσα με μπακαλιάρο και βραστά αυγά, ενώ στη Σουηδία εκτός από τα βασικά υλικά βάζουν οτιδήποτε: γαλοπούλα και μέλι, κονσέρβες φρούτων και σοκολάτας, κεφτεδάκια ακόμα και λάχανοσαλάτα. Στην Ολλανδία υπάρχει πίτσα με κεμπάπ. Αλλά στον κόσμο υπάρχουν και εκείνοι που χρησιμοποιούν κέτσαπ αντί για σάλτσα ντομάτας και προσθέτουν τα πιο άσχετα τυριά, από ιταλικά ψεύτικα μέχρι αγγλοσαξονικό τσένταρ.
Μεταξύ των Ιταλών που έχουν «καεί» με πίτσα στο εξωτερικό, το 14% -σύμφωνα με την έρευνα Coldiretti/Ipsos- δήλωσε πολύ απογοητευμένο, ενώ ένα άλλο 22% δήλωσε αρκετά δυσαρεστημένο. Το 26% δεν είχε φάει ποτέ πίτσα στο εξωτερικό, και μόνο το 6% που ήταν ενθουσιώδεις και 20% που τους άρεσε αρκετά.
Η απογοήτευση με τις πίτσες στο εξωτερικό αφορά διάφορες πτυχές: στην πρώτη θέση τη ζύμη (52%), στη δεύτερη τη γεύση (48%) και στην τρίτη θέση το είδος των συστατικών που χρησιμοποιούνται (36%). Αλλά μεταξύ των λόγων απογοήτευσης για την πίτσα στο εξωτερικό υπάρχουν επίσης ο ασυνήθιστος συνδυασμός συστατικών (34%), το λανθασμένο μαγείρεμα (30%), το υψηλό κόστος (25%), η προετοιμασία (24%) και κακή πεπτικότητα (23%).
Η παραδοσιακή τέχνη του ναπολιτάνικου σεφ πίτσας» έχει αναγνωριστεί από την UNESCO ως μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας, μεταδίδεται από γενιά σε γενιά και αναδημιουργείται συνεχώς, ικανή να προσφέρει στην κοινότητα μια αίσθηση ταυτότητας και συνέχειας και να προάγει το σεβασμό για τον πολιτισμό ποικιλομορφία και ανθρώπινη δημιουργικότητα, σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται από τη Σύμβαση της UNESCO του 2003. Είναι μια μαγειρική πρακτική που περιλαμβάνει διάφορες φάσεις: την προετοιμασία της ζύμης, μια περιστροφική κίνηση που κάνει ο σεφ της πίτσας και το μαγείρεμα σε ξυλόφουρνο.
«Η εγγύηση της αυθεντικότητας της συνταγής και της τέχνης της προετοιμασίας σημαίνει επίσης την υπεράσπιση ενός πιάτου που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της γαστρονομικής παράδοσης της Ιταλίας π[ου σύμφωνα με την Coldiretti απειλείται σε όλο τον κόσμο από τη διάδοση πλαστών προϊόντων Made in Italy που έχουν φτάσει στο αστρονομικό ποσό των 120 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Ακολουθήστε το Cibum 
